ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ & 667 20/6/2002 Μύλος 26/6/2002

Ο Γιώργος Μαργαρίτης, η μεγάλη αυτή φυσιογνωμία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού, επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 20 Ιουνίου. Ο Μαργαρίτης δεν τραγούδησε στην πίστα κάποιου χλιδάτου μαγαζιού του αεροδρομίου, ούτε ήρθε για να βγάλει τη σεζόν στη συμπρωτεύουσα. Ανέβηκε στο stage του Μύλου μαζί με τους 667 για μια και μοναδική εμφάνιση στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 11α γενέθλια του Μύλου.

Αν και το πρόγραμμα ήθελε τη συναυλία να ξεκινάει αρκετά νωρίς ο Μαργαρίτης και οι 667 εμφανίστηκαν γύρω στις 11. Ο κόσμος που είχε ήδη μαζευτεί σίγουρα έφτανε τις αρκετές εκατοντάδες. Σε αυτό ίσως να έπαιξε ρόλο και η ελεύθερη είσοδος της εκδήλωσης, αν και κατά την προσωπική μου εκτίμηση μια τέτοια συναυλία θα είχε επιτυχία και με κανονικό εισιτήριο. Το πολυπληθές κοινό εμφάνιζε, όπως ήταν ίσως αναμενόμενο, και μια ενδιαφέρουσα... ανομοιογένεια: μπροστά μου, για παράδειγμα, χόρευαν ένας εικοσάρης (πάνω - κάτω) με μαλλί ράστα και μια μπύρα στο χέρι πλάι σε ένα γνήσιο "λαϊκό τύπο", κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο, με λευκό παντελόνι και πουκάμισο που έπινε ουίσκι και κάπνιζε πουράκια. Και φυσικά και οι δύο ήξεραν και τραγουδούσαν τους στίχους όλων των τραγουδιών!

Το πρώτο μέρος της συναυλίας ήταν αφιερωμένο στα τραγούδια του "Όλα θα τα διαγράψω", του δίσκου - συνεργασία του Γιώργου Μαργαρίτη με τον Θοδωρή Μανίκα και τους 667. Η δουλειά στέκει και συναυλιακά πάρα πολύ καλά αφού ο Μαργαρίτης είναι παλιά καραβάνα στα live και μάλιστα μαθημένος στις άγριες συνθήκες της "πίστας". Σε αυτό το αποτέλεσμα συντέλεσαν όμως και οι εξαίρετοι μουσικοί που αποτελούν τους 667. Ειδικά ο Κλέων Αντωνίου νομίζω ότι κέρδισε άξια το παρατεταμένο χειροκρότημα του κόσμου. Ο Θοδωρής Μανίκας "περιορίστηκε" σε ρόλο... μαέστρου διευθύνοντας και συντονίζοντας τη συναυλία.

Το δεύτερο μέρος - ο Μαργαρίτης με μουντιαλικό πνεύμα το χαρακτήρισε δεύτερο... ημίχρονο - περιελάμβανε κάποιες από τις μεγάλες επιτυχίες του λαϊκού ερμηνευτή. Και εκεί έγινε πραγματικά χαμός! Ο κόσμος να τραγουδάει "Στου παράδεισου την πόρτα κάποιος φύτεψε δυο χόρτα" και "Στο κελί 33" με τον Μαργαρίτη να δείχνει ότι γουστάρει πραγματικά τη φάση και να "παίζει μπάλα" (και εμείς στο κλίμα του μουντιάλ) με το κοινό. Και φυσικά οι 667 να βάζουν τη δική τους υπογραφή σε κάθε κομμάτι - είναι χαρακτηριστικό ότι δύσκολα καταλάβαινες μόνο από τις εισαγωγές με τις κιθάρες και πριν μπουν τα μπουζούκια ποιο τραγούδι θα ακολουθήσει.

Το γλέντι είχε αρχίσει και κανένας δεν ήθελε να φύγει ακόμα και μετά το ανκόρ. Είναι άλλωστε πραγματικά δύσκολο να στριμώξεις μια τέτοια εκδήλωση σε στενά συναυλιακά πλαίσια. Το ζητούμενο πάντως επετεύχθη: όλοι περάσαμε πολύ καλά, χορέψαμε, τραγουδήσαμε και ο Μύλος γιόρτασε τα 11α γενέθλιά του σε αυτό το πολύ ζεστό κλίμα. Από εμάς πολλές ευχές και φυσικά και... του χρόνου!

Βασίλης Καραλάζος