 |
|
|
|
DAVID SYLVIAN
|
the heart knows better....
 13/10/2007 - 20:00. Το σκοτάδι έχει πέσει στα Σκόπια. Διασχίζουμε με την Μαρία Π. την κεντρική, σχεδόν έρημη πλατειά της πόλης. Οι γιγαντιαίες διαφημιστικές αφίσες κινητής τηλεφωνίας ,τα φώτα των καφέ , οι πιτσιρικάδες με τα σκέητμπορντς αποτελούν μοναδικά σημάδια ότι βρισκόμαστε στην καρδιά μιας πρωτεύουσας ευρωπαϊκής χώρας. Mε τον χάρτη στα χέρια αναζητούμε την σωστή διαδρομή που θα μας οδηγήσει στο Universal Hall, εκεί που σε λιγότερο από 1 ώρα θα εμφανιστεί ζωντανά ο David Sylvian. Όσο και αν προκαλεί έκπληξη και απορία, τα Σκόπια αποτελούν σταθμό της παγκόσμιας περιοδείας με τίτλο “The World Is Everything Tour’’.
 Με την θερμοκρασία να πέφτει συνεχώς και τον βαρδάρη να δυναμώνει περπατάμε στους βρώμικους και καταθλιπτικούς δρόμους, ρίχνουμε βιαστικές ματιές στις φωτεινές βιτρίνες των καταστημάτων και στα γυμνά διαμερίσματα με τους αχνούς φωτισμούς που βρίσκονται από πάνω τους. Ρωτάμε πρόθυμους και φιλικούς περαστικούς που επιβεβαιώνουν ότι είμαστε στον σωστό δρόμο. Καθώς περνάει η ώρα, επιταχύνουμε το περπάτημα, μιλάμε για τον Sylvian ενώ αυξάνει και ο ενθουσιασμός μας για την συναυλία. Ύστερα από 10 λεπτά φτάνουμε στο συναυλιακό χώρο. Επικρατεί μια αφύσικη ησυχία. Το κτήριο θυμίζει το Παλέ Ντε Σπόρ. Κουστουμαρισμένοι σεκιουριτάδες, που λες και βγήκαν από ταινία του Σκορτσέζε, μας δείχνουν το ταμείο. Η ταμίας, μια κύρια που σου δίνει την αίσθηση ότι την έχουν ξεχάσει στα ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα αυτού του χώρου εδώ και αιώνες, μας δίνει τα εισιτήρια... Η τιμή τους φαντάζει αστεία για τα ελληνικά συναυλιακά δεδομένα,1000 δηνάρια, δηλαδή 16,5 περίπου ευρώ το ένα. Μπαίνουμε στο άδειο από κόσμο φουαγιέ και ρίχνουμε μια ματιά στο σταντ με τα t-shirts και την ειδική περιορισμένη έκδοση-σουβενίρ (βιβλίο και cd) για την τουρνέ.
Αποφασίζουμε να μπούμε στην κυρίως αίθουσα ενώ ταυτόχρονα ευχόμαστε να έχουμε μια καλή θέση. Περπατώντας στον διάδρομο έχουμε την αίσθηση ότι κάνουμε ένα μικρό ταξίδι πίσω στον χρόνο. Η κατάληξη κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 70. Το Universal Hall είναι μια κυκλική αίθουσα με πλατεία και κερκίδες, υφασμάτινα καθίσματα χρώματος μοβ και ένα εντυπωσιακό διάκοσμο στο ταβάνι, μια μικρή θάλασσα από τεράστιες καραμέλες “mentos’’. Οι ταινίες «Oι ζωές των άλλων» και το «Aντίο Λένιν» έρχονται στο νου μας.
Μία κοπέλα μας οδηγεί στις θέσεις μας.10 λεπτά πριν από την ώρα έναρξης της συναυλίας αναρωτιόμαστε αν κάτι πάει στραβά στον σχεδόν άδειο χώρο και ελπίζουμε σε μια λογική καθυστέρηση. Η ατμόσφαιρα είναι περίεργη. Αν δεν υπήρχαν στη σκηνή στημένα τα όργανα θα λέγαμε ότι όλα είναι μια φάρσα. Και όμως 5 λεπτά πριν τις 21:00 γίνεται μια μαζική «εισβολή» από θεατές. Η αίθουσα επιτέλους αποκτάει «ζωή». Οι σχεδόν 1500 θέσεις γεμίζουν πολύ γρήγορα. Μερικά λεπτά αργότερα τα φώτα σβήνουν. Όλα συμβαίνουν πολύ γρήγορα.. Ο David Sylvianμε τους μουσικούς του εμφανίζονται στην σκηνή. Δυνατό χειροκρότημα.
Οι πρώτες νότες από το ‘’Wonderful world’’ ξεχύνονται «κρυστάλλινες» στην αίθουσα. Ακουστική και ήχος εξαιρετικός. Ο David ξεκινάει το τραγούδι.
It’s a wonderful world/And you take and you give
And the sun fills the sky/In the space where you live
It’s a day full of dreams
 Η μοναδική, γνώριμη και χαρακτηριστική φωνή του ξεδιπλώνεται και επιβάλλεται σε κάθε κυβικό εκατοστό του αέρα που αναπνέουμε, σε κάθε εκατοστό του μέτρου της αίθουσας που βρισκόμαστε... Ελάχιστες οι εξάρσεις της στους τόνους, για μερικούς μπορεί και μονότονη, αλλά τόσο πλούσια σε χρώματα, εικόνες και αισθήματα . Ακόμα και στα κοινωνικά και πολιτικά του τραγούδια η φωνή αυτή πυροδοτεί συνεχόμενες εκρήξεις λεπτών συναισθημάτων. Τα καλοφτιαγμένα και όμορφα visuals στο πίσω μέρος της σκηνής αχρείαστα. Ο ίδιος ο David καθισμένος σ’ όλη την διάρκεια της συναυλίας παίζοντας απλώς τις κιθάρες του, μαγνητίζει το βλέμμα μας. Καθένας μας, με τη δύναμη της μουσικής, πλάθει εικόνες, ανασύρει μνήμες, πρόσωπα και καταστάσεις, στιγμές και ιστορίες αγάπης, πόνου και μοναξιάς. Θα ήθελα να ήμουν μερικά μέτρα πιο κοντά στην σκηνή. Να δω το πρόσωπο του μετά από τόσα χρόνια Ένα από τα πιο όμορφα πρόσωπα στην ιστορία της ποπ μουσικής.
Οι Steve Jansen (ντραμς),Keith Lowe (μπάσο) και Takuma Watanabe (πιάνο), όλοι σπουδαίοι μουσικοί, οριοθετούν το μουσικό ύφος της βραδιάς. Κλασικές αλλά και διαυγείς pop εκτελέσεις των τραγουδιών με τζαζίστικες και μπλουζ πινελιές. Τα ηλεκτρονικά στοιχεία, στα αναμενόμενα τραγούδια απλώς επιβεβαιώνουν την μείζονα δημιουργικότητα του μουσικού Sylvianστις μέρες μας. Το κοινό απολαμβάνει με ευλάβεια τα τραγούδια, ακόμα και τις σιωπές του προγράμματος. Οι φανατικοί χειροκροτούν με ενθουσιασμό το ξεκίνημα του κάθε τραγουδιού.
World citizen/I won’t be disappointed, Snow borne sorrow, το Tranzit που έχει γράψει μαζί με τον Fennesz, το ανατριχιαστικά μοντέρνο Fire in the forest σε medley με το γεμάτες αναμνήσεις Ghosts των Japan, τραγούδια από τα Secrets of the beehive και Gone to earth, από το Damage που είχε υπογράψει μαζί με τον Fripp. Το κυρίως πρόγραμμα ολοκληρώνεται ύστερα από 90 περίπου λεπτά με αίσθηση πληρότητας. Τα δύο encore που ακολουθούν, απογειώνουν την συναυλία. Σχεδόν ολόκληρο το Universall Hall όρθιο αποθεώνει τον Sylvian που υποκλίνεται διακριτικά μπροστά στο κοινό των Σκοπίων.
(Σάββατο βράδυ, στα μπαρ της κεντρικής πλατείας των Σκοπίων, νέα αγόρια και κορίτσια χορεύουν στους ρυθμούς των τραγουδιών του Jay Z . Ο βαρδάρης έχει καθαρίσει τον ουρανό από τα σύννεφα. Τ’ άστρα λάμπουν. Περπατάμε αγκαλιασμένοι και χανόμαστε πέρα από την πέτρινη γέφυρα)
Atraktos.Net |
Live
