SIGMATROPIC 15/11/2007 ΣΕΡΡΕΣ, Otro 20/11/2007

Πριν από 10 χρόνια δημιουργήθηκαν οι Sigmatropic, στην αρχή ίσως ως προσωπικό project του Άκη Μπογιατζή. Ο ήχος που μας πρωτοσυστήθηκαν ήταν κατά βάση ηλεκτρονικός, με πολλά σύνθια και ρυθμό. Κορυφαίο κομμάτι εκείνης της περιόδου το If you were me (κατά τη γνώμη μου).

Σήμερα πια έχουν μετεξελιχθεί σε ένα απόλυτα σύγχρονο ηλεκτρικό ροκ σχήμα. Που με περισσή άνεση κινείται από τα δυνατά κιθαριστικά riff στο ηλεκτρονικό γέμισμα από τα keyboards, στο ρυθμό που μπορεί να πολλαπλασιάσει μια λούπα από το pc, έως ακόμα και το ακουστικό φολκ.

Σημείο αναφοράς στην προσφορά – δημιουργία των Sigmatropic η μελοποίηση της ποίησης του Σεφέρη στο CD τους «Δεκαέξη Χαϊκού και Άλλες Ιστορίες». Και κατόπιν η αγγλόφωνη έκδοσή το «Sixteen haiku and Other Stories» με τη συμμετοχή πολλών, όπως οι Cat Power, Mark Eitzel, Alejandro Escovedo, Alex Gordon (Lincoln), John Grant (The Czars), Edith Frost, Howe Gelb, James William Hindle, Simon Joyner, Pinkie Maclure, Mark Mulcahy, Lee Ranaldo, Martine Roberts (Broken Dog), Laetitia Sadier (Stereolab), James Sclavunos (Nick Cave & Bad Seeds / The Vanity Set, Grinderman), Carla Torgenson (Walkabouts), Robert Wyatt, Steve Wynn!!

Πρόσφατα το συγκρότημα απέκτησε νέα τραγουδίστρια, την Ελληνοαμερικανίδα Άννα Καρακάλου.

Με ένα τέτοιο βιογραφικό και πολλά άλλα που δεν χωράνε εδώ, η εμφάνιση των Sigmatropic στις Σέρρες αποκτούσε τον χαρακτήρα ενός ιδιαίτερου γεγονότος. Και όσο και αν είναι άδικο (και δύσκολο συνάμα) να απαντήσεις σε έναν Σερραίο που δεν τους ξέρει στο ερώτημα «Τι μουσική παίζουν?», το ΡΟΔΟΝ Fm με τις μουσικές πρωτοβουλίες που παίρνει έχει καταφέρει να αποκτήσει την απαιτούμενη αξιοπιστία. Οπότε και η απάντηση «έλα είναι πολύ καλοί,» ήταν αρκετή πέραν των μεταδόσεων και των αναφορών από το ραδιόφωνο.

Και ήταν όντως ευχάριστο μια Πέμπτη βράδυ να ξεκολλήσεις τους Σερραίους από τα σουβλάκια και τα lounge bar και να γεμίσει το Bar Otro. Καμιά 150αριά και κάτι άτομα προσήλθαν στον μικρό χώρο και σίγουρα απόλαυσαν μια ωραία βραδιά παρακολουθώντας ένα πολύ καλό συγκρότημα.

Ο χώρος ήταν γενικά μικρός και η ορατότητα δεν ήταν εύκολη σε όλους. Αδυναμία μιας επαρχιακής πόλης που δεν έχει συναυλιακούς χώρους και παράλληλα κοσμείται όλα αυτά τα χρόνια από μια αδιάφορη για τα «λεγόμενα μουσικά εναλλακτικά» αυτοδιοίκηση. Το είχε πει κάποτε εύστοχα ένας παραγωγός στο ΡΟΔΟΝ, « όταν ο πολιτισμός προάγεται μόνο από τα μπαράκια τι να περιμένει κανείς?».

Το πενταμελές συγκρότημα, ταξιδεύοντας πολύωρα οδικώς από Αθήνα κατάφερε και έστησε τα πάντα σε μια γωνιά του μαγαζιού. Ένα διώροφο keyboars, κονσόλες, φορητοί υπολογιστές, stand για δύο τραγουδιστές και μικρόφωνα για όλους, κανονικό σετ ντραμς, ενισχυτές και χώρος για να κινούνται οι μουσικοί, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις ήταν εκφραστικοί και κινητικοί ταυτόχρονα.

Τα μικρά προβλήματα με τον ήχο ξεπεράστηκαν από το 3^ο κομμάτι και λοιπά και έτσι όλα καθαρά και ξάστερα έβγαιναν αποσπώντας το πολύ ζωηρό χειροκρότημα του κόσμου. Ο νέος τους δίσκος Dark Outside είχε την τιμητική του, με τη φωνή της Καρακάλου να αναδεικνύεται. Αναφορές σε προηγούμενες δουλειές ήταν επίσης παρούσες, με το χειροκρότημα του κόσμου να βγαίνει αβίαστα στο άκουσμα του ονόματος της Carla Torgerson όταν μια χαϊκού ακούστηκε.

Δυο τρεις διασκευές έδωσαν το επιπλέον χρώμα, με αυτή στο κομμάτι των The National να μου κερδίζει πόντους. Πολύ καλή εκτέλεση και στο Ours at least (από το φετινό τους ΕΡ). Με τη σκέπη της Τοπικής Αστυνομικής αρχής πέρασε ένα δίωρο, συγκινηθήκαμε με το ordinary life μας και τα μικρά της διαλείμματα και ανανεώσαμε το συναυλιακό ραντεβού στις 7/12 στις Σέρρες με την εμφάνιση των Broken Seals, Jane Doe και Shape Shifters

photos Μιχάλης Ε.

Κυριάκος Σκορδάς