|
|
|
|
ART BRUT-ABBIE GALE
|
Η μισή χαρά στο Gagarin είναι το πατάρι. Αλλά φέτος μάλλον κάποιο πτώμα/θησαυρό ή ίσως τον Elvis κρύβουν και υπάρχουν πάντα δύο άτομα στις δύο πιθανές εισόδους για να σου υπενθυμίσουν, ευγενέστατα μεν ,αναιτιολόγητα δε (υπάλληλοι είναι κι αυτοί), ότι έπαιξες κι έχασες και τσάμπα ανέβηκες τη σκάλα πάλι (εκτός κι αν αποφασίσεις να το συνδυάσεις με επίσκεψη στο WC).
Τους Abbie Gale ίσα που τους πρόλαβα. Πάντα χαίρομαι όταν γίνεται ντόρος γύρω από συγκροτήματα με γυναικεία συμμετοχή. Όπως και με τις Katrin the Thrill φυσικά, οι οποίες παρεμπιπτόντως support-αραν θαυμάσια την all-female βραδιά με την Ann Rossi και τις Electrelane προ δεκαπενθημέρου. Από τη μια η συνεργασία «μεταξύ (Πατρινών) φίλων» με τους Raining Pleasure, από την άλλη ο νέος τους δίσκος «2», τους έχουν χαρίσει αρκετό χώρο στις συνομιλίες μας και άλλο τόσο στα Mp3 μας. Στο live δεν χάνουν τίποτε από τη νοσταλγική pop του δίσκου και η φωνή της Evira προσφέρει απλόχερο χάζεμα. Ερμηνείες από το “Family Life” του 2005 και φυσικά από το φρέσκο «2», από το οποίο εκπορεύτηκε το προσωπικό αγαπημένο μου “Lovesong”.
Χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση, κάτι (περιορισμένες βέβαια) κραυγές με ξεκούνησαν από το σκαλί μου γιατί ένας α-πάπουτσος τύπος με μπανάλ μπορντό κοστούμι είχε βγει στη σκηνή με ξεσηκωτικές διαθέσεις. Ο Eddie Argos, τριτοξάδερφος του John Cusack, μάλλον όλο το βράδυ, εξομοίωνε στο μυαλό του τον κόσμο που υπήρχε στο Gagarin,με τον κόσμο που υπήρχε σε κάποια καλή του συναυλία. Γι’ αυτό και έκανε ότι διασκεδαστικότερο μπορούσε μπροστά από ένα κοινό, που ζήτημα να αποτελείτο από 200 άτομα, εκ των οποίων τα 50 ήταν σε μπροστινές θέσεις και εκ των οποίων τα 10-20 τραγουδούσαν τους πηγμένους από “girlfriends” στίχους των Art Brut χοροπηδώντας.
“Bang Bang Rock n’ Roll”, “My little brother” , “Bad Weekend”-που με τον εκκωφαντικό τρόπο των τυμπανοκρουσιών επισημάνθηκε ότι ήρθε στο νούμερο 1 διάφορων χωρών αναμένοντας ασυγκράτητες ιαχές που όμως δεν πραγματοποιήθηκαν- από το ομώνυμο του πρώτου κομματιού άλμπουμ και φυσικά “Direct Hit” , “St. Pauli”, “Nag Nag Nag Nag” από το πρόσφατο και εύθυμο “It’s a bit complicated”.
Όταν έκοψε στη μέση το “Emily Kane” για να μας επισημάνει, μιλώντας ως expert όπως είπε , ότι δεν ωφέλησε ποτέ κανέναν να χάνει το χρόνο του αναμοχλεύοντας συναισθήματα και καταστάσεις αφορούντα παλιά αμόρε της ζωής του, πολλοί γέλασαν. Όσο και αν δεν είναι και η πιο ευρηματική πάσα στο κοινό αυτή, χωρίς αμφιβολία φέρνει χαζό χαμόγελο στα χείλη του παρευρισκόμενου που η δικιά του “old flame” κυκλοφορεί την ίδια στιγμή στον ίδιο χώρο… Όπως μας είπε και αν κατάλαβα καλά (διότι όσο χαριτωμένη και αν είναι η βρετανική προφορά τύπου Good Shoes και Art Brut συνήθως , άλλο τόσο εκνευριστική είναι μετά από 15 τραγούδια διαπνεόμενα από αυτό το στυλ) , η Emily Kane του τηλεφώνησε…
Μας ζάλισαν στο τέλος του τριπλού encore με την επωδό “Art Brut, top of the tops”, μεταξύ άλλων πέταξαν και ένα “Abbie Gale, top of the tops” για το καλό φαντάζομαι. Ένας όρθιος drummer, ένας θηλυπρεπής μπασίστας, δύο τρομερής rock n’ roll ενέργειας κιθαρίστες, ένας τραγουδιστής που πασχίζει να θεωρηθεί μέλος του παγκόσμιου πανθέου μουσικών περσόνων. Έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν και από ερμηνεία και διάθεση, εμείς δώσαμε ότι λιγότερο. Ίσως να μπορούσαμε και χειρότερα? Δεν ξέρω. Πάντως είσαι που είσαι μέσα στο Gagarin, σου παίζουν που σου παίζουν ωραία μουσικούλα, διασκέδασε το και λίγο…
Κάλλια Κακαλέτρη |