I AM A MISTAKE/ΑΡΗΣ ΡΕΤΣΟΣ ΓΙΑΝ ΦΑΜΠΡ - ΑΡΗΣ ΡΕΤΣΟΣ 10/12/2007

ΠΣΚ στην Αθήνα και η Πέμπτη δώρο

1^η μέρα:

Άφιξη στο EL-VEL. Καιρός μαγικός και βόλτα μέχρι το Μέγαρο. Στην έξοδο του ΜΕΤΡΟ stand με την Athens Voice & LIFO.

Βρίσκω εισιτήριο για την βραδινή παράσταση του ΓΙΑΝ ΦΑΜΠΡ .

Μπαίνω στην έκθεση των Αυστριακών. Τόσο παλιά και ταυτόχρονα τόσο καινούρια. Όπως το βλέμμα και τα χέρια των μικρών του Σήλε. Για τα γυμνά ας μιλήσουν άλλοι. Έρχεται το βράδυ. Ώρα για τον ανατρεπτικό καλλιτέχνη. Τίτλος της παράστασης «I am a mistake».

Κανένας δεν ήταν λάθος απ’ όσους συνωστίζονταν στον προθάλαμο του Μεγάρου. Όλοι τους, νέοι, μεσήλικες, γέροι ταιριαστά μέλη μιας άλλης φυλής.

Επιτέλους η παράσταση αρχίζει. Και μετά μια ώρα τελειώνει. Χωρίς διάλειμμα. Μια ορχήστρα με 14 μέλη παίζει μουσικές καθόλου αρμονικές, άγριες.

Πέντε γυναίκες καπνίζουν. Και τα κορμιά τους μεταφράζουν σε κίνηση τους ήχους των οργάνων. Στην οθόνη σκηνές με γυναίκες που καπνίζουν σαν πίνακες του Hoper σε ασπρόμαυρο.

Το τσιγάρο φίλος, εξομολόγος, παρηγορήτρα, πόρτα για έναν άλλο εαυτό ή μια άλλη μάσκα.

Η κορυφαία του χορού απαγγέλλει:

«I am faithfull
to the pleasure
that’s trying to kill me”

Το τσιγάρο και η χωρίς παράδοση σ’ αυτό, γίνονται αφορμή για την υπεράσπιση του αληθινού εαυτού σε μια politically correct εποχή που όλα τα απαγορεύει κι όμως όλα επιτρέπονται αλλά όχι σε όλους.

Τέλος της παράστασης. Ελάχιστοι φυγαν πριν, το χειροκρότημα αμήχανο, διστακτικό. Τα σχόλια αποδοκιμαστικά.
Περίμεναν κάτι πιο προκλητικό, πιο ριζοσπαστικό. Δεν ξέρω. Ούτως ή άλλως σήμερα άκουσα πρώτη φορά το όνομά του.

2^η μέρα

Μέρα βροχερή. Βόλτα στου Παπασωτηρίου. Το μεσημέρι σπιτικό σπανακόριζο και κορμός σοκολάτα. Κλείνω θέσεις για το Σπιρτόκουτο. Κακός συντονισμός! Άφιξη στο θέατρο 7 min αργότερα. Δεν μπορούμε να μπούμε μέσα. Η παράσταση έχει αρχίσει. Ακούμε τις χριστοπαναγίες από το φουαγιέ και φεύγουμε.

Ουδέν κακό αμιγές καλού. Στο Άστυ παίζει το Περσέπολις . Γλυκό και πικρό μαζί. Αστείο και θλιβερό. Όπως και η ζωή.

3^η μέρα

Ημέρα αφιερωμένη στον Άρη Ρέτσο . Αγαπημένη περσόνα από τότε που έπαιζε στην Αστροφεγγιά. Ο Κιμούλης γοητευτικός αλλά ο Ρέτσος καθηλωτικός με εκείνο το τρελλαμένο υγρό βλέμμα και τη φωνή που έγδερνε. Λίγο αργότερα στους Απέναντι και μετά σιωπή. Τουλάχιστον για όσους ζουν 500 km από την Αθήνα.

Παράσταση με κείμενα του Ρεμπώ από το « Μια εποχή στην κόλαση ». Θανατηφόρος συνδυασμός! Θα μπορούσα να την παρακολουθώ για ώρες. (ΑΙΜΑ ΚΑΚΟ στο Booze.)

Πριν μπείτε μέσα διαβάστε οπωσδήποτε το κείμενο και μετά κάτω για τεκίλα.

4^η μέρα

Ημέρα για φίλους παλιούς. Που τους κουβαλάς μέσα σου. Που γυρνάς σε αυτούς σαν τη γλώσσα που γυρνά πάντα στην πληγή που πονάει.

See you next time.

Eva p.
evap@atraktos.net

Atraktos.Net