Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

PELICAN + HIGH ON FIRE

7/12/2007

AN club

12/12/2007

Ε, λοιπόν το λέω και το ομολογώ…

Υπάρχει ένας σοβαρός λόγος που θέτει υπό αμφισβήτηση την θέση μου σ’αυτό το e-zine. Πρώτον, το ότι δεν άντεξα να δώ, ομολογουμένως για πρώτη φόρα στη ζωή μου, συναυλία μέχρι το τέλος, αναγκάζοντας τον εαυτό μου να σπεύσει το συντομότερο δυνατό προς την έξοδο, μαζί με πολλούς άλλους.

Ανεξάρτητα από το αν σε εκφράζει ή έστω σε ικανοποιεί η μουσική ενός καλλιτέχνη, εσύ οφείλεις να μείνεις στις επάλξεις, προσπαθώντας να αναλύσεις, να αποδομήσεις και να γράψεις για το έργο του. Πιο συγκεκριμένα, δεν κατάφερα, παρ’όλη τη προσπάθεια, να εξετάσω την περίπτωση του συγκροτήματος που ακολούθησε τους Pelican.

Επιπλέον, έχω ακόμη τύψεις που δεν κατάφερα να συγκρατήσω το όνομα τους (των high on fire) ακόμα και τη στιγμή που συναντούσα αφίσες, την ώρα που δραπέτευα από το Αν. Το τραύμα που μου είχαν προκαλέσει ήταν ήδη αρκετό.

Κατ’ αρχήν, όσον αφορά τους Αμερικανούς Pelican, το κοινό που είχε μαζευτεί γι’αυτούς δικαιολόγησε το γεγονός ότι δεν θεωρείται άδικα ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο χώρο του post-metal, μαζί με εκείνο των Isis και των Neurosis.

Χωρίς πολλές μελωδίες (πάντα σε σχέση με τους συναδέλφους του είδους) αλλά με πολλά στρώματα παραμόρφωσης και επαναλαμβανόμενα ρυθμικά μοτίβα, μεταπηδούσαν από το ένα στρώμα θορύβου στο άλλο και σε έκαναν να χάνεσαι σ’ένα ταξίδι με εφιαλτικά μονοπάτια. Αναμφισβήτητα, άριστη απεικόνιση της ατμόσφαιρας που οι ίδιοι έχουν επιλέξει να μεταδώσουν μέσα από τους δίσκους τους.

Από πριν οι Pelican μου έφεραν στο νου τις ένδοξες στιγμές που ζουν οι ακροατές σε συναυλίες των Sunn O)), όπου το ασήκωτο βάρος του ήχου στις κιθάρες, κάνει το κοινό να προμηθεύεται βαμβάκι για τ’αυτιά πριν από τις συναυλίες τους (!). Αυτοί που τους ακολούθησαν όμως έκαναν το μικρό, αλλά ζεστό Αν, να φαντάζει ακόμα πιο κλειστοφοβικό.

Η σκηνή γέμισε από την εμφάνιση τατουαζ-men, πυρπολώντας με ανούσια, ποζεράδικα σόλο, ασταμάτητα distortion, και επίπεδες Thrash-metal συνθέσεις. Όχι όμως, δεν έχω (και δεν θέλω) να ασχοληθώ περισσότερο και γι’ αυτό η γνώμη μου δεν πιάνεται, παρ’ ότι φίλοι και γνώστες του είδους, δέχτηκαν και αυτοί τη πρόσκληση μου για μια μπύρα κάπου πιο ήρεμα σε διπλανό μπαράκι.

Ομολογουμένως, αποτυχημένη κατ’ εμέ σύνδεση-συσχέτιση support και headliner συγκροτήματος.

Σ.σ. Εκδότη, να περιμένω εναγωνίως την απόλυσή μου;

Χάρης Αποστολόπουλος

Live
PlisskenFestival 2012
12/5/2012
MOGWAI, KWOON
25/1/2012
ULVER
26/11/11
KILIMANJARO DARKJAZZ ENSEMBLE, THE MOUNT FUJI DOOMJAZZ CORPORATION
11/11/2011
PULP
27/5/2011
NO AGE, Background Noise Suppression
27/4/2011
God Is An Astronaut, Absent Without Leave–
6/2/2011
MARK LANEGAN, ISOBEL CAMPBELL
12/12/2010
THESE NEW PURITANS, Plissken festival
5/12/2010
ARCADE FIRE, FUCKED UP
28/11/2010