THE BLACK & WHITE ALBUM IMANI COPPOLA Ipecac/MSEN 18/12/2007

10 χρόνια σχεδόν μετά το debut album της με τίτλο Chupacabra, (όπου είχε μέσα το hit "Legend of a Cowgirl.) η Imani Coppola επανέρχεται με τη νέα της δουλειά, το The Black & White Album, που είναι ο 8^ος της δίσκος. Συμμέτοχος επίσης στους Peeping Tom του Mike Patton και ηχογραφώντας της πια στην εταιρεία του την Ipecac σίγουρα δεν είναι τυχαία.

Η νέα της δουλειά χαρακτηρίζεται από την ανομοιομορφία (ή την ποικιλία θα έλεγε κανείς). Τα χιπ-χοπ στοιχεία ανακατεύονται με το κιθαριστικό πανκ, η soul με τις indie μπαλάντες. Τα ηλεκτρονικά ρυθμικά παιξίματα, με τα βρώμικα samples και τα mcιλίκια!. Εντυπωσιακά όλα αυτά, σου δίνουν την εικόνα μήπως … αυτό είναι μια συλλογή; Μήπως είναι ο βωμός που έφτιαξε ο Patton επισκέψιμος και πηγή έμπνευσης για όλους. Έτσι πετάς από ένα εμπορικό hit σαν το 30^th Birthday (όπου θα μπορούσαν να συμμετέχουν όλοι οι hip-hoppers αλλά και dance mainstream έχουν πάει στο Νο 1 της Αμερικής τα τελευταία χρόνια) στο μαγκιόρικο πάνκικο woke up white, που νομίζεις πως ακούς μετά από καιρό μια κομματάρα από τις Sleater Kinney ή τις L7!!

Ένα όμορφο alternative τραγούδι για τη Νέα Υόρκη (που θα μπορούσε να είχε πει και η Cat Power) είναι το springtime, και λίγο πριν τραγουδά παρέα με ένα εκκλησιαστικό όργανο.Δεν ξέρω αν και ο τίτλος του δίσκου ως The Black & White Album εκφράζει αυτή την εναλλαγή στους ήχους των τραγουδιών. Μα εδώ υπάρχουν κομμάτια που θα περίμενες να ακούσεις στον επόμενο δισκο της Amy Winehouse, ειδικά το raindrops from the sun (hey hey hey) θα μπορούσε να είναι το νέο single της Amy…

Κι εκεί συνυπάρχει και η ποπ και πάλι η μαύρη μουσική. Και λίγο πιο επιθετικά στο J.l.i.a.t.o.y.o, με εκρηκτικό κτύπημα στο beat που ξύνει κάθε fuck του κομματιού και αντίστοιχα το επιστρέφει σαν splat χαστούκι. Όσο συνεχίζεις να τα ανακατεύεις αυτά τα black and white στοιχεία τόσο το μείγμα ενθουσιάζει. Αν θέλετε να αναφερθούμε σε απόλυτες τιμές, τελικά σε ποσότητα το black κερδίζει, αλλά σε ποιότητα το white έχει 2 τουλάχιστον λευκά διαμάντια (αυτό για τον σιμαντίρα), ειδικά το woke up white είναι δυναμίτης ύμνος! Και τελικά αναρωτιέσαι οι φωνητικές δυνατότητες της Imani Coppola είναι εν τέλει απεριόριστες. Εντυπωσιακό!

Κυριάκος Σκορδάς