CANDLEMASS, ENTOMBED, DARK TRANQUILITY 19/10/2002 ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ CLUB 6/11/2002

Σάββατο 19 Οκτωβρίου λοιπόν και στην Θεσσαλονίκη έχουμε Σουηδική Βραδιά!

Οι Dark Tranquility και Entombed του ευρύτερου Death χώρου και οι Candlemass άξιοι συνεχιστές του σκοτεινού Sabbathικού ύφους και κορυφαίοι στη πυραμίδα της μουσικής που πολλοί ονομάζουν *2*Doom Metal χάρισαν μια ξεχωριστή μουσική χροιά μπροστά σε περίπου 800 άτομα που βρέθηκαν στην Υδρόγειο.

Η συναυλία άρχισε κατά τις 20:00 με το κοινό να ανυπομονεί να ακούσει μελωδικό Death, από ποιους άλλους φυσικά, τους Dark Tranquility.

Οι Dark Tranquility λοιπόν έχοντας πρόσφατα κυκλοφορήσει το πολύ καλό “Damage Done” είχαν προετοιμάσει λίγο πολύ τους οπαδούς τους για το τι θα άκουγαν. Έτσι με το εισαγωγικό κομμάτι του “Damage Done” το “Final Resistance” οι Dark Tranquility έκαναν την εμφάνιση τους… Για να μην πολυλογούμε για το τι έγινε στην Υδρόγειο με τους Σουηδούς πρωτεργάτες του μελωδικού Death αρκεί να πούμε ότι το κάγκελο μπροστά στην σκηνή κόντευε να ξεκολλήσει! Η συνέχεια άνηκε κυρίως σε τραγούδια από το “Damage Done” όπως το “Monochromatic Stains” (κομματάρα) που έχουν κυκλοφορήσει και σε video clip , τα “The Treason Wall”, “Damage Done” στο οποίο έγινε χαμός, “White Noise / Black Silence” και “Ex Nihilo”. Από παλαιότερες δουλειές ακούστηκαν τα “Punish My Heaven”, “The Sun Fired Blanks”, “ZodiJackyl Lights”, “Insanity’s Crescento”, “Thereln”. Γενικά οι Dark Tranquility ήταν σε καλή μέρα με έναν ικανοποιητικό ήχο και τον Mikael Stanne σε φόρμα αλλά με κάποιο πρόβλημα στον ήχο που βγαίνανε τα φωνητικά. *3*Κατά τα άλλα όχι απλά ζέσταναν αλλά ξεθέωσαν τους οπαδούς μπροστά (!) και μην ξεχνάμε ότι ουκ ολίγοι ήρθαν για να δουν αποκλειστικά αυτούς θέλοντας να ζήσουν ζωντανά τη μίξη Death φωνητικών με τα απίστευτα μελωδικά riffάκια των Dark Tranquility.

Έτσι λοιπόν οι Dark Tranquility αποχώρησαν από την σκηνή και ακολούθησε ένα 20λεπτο περίπου διάλειμμα με τους τεχνικούς (και καλά!) που ήταν απ’ ότι κατάλαβα κοινοί και για τα τρία συγκροτήματα, να ετοιμάζουν την σκηνή για τους Entombed. Την παράσταση έκλεψε ένας χοντρός Σουηδός roadie που ο μισός κόσμος παρομοίαζε με νάνο και ο άλλος μισός με τον Αϊ Βασίλη! Μάλλον έμοιαζε με τον Αι Βασίλη και είχε πολύ πλάκα που φιλότιμα προσπαθούσε να ξεσηκώσει το κοινό ακόμα και πριν τους Dark Tranquility.

Οι Entombed*4* που ερχόμενοι στην χώρα μας για live πρώτη φορά έχουν στο ενεργητικό τους αρκετούς δίσκους και μπορώ να πω ότι παίζουν Death με αρχίδια από τα τέλη της δεκαετίας του 80 και είναι έγκλημα που μέχρι τώρα δεν είχαν έρθει για συναυλία. Τέλος πάντων κάλιο αργά παρά ποτέ που λένε και οι Έλληνες μεταλλάδες το έχουν ζήσει πάμπολλες φορές αυτό βλέποντας μεγάλα συγκροτήματα ζωντανά στο λυκόφως της καριέρας τους και όχι στην ακμή τους, φυσικά οι Entombed μόνο στο λυκόφως της καριέρας τους δεν είναι. Τους Entombed λοιπόν περιμένανε αρκετοί φανατικοί οπαδοί τους που δεν τους είχανε δει ποτέ αλλά καραγούσταραν την μουσική τους. Αυτό φάνηκε από την αρχή της εμφάνισης τους που τα stagediving δίνανε και παίρνανε. Απ’ ότι πρόσεξα οι Entombed έπαιξαν σχεδόν όλο το “Left Hand Path” το ντεμπούτο album τους του 1990. Εν ολίγοις ακούστηκαν κομμάτια από όλη τους τη δισκογραφία μεταξύ αυτών και τα : “I For An Eye”, “City Of Ghosts”, “Left Hand Path”, “But Life Goes On”, “Revel In Flesh”, “Supposed To Rot”, “Living Dead”, “Chaos Breed”, “Demon” . εντύπωση μου έκανε ο μπασίστας (Jorgen Sandstrom) που είχε το μπάσο σχεδόν στα γόνατα! Οι Uffe Cederlund (κιθάρες), Alex Hell (κιθάρες) και L-G Petrov (φωνή) τα ιδρυτικά μέλη των Entombed και με την απόδοση τους έδειξαν ότι από την Σκανδιναβική χερσόνησο μπορούμε να περιμένουμε πολλά όχι μόνο από black μπάντες.

Οι οπαδοί των Entombed αρχίζουν σιγά σιγά να υποχωρούν και την θέση τους μπροστά, δικαιωματικά καταλαμβάνουν οι φίλοι των Candlemass. *5*Οι Σουηδοί doomμεταλλάδες οι οποίοι είχαν ξεκινήσει την περιοδεία τους από την Θεσσαλονίκη και πανηγυρικά θα την τελείωναν πάλι στην Ελλάδα (Αθήνα) δεν ανησύχησαν μήπως το ότι θα εμφανιζόταν live για δεύτερη φορά μετά από λίγο χρονικό διάστημα θα είχε επιπτώσεις στα εισιτήρια (και δικαιώθηκαν), μάλιστα αυτή η επανεμφάνιση τους όχι μόνο χάλασε κανέναν, αλλά το αντίθετο αφού όλοι ήταν ενθουσιασμένοι φωνάζοντας κατά τη διάρκεια του διαλείμματος ρυθμικά το όνομα του συγκροτήματος. Την ίδια στιγμή ένας καραγκιοζάκος roadie με ένα χαβανέζικο πουκάμισο που πιο πολύ με Λευκορώσσο έφερνε η φάτσα του παρά με Σουηδό νόμιζε ότι θα μπορούσε να κοροϊδεύει τους Έλληνες οπαδούς. Αφού έχοντας το πολύ δύσκολο καθήκον να κολλήσει το playlist στα διάφορα μέρη της σκηνής, αυτός επιδεικτικά το έδειχνε στο κοινό και με το που προσπαθούσαν κάποιοι να διαβάσουν αυτός (ο καραγκιοζάκος) το έκρυβε! Το έκανε μια, δυο, τρεις , τέσσερις φορές, μετά εισέπραξε θριαμβευτικά τα μεγαλειώδη ελληνικά φάσκελα και ηρέμησε.

Έτσι μετά το διάλειμμα, η πολυπόθητη στιγμή για πολλούς έφτασε… *6*Μέσα στην μυστηριακή ατμόσφαιρα με τα κεριά και τα μεσαιωνικά σύμβολα οι πρώτες νότες του “Crystal Ball” σκίζουν τον αέρα και οι Candlemass εμφανίζονται. Ο Messiah Marcolin φορώντας την κλασσική ενδυμασία καθολικού μοναχού, δεσπόζει και το κοινό φυσικά παραληρεί. Οι Candlemass δεν αφήνουν το κοινό να ηρεμήσει, συνεχίζουν με το απίστευτο “Mirror Mirror” και από τον ίδιο δίσκο (“Ancient Dreams”) τα “Bearer Of Pain” και η έκπληξη της βραδιάς το ομώνυμο “Ancient Dreams” ένα κομμάτι που δεν το έπαιξαν την προηγούμενη φορά που εμφανίστηκαν, η απόδοση των Candlemass είναι φανταστική με τον Messiah Marcolin και τους υπόλοιπους να έχουν κέφια.

Το μεσαιωνικό ταξίδι συνεχίζεται με τα “The Bells Of Acheron”, “The Well Of Souls”, “Dark Are The Veils Of Death”. Εδώ οι Candlemass υποτίθεται ότι καληνυχτούν τον κόσμο και αποσύρονται από την σκηνή. Όλοι όμως ξέρουν ότι θα επιστρέψουν, αυτό βέβαια δεν τους εμποδίζει να φωνάζουν ρυθμικά τους Candlemass και φυσικά με το “A Sorcerer’s Pledge” οι Candlemass επιστρέφουν με τη συμμετοχή του κοινού να φτάνει στο αποκορύφωμα ! Το ίδιο συμβαίνει και με το “Solitude” και εδώ οι Candlemass καληνυχτούν για δεύτερη φορά. Η συνέχεια της βραδιάς είναι κάπως περίεργη με τον Messiah να κολακεύει την Ελλάδα και τους Έλληνες και σε κάποια φάση αρχίζουν να ακούγονται οι νότες από τον Ζορμπά του Μίκη Θεοδωράκη ! Αυτό παραδόξως κρατάει κανά δίλεπτο και το δεύτερο encore των Candlemass ξεκινάει με το “At the Gallows End” και συνεχίζει με το “Demon’s Gate”, με το “Bewitched” οι Candlemass κλείνουν την παράσταση τους αφήνοντας μας όλους ευχαριστημένους.

Συνολικά η συναυλία των Candlemass, Entombed και Dark Tranquility κράτησε περίπου τεσσεράμισι ώρες. Η χημεία της μαγευτική αφού συνδύασε μελωδία, death riff, ρυθμικά thrashοειδή σημεία και κλασσικό doom metal.

Χρήστος Βογιατζής