 |
|
|
|
RICHARD DORFMEISTER
|
Είναι γνωστό τοις πάση, ότι τα τελευταία χρόνια οι μετακλήσεις γνωστών DJ από το εξωτερικό έχουν γίνει της μόδας στη χώρα μας. Μάλιστα, όπως σημειώνουν οι ειδικοί, τα ονόματα του χώρου που έρχονται στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλης εμβέλειας για την χορευτική σκηνή, όσο είναι οι Rolling Stones, για παράδειγμα, για τη ροκ σκηνή! Το κακό, ή καλό για άλλους, είναι ότι για εμάς τους ακροατές της "ροκ" μουσικής, το όλο φαινόμενο μας έχει αφήσει αδιάφορους. Όμως, η έλευση του αυστριακού Richard Dorfmeister στη Θεσσαλονίκη ήταν μια άλλη υπόθεση. Ο Dorfmeister έχει γίνει γνωστός κυρίως από τη συνεργασία του με τον Peter Kruder και τις ηχογραφήσεις τους είτε με τα ονόματά τους είτε ως Tosca. Αποτελούν ένα σημαντικό κεφάλαιο της ηλεκτρονικής μουσικής, τόσο με δικές τους παραγωγές, όσο και με παραγωγές σε άλλους καλλιτέχνες. Φυσικά, και οι δύο έχουν και την ιδιότητα του DJ και με αυτήν την ιδιότητα κατέβηκε στα μέρη μας ο αυστριακός καλλιτέχνης. Έτσι, μιας που η δισκοθήκη μου περιλαμβάνει δουλειές του διδύμου, αποφάσισα να παρακολουθήσω κι εγώ επιτέλους ένα DJ set! Προετοιμάστηκα, λοιπόν, για το set ακούγοντας την Παρασκευή το βράδυ τον Βαλαβάνη (ίσως ο καλύτερος DJ της πόλης) και μετά ξεκίνησα για το club του Μύλου. Eνα club οικείο για εμάς τους "ροκάδες" που αυτή τη φορά, όμως, είχε πάνω στη σκηνή του τα μηχανήματα που χρειάζεται ένας DJ για τη δουλειά του, και όχι παραδοσιακά μουσικά όργανα. Είναι σημαντικό για μένα, που η εμφάνιση θα γινόταν σε αυτό το club - έστω κι αν ήξερα ότι τα φαλακρά κεφάλια που θα έβλεπα αυτή τη φορά εκεί μέσα, δεν θα ανήκαν στον Μάριο και στον Σημαντήρα - και όχι σε κάποιο από τα ψυχρά club της πόλης, χώροι που εμάς μας αποθαρρύνουν πολύ να τους επισκεφθούμε. Το club του Μύλου λειτούργησε άψογα τόσο με τον ωραίο ήχο του, όσο και με το feeling που υπήρχε εκεί μέσα. Γι αυτό προτείνω ανεπιφύλακτα, ο χώρος να χρησιμοποιείτε πιο συχνά για τέτοια γεγονότα και με DJ?s που δεν έχουν έρθει ακόμα στην Ελλάδα, και που δύσκολα θα τους καλέσουν τα μεγάλα clubs. Και ενώ ο χώρος λειτούργησε άψογα, ο Dorfmeister μάλλον δεν κατάφερε το ίδιο! Με τις λιγοστές μου γνώσεις σε τέτοια θέματα, κατάλαβα κι εγώ ότι ο αυστριακός δεν ήταν και πολύ στα καλά του. Μετά από το σετ του Pale Penguin, ανέβηκε γύρω στη 1.15 στη σκηνή και για περίπου μια ώρα μας είχε στους πολύ down tempo ήχους του, για τους οποίους έχει γίνει γνωστός. Eνας ήχος, όμως, που δεν κατάφερε ούτε να μας ανεβάσει, ούτε να μας ταξιδέψει. Οι αλλαγές του ήταν επιεικώς κακές, τόσο από μουσικής, όσο και από τεχνικής άποψης. Eτσι, δεν άργησαν να έρθουν τα πρώτα μουρμουρητά και οι πρώτες αποχωρήσεις από το γεμάτο club. Όμως, μετά την πρώτη ώρα, ο Dorfmeister αποφάσισε να γίνει πιο ρυθμικός, πιο χορευτικός και πιο ζωντανός. Ο κόσμος άρχισε να ανεβαίνει για τα καλά, αφού ούτως ή άλλως το κέφι υπήρχε στους παρευρισκόμενους. Oμως, η αλλαγή αυτή του set δεν κράτησε πάνω από είκοσι λεπτά. Ο Dorfmeister σιγά σιγά επέστρεψε στους down tempo ήχους του, δείχνοντας σε πολλούς το δρόμο προς την έξοδο. Τελικά, με τη συμπλήρωση περίπου δυόμισι ωρών στη σκηνή, μας αποχαιρέτησε, παραχωρώντας τη θέση του στον DJ Pale Penguin. O Dorfmeister ακολούθησε ένα set που περιελάμβανε λίγο hip hop, λίγο latin, λίγη house, λίγο rock ´n´ roll και αρκετή dub, με συνέπεια να ξενίσει πολλούς με τις επιλογές του. Το θέμα είναι, όμως, η ορατή "βαρεμάρα" που τον χαρακτήριζε όλο το βράδυ, αφού ποτέ δεν φάνηκε να συμμετέχει στο κέφι που είχε το κοινό του, σαν να βαριόταν ακόμα και ο ίδιος τις επιλογές του. Αρκετές φορές ξεχνιόταν στο ψάξιμο των δίσκων του και έκανε την αλλαγή αφού σχεδόν είχε τελειώσει το προηγούμενο τραγούδι, δημιουργώντας πολλά κενά στη ροή της μουσικής. Eδειχνε, ότι ανυπομονούσε να τελειώσει γρήγορα με την υπόθεση! Oπως και να έχει πάντως, εμείς κουνηθήκαμε στους ρυθμούς του. Μαζί και όλο το club που έδειξε από την αρχή πως είχε μεγάλα κέφια το βράδυ της Παρασκευής 15 Νοεμβρίου. Και δεν μετανιώσαμε που ακούσαμε το set του. Αρκεί και αυτός, την επόμενη φορά, να ζήσει μαζί με το κοινό του τις μουσικές που αγαπάει. Και εντάξει, εμείς οι αδαείς περάσαμε καλά μαζί του. Οι άλλοι όμως;
Κώστας Παπασπυρόπουλος |
Live
