 |
|
|
|
OZRIC TENTACLES
|
Τι άλλο θα δουν τα μάτια μου... Η φράση αυτήν ήταν η πρώτη που μου ήρθε στο μυαλό γύρω στις 00:40 ξημερώματα Κυριακής βγαίνοντας από το Ρόδον την ώρα που οι απίστευτοι Ozric Tentacles τελείωσαν το set τους. Είχα από καιρό πριν πληροφορηθεί για την άφιξη των Tentacles στην Ελλάδα(νομίζω ήταν η τέταρτη συνολικά φορά) και σε συνδυασμό με το ότι οι Sentenced θα εμφανιζόταν την άλλη μέρα στην Αθήνα αποφάσισα να πάω και στις 2 συναυλίες. Και για να εξηγούμαι από την αρχή: Από τους Tentacles δεν έχω ακούσει και πάρα πολλά όχι τουλάχιστον όσα θα ήθελα. Αυτό όμως δεν με εμπόδισε να βιώσω την απόλαυση που χαρίζουν στο κοινό το παραλήρημα στο οποίο σε παρασύρουν... Αλλά όλα αυτά θα τα πούμε πιο κάτω. Έφτασα στο Ρόδον γύρω στις 21:30 και αντί ως συνήθως να βρεθώ μπροστά σε ένα τσούρμο μεταλλάδων βρέθηκα μπροστά σε κυριλέδες, ελάχιστους μακρυμάλληδες, 40άρηδες, ανέπαφους, άτομα ντυμένα λες και θα πήγαιναν στον Καρρά και την Άντζελα... Με λίγα λόγια θέλω να πω πόσο ετερόκλητο κοινό μαζεύουν οι Ozrics στις συναυλίες τους και πόσο χαλαρά ήταν τα πράγματα έξω σε αντίθεση με άλλες φορές. *2*Μπαίνοντας μάλιστα στο Ρόδον 30 λεπτά περίπου πριν αρχίσει η συναυλία το βρήκα μισο-άδειο. Αρχικά σκέφτηκα μήπως δεν γέμιζε καθώς πέρασε μόλις ενάμισης χρόνος από την τελευταία φορά που παίξανε εδώ αλλά τελικά έστω και την τελευταία στιγμή το Ρόδον γέμισε(όχι ασφυκτικά) και αφού καβάτζωσα μια θέση μπροστά περίμενα μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο τους 5 κυρίους, οι οποίοι βγήκανε με καθυστέρηση γύρω στις 22.25. Τι μου έμελλε να πάθω ο καημένος. Για δύο ώρες και δεκαπέντε λεπτά το σαγόνι μου σερνόταν στο πάτωμα με αυτά που έβλεπα. Μιλάμε για πραγματική προοδευτική μουσική εκτός ορίων που δεν μπαίνει σε καλούπια που δεν "ταμπελώνεται". Απορώ γιατί κάποιοι ονομάζουν τους Tentacles απλώς psychedelic και όχι progressive τη στιγμή που το κάθε τυχαίο groupaki που αντιγράφει τους Theater το βαφτίζουμε progressive. Μιλάμε για μακροσκελείς υπερτεχνικές συνθέσεις που θα τις ζήλέυε το κάθε σοβαρό progressive group. Γέφυρες από εκεί που δεν το περίμενες "κοψίματα" αλλαγές ρυθμών αστραπιαίες. Όχι φυσικά πως έλειψαν και τα psychedelic σημεία αλλά το πλέον εντυπωσιακό σημείο του όλου show ήταν τα γρήγορα σημεία εκεί δηλαδή όπου χανόταν η μπάλα. Όσο για το κοινό; Άλλοι χόρευαν άλλοι κοιτούσαν με ανοιχτό το στόμα(count me on) άλλοι παρακολουθούσαν ανέπαφοι προφανώς γιατί τους είχαν ξαναδεί και ήξεραν τι να περιμένουν. Και οι Tentacles; Φοβεροί μουσικοί και πραγματικά ασχολίαστοι. Ο φλαουτίστας χόρευε παρέα με το φλάουτό του ξεσήκωνε το κοινό δίνοντας του πολλές φορές το μικρόφωνο στα γρήγορα σημεία για να φωνάξει "yeah" βγήκε στη σκηνή μέχρι και με ινδική φλογέρα μέχρι και με κουβαρίστρα ή ότι διάολο ήταν τέλος πάντων εκείνο το πράγμα, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που προσπαθούσε να μαζέψει τα ράστα μαλλιά του, *3*αφού όλο του φεύγανε. Σε μια στιγμή μάλιστα έπεσε και κάτω επίτηδες δήθεν συνεπαρμένος από την μουσική. Ο πληκτράς της μπάντας με τα φοβερά μακριά μαλλιά μέχρι το γόνατο (λίγο πίσω το κεφάλι να έκανε θα σκούπιζε το πάτωμα) είχε 3 κλαβιέ και όταν αποφάσιζε να σολάρει ήταν φοβερός. Ο κιθαρίστας Ed έπαιζε απίστευτα πράγματα στην κιθάρα ενώ όταν δεν έπαιζε κιθάρα είχε και αυτός δίπλα του 3 κλαβιέ έτσι για να χει κάτι να κάνει το παλικάρι και να δώσει μία χείρα βοηθείας στον πληκτρά. Ο drummer ήταν φοβερός και άλλαζε ρυθμούς με ταχύτητα πολυβόλου, ενώ έκπληξη της βραδιάς ήταν ο μπασίστας Pazza (όνομα και αυτό)ο οποίος κλήθηκε να αντικαταστήσει τον πρόσφατα αποχωρήσαντα Zia και πραγματικά άφησε πολύ κόσμο με το στόμα ανοιχτό, αφού ο ήχος του μπάσου του ήταν πραγματικά φοβερός. Τέτοιο ήχο δεν έχω ξανακούσει σε συναυλία στο Ρόδον σε μπάσο. Φαινότανε ο πιο "φυσιολογικός" από όλους και ειλικρινά κρατούσε το ρυθμό με φοβερή άνεση. Ο ορισμός του μπασίστα. Ακούστηκαν συνθέσεις από όλη την καριέρα των Ozrics με ιδιαίτερη έμφαση στο live album που κυκλοφόρησαν και για το οποίο περιοδεύουν κιόλας. Κορυφή της βραδιάς το αξεπέραστο "Kick Muck" ενώ στο encore παίξανε ένα κομμάτι που όσο περνούσαν τα λεπτά το παίζανε όλο και πιο γρήγορα ώσπου έφτασαν σε τόσο γρήγορη ταχύτητα *4*πιο γρήγορη και από το "Paradigm shift" των Liquid Tension Experiment. Εξηγούμαστε τώρα; Α μπράβο. Απλά για να καταλάβετε το μεγαλείο της μουσικής τους. Βγήκα από το Ρόδον και σκεφτόμουνα ότι τελικά εδώ στην Ελλάδα ο κόσμος είναι πολύ βλάκας με το να δίνει τα λεφτά του σε "καλλιτέχνες" που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν τη φα από την ντο ή πάει να παρακολουθήσει ποδόσφαιρο δίνοντας τα λεφτά του σε απατεώνες προέδρους και σε παιχτάκια της σειράς και μην γνωρίζοντας αν θα γυρίσει σώος πίσω, τη στιγμή που μπορεί άνετα με 22 ευρώ μόλις να παρακολουθήσει ένα θέαμα που θα του μείνει αξέχαστο σε όλη του τη ζωή. Αλλά είπαμε ότι σε αυτή τη χώρα μόλις τα μαλλιά αρχίσουν να φαίνονται λίγο παραπάνω και αν αγαπάς περισσότερο την ηλεκτρική κιθάρα από το μπουζούκι κατευθείαν εντάσσεσαι στα φρικιά. Περαστικά λοιπόν στην "μάζα" η οποία συνεχίζει να σνομπάρει την πραγματικά καλή μουσική... Και την επόμενη φορά όσοι δεν τους έχετε δει μην τους χάσετε γιατί πραγματικά μιλάμε για φανταστικό συγκρότημα.
Θοδωρής Angus |
Live
