PARADISE LOST 20/12/2002 CLUB ΜΥΛΟΥ 22/12/2002

Κατ αρχάς πριν μιλήσω για το live θα ήθελα να τοποθετηθώ επί του θέματος του τελευταίου Paradise Lost album το οποίο το θεωρώ άνισο και σίγουρα όχι επιστροφή στα παλιά αν και είναι κι αυτό πιο heavy από το "Host".

Οι Paradise Lost βγήκαν στη σκηνή του ασφυκτικά γεμάτου club στις 9:20 και ξεκίνησαν με το καλύτερο κατά τη γνώμη μου κομμάτι του "Symbol Of Life", το "Erased". Στη συνέχεια μας θύμισαν κάτι από την παλιά τους αίγλη με το "Hallowed Land" και ακολούθησε το "Say Just Words" ,αν θυμάμαι καλά, σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια του "One Second". Ο ήχος ήταν καλός, βέβαια εγώ που είμαι κάπως πιο παραδοσιακός δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια *2*μπάντα σαν τους Paradise Lost να παίζει με ένα σωρό προηχογραφημένα μέρη και δεν παίρνει έναν πληκτρά. Βέβαια δεν ήταν μόνο πλήκτρα που ακούσαμε προηχογραφημένα..

Το σετ των P.Lost βασίστηκε σε όλη τους τη δισκογραφία πλήν των "Lost Paradise" και "Gothic" (δυστυχώς) και ακούστηκαν ακόμη τα "Mouth", "So Much Is Lost", "Self- Obsessed", "Forever Failure" (ύμνος), "Mercy", "I See Your Face", "Mystify", "As I Die" (ύμνος), "Symbol Of Life" ενώ μετά από αυτά και ενώ το γκρουπ ήταν στη σκηνή 55 λεπτά καληνύχτισαν..

Στο encore ακούστηκε μια διασκευή που δεν ξέρω ποιας μπάντας ήταν, εξάλλου εγώ Heavy Metal ακούω και επιτέλους, ακούστηκε και ένα τραγούδι από το "Icon" που τόσο ζητούσε ο κόσμος και αυτό ήταν το "True Belief". Ακολούθησε *3*το "One Second" και το γκρουπ έφυγε για δεύτερη φορά απ´ τη σκηνή για ένα "Piss Break" όπως είπε ο Holmes χαριτολογώντας. Το δεύτερο encore περιλάμβανε το opening track του τελευταίου άλμπουμ, "Isolate" καθώς και το "The Last Time" με το οποίο και έκλεισε αυτή η εμφάνιση που με άφησε διχασμένο.

Από τη μία άκουσα κάποια αγαπημένα τραγούδια αλλά από την άλλη χαλάστηκα με την μόλις μιας ώρας και είκοσι λεπτών εμφάνιση της μπάντας και την εμμονή στα καινούρια κομμάτια. Βέβαια γι´ αυτούς που γουστάρουν το "Symbol.." θα ήταν συναυλιάρα αλλά για μένα δεν ήταν κάτι παραπάνω από μια απλά ανεκτή εμφάνιση μιας μπάντας που κάποτε με κάθε δίσκο της άνοιγε νέους δρόμους και τώρα μοιάζει παγιδευμένη στη νέα μουσική σκηνή της Αγγλίας. Οι Paradise Lost ήταν εδώ κάποτε και στο Rock Of Gods και όσοι κάνουν συγκρίσεις δεν νομίζω να έχουν ενδοιασμούς..

Κώστας Λιανίδης