Πρώτη συναυλία ξένου συγκροτήματος στην πόλη μας για το 2003, ήταν αυτή του Σαββάτου στο Μύλο. Πρώτη για μας, τελευταία, όμως, για την καριέρα των Add N To (X); Κάτι τέτοιο δήλωσαν την Παρασκευή στην Αθήνα, με αφορμή τη φυγή της Ann Shenton από το λονδρέζικο σχήμα. Λέτε να είναι τελικά και για αυτούς, όπως ήταν και για τους Jesus & Mary Chain, η Θεσσαλονίκη ο τελευταίος σταθμός της καριέρας τους;

Όπως και να έχουν πάντως τα πράγματα, η συναυλία αναμενόταν με ενδιαφέρον, αφού και αξιόλογα άλμπουμ έχουν κυκλοφορήσει ως μπάντα και καλά λόγια για τα live τους έχουμε ακούσει. Παρόλα αυτά, όπως αποδείχτηκε, η εμφάνιση του Σαββάτου ήταν μάλλον μια τυπική διαδικασία για το συγκρότημα. Όχι ότι δεν έπαιξαν καλά, το αντίθετο μάλιστα. Αλλά όταν ξεπετάς σε μια ώρα ακριβώς την ζωντανή σου εμφάνιση, δείχνεις στον άλλον ότι θέλεις να τελειώνεις γρήγορα.

Δεν τους παρεξηγώ, βέβαια. Όταν φεύγει ένα από τα σημαντικότερά σου μέλη λίγο πριν το τέλος της ευρωπαϊκής σου περιοδείας, είναι λογικό να αισθάνεσαι αμήχανα επάνω στη σκηνή. Το τριμελές συγκρότημα έγινε για τις ανάγκες του live πενταμελές και κατάφερε να μας βάλει μέσα στους ηλεκτρονικοβιομηχανικούς του ήχους και να μας παρασύρει σε ένα διαρκές κούνημα! Ειδικά το πρώτο μισάωρο της συναυλίας κύλησε άψογα. Εκεί, αποφάσισε το συγκρότημα να γίνει ακόμα πιο πειραματικό και το τελευταίο εικοσάλεπτο, αν και ωραίο, αντί να μας απογειώσει, όπως γίνεται και στις πιο μέτριες συναυλίες, μας έριξε λίγο τη διάθεση.

Πάντως, ακούσαμε μουσικές σχεδόν και από τις πέντε δουλειές των Add N To (X), με το Loud Like Nature να έχει φυσικά την τιμητική του, ως το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους. Απολαύσαμε την ιδιαίτερη χρήση που επεφύλασσαν στα σύνθι τους (όπως το να τα κρατάνε σαν κιθάρα!) και κάποιοι είχαν και την τύχη να πάρουν και ένα καπέλο ή ένα T-shirt του συγκροτήματος, όταν τα μέλη της μπάντας τα πέταξαν στο κοινό, ερχόμενοι για το μοναδικό τους encore. Γενικά, δεν πρέπει να έφυγε κανείς δυσαρεστημένος από τη συναυλία, αν ξεχάσουμε ότι έλειπε η Ann Shenton και ότι έπαιξαν μόνο μια ώρα.

Δυσαρεστημένος δεν πρέπει να έφυγε ούτε ο Harrys Electron, ο οποίος άνοιξε τη συναυλία, μιας που παρουσίασε τη δουλειά του μπροστά σε αρκετό κόσμο (περίπου 300 άτομα), έκανε το κέφι του και δέχτηκε και το χλιαρό χειροκρότημα του κοινού. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, η μουσική του δεν ταίριαζε για να ανοίξει μια τέτοια συναυλία. Όπως και να έχει, καλή συναυλιακή χρονιά!

Κώστας Παπασπυρόπουλος