Home
News
Foreign Office
Local
Ελληνική
Metal
Punk/hc/emo
Live
Συνεντεύξεις
Cinefreak
Θέατρο/χορός
Books, magz
Τι παίζει, που
Special
Aρθρα
Mp3s/Video
Atrakt-ed
Links
 
Αναζήτηση

 

ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΕΔΩ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ & ΝΙΚΟΣ ΒΕΛΙΩΤΗΣ

ΕΜΙ

17/3/2008

Τον δίσκο τον αγόρασα κάπου αρχές Γενάρη και δεν μπορούσα να γράψω μια κριτική ανάλογη του περιεχομένου του αν δεν τον άφηνα να ριζώσει μέσα μου και να ωριμάσει σαν άκουσμα και σαν ένα μικρό έργο τέχνης που πραγματικά είναι. Έτσι λοιπόν μετα απο δύο και κάτι γεμάτους μήνες ακρόασης ξαναπατώ το play και κάθομαι να γράψω δυό λογάκια για τον νέο δίσκο του Γιάννη Αγγελάκα και του Νίκου Βελιώτη με τίτλο “Πότε θα φτάσουμε εδώ”.

Αλίμονο να μην κάνει κάποιος σύγκριση με τον προηγούμενο τους project το αγαπημένο και πολυακουσμένο “Οι Ανάσες των Λύκων”. Ετούτος ο δίσκος για μένα έχει περισσότερη λιακάδα....τα σκόρπια στιχάκια του Αγγελάκα ζωντανεύουν με την μουσική του Βελιώτη, ο οποίος καταφέρνει και δημιουργεί ενα μουσικό σύνολο που μαγέυει τους πάντες. Αδύνατον να μην αναφερθώ στην άριστη παραγωγή απο Χρήστο Χαρμπίλα, Τίτο Καργιωτάκη και Coti K.

Τα πρώτα τρία κομμάτια του album είναι ενα γλυκό καλωσόρισμα πρός τον καθένα μας, με το ορχηστρικό Γκρραουνγκ να ανοίγει τον δίσκο υπέροχα και το Πότε θα φτάσουμε εδώ με το Μεσα στα άγρια δάση να αρχίζουν ενα ταξίδι γεμάτο απο εκπλήξεις. Εν συνεχεία ο Αγγελάκας γράφει ένα κομμάτι που στιχουργικά θεωρώ άψογο, και αυτό είναι το Μέσα στη Θάλασσα :

Καθένας είναι μια πληγή

Κι ενα παράπονο κυρφό στάζει σαν βρύση

Και περιμένει την στιγμή

Που όρθιος θα σηκωθεί και θα το τραγουδήσει

....

Κάποτε εγώ κι εσύ θα βγούμε δεν μπορεί κάτω στη θάλασσα

Θα διαλυθούμε μαζί όπως ορμάει η βροχή μέσα στη θάλασσα

Δεν θα είμαι εγώ το σφυρί δεν θα είσαι εσύ η πληγή

Θα μαστε η θάλασσα

Δεν θα είμαι εγώ η πληγή δεν θα είσαι εσύ το σφυρί

Θα μαστε η θάλασσα

Λίγο πιο μετά συναντάμε ενα τραγούδι ήδη ακουσμένο πολυ απο το ραδιόφωνο, το Όπως ξυπνούν οι Εραστές, ίσως ένα απο τα πιό ποιητικά και ερωτικά κομμάτια που έχει γράψει ο Γιάννης Αγγελάκας με ένα τσέλο που στο άκουσμα του σε χαρίζει σε ενα ανάλαφρο πέταγμα στο όμορφο κενό του ουρανού.

Τελειώνοντας με δυό λόγια ο δίσκος σου αφήνει ενα χρώμα ομορφιάς μέσα στην ψυχή σου και σε κάνει να νιώθεις περήφανος που κυκλοφορούν τέτοια όμορφα albums στην ελληνική δισκογραφία σήμερα, ένας δίσκος που αξίζει να αγοράσει κανείς και να έχει σε πρώτη θέση στην δισκοθήκη του δίπλα σε άλλα αριστουργήματα.

Τάσος Φιλόπουλος

Local
ELECTRONIC ATHENS THREE
VARIOUS ARTISTS
FADED PHOTOGRAPHS
ABSENT WITHOUT LEAVE
ΑΠ’ ΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
TRY A LITTLE ROMANCE
MARIETTA FAFOUTI
THIS SOUND
FIVE STAR HOTEL
NO INSPIRATION
ABBIE GALE
PROJECT 22
ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ
LOOP OVER LATITUDES
DALOT
BERLIN BRIDES
REJECTION JUNKIE
PLAYGROUND NOISE
PLAYGROUND NOISE