Μια μέρα πριν παρακολουθήσω την συναυλία των Add N To (X), είχα την ευκαιρία να δω από κοντά το show του Costas Gus και της μπάντας του στο Θέατρο της Βίλκα. Πολλά τα ιδιαίτερα στοιχεία της Παρασκευής 10 Ιανουαρίου: το ίδιο το συγκρότημα, ο χώρος και ο κόσμος ήταν χαρακτηριστικά που δεν τα έχω συναντήσει στις ?συνηθισμένες? συναυλίες που πάω!

Καταρχήν, η συναυλία ξεκίνησε με δύο ώρες καθυστέρηση, λόγω του απίστευτου γεγονότος της έλλειψης των κλειδιών του Θεάτρου! Όταν αυτά βρέθηκαν, πάντως, ο κόσμος είχε παραμείνει έξω από τον χώρο του Θεάτρου και περίμενε υπομονετικά μέχρι να μπει μέσα. Το Θέατρο της Βίλκα δεν έχει πια τη χρήση που λέει το όνομά του. Δεν ξέρω αν χρησιμοποιείται κάπως αλλιώς, πάντως δεν είναι και το πιο κατάλληλο μέρος για συναυλία. Ο τρόπος, όμως, που διατάχτηκε η μπάντα στον χώρο ήταν απόλυτα σωστός και έδινε την ευκαιρία τόσο στον κόσμο να την παρακολουθήσει καλά, όσο και σε αυτήν να παρουσιάσει κατάλληλα το σόου της.

Τώρα, τι σόου ήταν αυτό; Θα σας αναφέρω: ο Costas Gus, εκτός από τους τρεις μουσικούς που είχε και τον dj που διαχειριζόταν όλα τα προηχογραφημένα κομμάτια, είχε και την ιδέα να μας παρουσιάσει και τις δύο χορεύτριές του! Δύο κοπελιές που τα έδωσαν όλα επάνω στη σκηνή και πολλές φορές μας απόσπασαν την προσοχή από τη μουσική. Αυτό, τώρα, αν είναι θετικό ή όχι για τον Costas Gus, το αφήνω σε αυτόν να το κρίνει!

Το σετ είχε διάρκεια δύο ωρών (μαζί με το διάλειμμα δυόμισι), και όταν είχα την προσοχή μου στραμμένη στη μουσική, άκουσα ένα είδος που δεν είναι απολύτως του γούστου μου. Το σημαντικό είναι, όμως, ότι αυτή η ηλεκτρονική pop του Costas Gus ήταν παιγμένη καλά, με καλό ήχο, και είχε όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούσαν να την αναδείξουν. Το σετ περιελάμβανε τα κομμάτια του cd single που έχει κυκλοφορήσει με τον τίτλο Η Ζωή Κυλά, καθώς και τραγούδια παλιότερα, που ψάχνουν εταιρία για να κυκλοφορήσουν σε έναν κανονικό δίσκο. Ξεχώρισα το ομότιτλο κομμάτι, καθώς και το εναρκτήριο τραγούδι του σετ, με τα αλά Bowie φωνητικά! Η καλύτερη πάντως στιγμή του live ήταν η διασκευή στο Manha de Carnaval του πορτογάλου μουσικού Luiz Bonfa.

Η μεγάλη διάρκεια του σετ έδωσε την άσχημη εικόνα του άδειου χώρου προς το τέλος. Είχε πάει και τρεις το ξημέρωμα σχεδόν. Με μικρότερη διάρκεια ίσως να είχαν παραμείνει και οι περίπου διακόσιοι φίλοι του Costas Gus (αριθμός πολύ σημαντικός) που βρέθηκαν στη Βίλκα. ’ντε, την επόμενη φορά και καλύτερα!

Κώστας Παπασπυρόπουλος