Dig!!! Lazarus Dig!!! Nick Cave & the Bad Seeds Mute 18/4/2008

Από τα πρώτα ασπρόμαυρα βιντεάκια που είχαν κυκλοφορήσει στο youtube με τον Cave και τους Bad Seeds να καλούνε διάφορα πνεύματα το κλίμα του δίσκου είχε φανερωθεί.

Ο Cave συνεχίζει ακάθεκτος να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα να κάνει, ροκ δίσκους με ενέργεια, συναίσθημα και χιούμορ. Έτσι έχουμε εδώ τον Λάζαρο να περιφέρεται στην Αμερική και να τα βρίσκει σκούρα: καλύτερα θα ήταν πίσω στον τάφο του!

Μακριά από εκεί όμως είναι όλοι οι Κακοί Σπόροι που αρκετά χρόνια πια χωρίς τον Blixa Bargeld αποδεικνύουν εύκολα ότι “ουδείς αναντικατάστατος”. Έτσι με ευκολία σκαρώνουν από τη μία δυναμίτες σαν το Lie Down Here (And Be My Girl) και από την άλλη groovy μπαλάντες σαν το Moonland. Κρατώντας περισσότερο το παλιό του στυλ, ο Cave χρησιμοποιεί τα περισσότερα κομμάτια για να διηγηθεί τις ιστορίες του και οι Seeds του δίνουν όλο τον απαραίτητο χώρο, με λιτές και έξυπνες ενορχηστρώσεις, μέχρι και το φλάουτο του Ellis που σολάρει δένει με μαεστρία με το υπόλοιπο μέρος.

Και όπως και πέρυσι με τους Grinderman αλλά και τα soundtracks που έγραψε, έτσι και φέτος ο Cave δείχνει συνεχώς ότι δεν επαναπαύεται, δεν μένει στα ίδια, δεν ηρεμεί και δεν είναι προσκολλημένος πουθενά. Ή σχεδόν πουθενά, τουλάχιστον όχι σε ενοχλητικό βαθμό. Άλλωστε τι θα ήταν δίσκος του Cave χωρίς τις αναφορές του στην Βίβλο?

Και για να κλείσω θα παραθέσω ένα τμήμα από το Jesus Of The Moon, όπου και αυτοβιογραφικά ο Cave συνοψίζει την μη-στατικότητά του. (Ραντεβού το καλοκαίρι Νικόλα!) ’Cause people often talk about being scared of change But for me I’m more afraid of things staying the same ’Cause the game is never won by standing in any one place for too long.

Nick Cave & Τhe Bad Seeds

Ώρα να σκάψεις βαθιά μέσα σου ...

Παρασκευή 6 Ιουνίου Θεσσαλονίκη Μονή λαζαριστών

Σάββατο 7 Ιουνίου Αθήνα Θέατρο Λυκαβηττού

Γιώργος Γoργογέτας