SUB BREATH, OUTER SPEECH SOCOS PUZZLEMUSIK 7/8/2008

Ακούγοντας τόσο σπουδαίους δίσκους πάντα αναρωτιέσαι για την τύχη να συναντήσεις ή όχι μια τέτοια κυκλοφορία. Το SUB BREATH, OUTER SPEECH αποτελεί ουσιαστικά μια ακόμα προσωπική κυκλοφορία του Socos (από τους Socos & the live project band) όπου αντί για το ιδιαίτερο κιθαριστικό παίξιμό του συναντάμε μια απόλυτα ταιριασμένη συνύπαρξη ετερόκλητων ήχων από την εγκεφαλική electronica έως το μινιμαλσιμό μεγάλων σύγχρονων συνθετών.

Ο δίσκος αυτός αποτελεί τη μουσική μιας θεατρικής παράστασης που ανέβηκε τον περασμένο χειμώνα στην Αθήνα. Αφορούσε μια μαύρη κωμωδία, που παρουσίασε η Ομάδα Κασκαντέρ με τίτλο «Χιόνια Πολλά κι ευτυχισμένος ο καινούριος κόσμος» στο Θέατρο Φούρνος.

Την παράσταση δεν έτυχε να την παρακολουθήσω και αναρωτιέμαι αν αυτό είναι ενισχυτικό ή όχι για να απολαύσω τη μουσική αυτού εδώ του δίσκου. Οπότε το σχόλιο αυτό ως πληροφοριακό απλά υφίσταται.

Συχνά η σύνδεση της μουσικής με παραστάσεις, ταινίες ή ακόμα και βιντεοκλιπ λειτουργούν δεσμευτικά ή και περιοριστικά πάνω στις δυνατότητες και τις δυνάμεις της κάθε μουσικής να εμπνέει και να κινητοποιεί τα συναισθήματα, τις σκέψεις σου, να δημιουργεί δικές της αυθύπαρκτες παραστάσεις. Οπότε υπό την έννοια αυτή η ακρόαση λειτουργεί απελευθερωμένα με μόνη αναγκαστική αφετηρία αυτό το καταπληκτικό εξώφυλλο με τα μοναδικά του χρώματα, ικανά να κάνουν το βυθισμένο πλοίο που απεικονίζει να ξανασαλπάρει σε ρότες μαγικές και κυματοβαμμένες.

Το κιθαριστικό βεβαια στοιχείο είναι έντονα παρόν, αυτό της μαγικής παρουσίας της κλασικής κιθάρας με τα αρπίσματα στα σπουδαία κομμάτια velanio και στο μελαγχολικότερο urn. Κάποιες διάσπαρτες φωνές λειτουργούν ως ανάσες σε μια μουσική τόσο άμεση και ζωντανή. Το βιολοντσέλο ακόμα και χωρίς συνοδά λόγια αποτελεί έσχατο μέσο λυρισμού, που πραγματικά σε καθηλώνει με τη μπάσα οντότητα του, το νεύρο που αναδύει.

Ο δίσκος δεν είναι κάτι χαμηλότονο ή με νοσταλγική διάθεση. Ακόμα και με τα λιγοστά όργανα και την όποια ηλεκτρονική υποβοήθηση η μουσική αποκτά όγκο, σε πολλά κομμάτια ο ρυθμός είναι πολύ έντονος, άσχετα αν αυτό εξυπηρετούσε τον αρχικό σκηνοθετικό σχεδιασμό για την θεατρική παράσταση. Ήχοι περίεργοι με την κυριολεξία της λέξης και εν μέρει ασυνήθιστοι πετάγονται και στριφογυρίζουν πάνω στο τέμπο, ακόμα και μαζί με τα ακατάληπτα λόγια και τις κομμένες συλλαβές καταφέρνουν και δημιουργούν μια διαφορετική ατμόσφαιρα. Ένα αποτέλεσμα σφικτό, χωρίς στιγμή να πλατειάζει ακόμα κι εκεί που η μουσική έχει πιο space στοιχεία, κρατά με ένα πρελούδιο στις χορδές έναν ιστό, όπου μπορούν όλα και περιπλέκονται. Από τα πιτσικάτα έως τα βιμπράτα κολπάκια.

Δεν ξέρω αν πάνω σε μια θεατρική σκηνή η μουσική αυτή επιτέλεσε το έργο της, τελικά δεν με ενδιαφέρει. Σημασία έχει πως αυτόνομα ο Socos εδώ για άλλη μια φορά μεγαλουργεί, μεταφέροντας μας δεκάδες πράγματα που καθιστούν το ροκ εδώ και τόσα χρόνια ως ανεπανάληπτα ικανό να απλώνεται αγγίζοντας συναισθήματα και φτιάχνοντας συνειρμούς στον κάθε ακροατή. Γιατί παρόλα τα περίτεχνα και εγκεφαλικά ατμοσφαιρικά στοιχεία, ο δίσκος είναι μια ακόμα σύγχρονη ροκ ματιά, που ο kaada ή ο richter κάνουν μαζί με τα ινδάλματα των πρώτοtuxedomoonικών χρόνων, ή τη σκοτεινή πλευρά της βασιλεύουσας μελαγχολίας ή της γεύσης των helios και της αισθητικής της type recordings. Στο φινάλε πάντα ήταν κρίμα τόσα από αυτά τα υπέροχα στοιχεία να στα έδιναν εδώ και πάνω από 12 χρόνια μόνο τα post σχήματα.

Μια σειρά λοιπόν 8 υπέροχων συνθέσεων, που δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες μιας θεατρικής παράστασης, αλλά μπορούν να ικανοποιήσουν με επιτυχία τις δικές μας ανάγκες για ακρόαση καλής και ξεχωριστής μουσικής.

Πρέπει επίσης να σημειώσουμε πως ο δίσκος δεν κυκλοφορεί στα δισκάδικα αλλά μπορείτε να το βρείτε στο site της Play our music (www.playourmusic.net) ή με αντικαταβολή από την ίδια την εταιρεία της puzzlemusik (puzzlemusiksales@mail.gr).

Κυριάκος Σκορδάς