|
|
|
|
MISUSE
|
Γεγονός αποτελεί πλέον, το ότι τα μουσικά έντυπα μπορούν να κατατάσσουν στις λίστες με τα καλύτερα, εγχώρια εναλλακτικά γκρουπ χωρίς να γίνεται διαχωρισμός από τα αντίστοιχα του εξωτερικού.
Η αφομοίωση των επιταγών της παγκοσμοιοποίησης, φαίνεται να λειτουργεί περισσότερο ως εφαλτήριο για τη διάδοση μουσικών τάσεων και εξελίξεων, παρά σαν τροχοπέδη για τη δημουργική “υπόληψη” των καλλιτεχνών της ημεδαπής.
Απτό παράδειγμα είναι οι Misuse, που θα είναι κρίμα αν δεν “ευαισθητοποιηθούν” οι σχετικοί παράγοντες στη χώρα για να βοηθήσουν το σχήμα να συνεχίσει να εκφράζει και μελλοντικά, τις μουσικές του σκέψεις.
Γιατί λοιπόν θα πρέπει να δημιουργηθεί θόρυβος γύρω από το όνομα των Misuse;
Πολλοί οι λόγοι, και ο σημαντικότερος από όλους ότι το γκρουπ διαθέτει το αισθητικό κριτήριο και την ευαισθησία να μεταμορφώνει όλα τα μουσικά του ερεθίσματα σε έναν πολύπαθο χείμμαρο εμπνευσμένων μουσικών ελεγειών.
Το “γούστο” και η διαισθητική τους ικανότητα, τους επιτρέπει να ενσωματώνουν μια πνευματώδη, λυτρωτική μυσταγωγία στις συνθέσεις, προσφέροντας ουσιώδη ψυχική ανάταση. Μια ψυχική ανάταση που ξεκινάει με έρισμα μια μελαγχολική βάση και εξελίσσεται σε ένα ακατάπαυστο παιχνίδι εναλλαγής εικόνων για την ανάδειξη όλο και περισσότερο ελπιδοφόρων διαθέσεων.
Παρότι στο τέλος, μια σκοτεινή ατμόσφαιρα φαίνεται να είναι αυτή που κυριαρχεί, στην ουσία οι Misuse σου επιφυλλάσουν συναισθηματικές μεταπτώσεις και αντιθέσεις, που σε γεμίζουν με χαρά για το ότι τις βίωσες.
Το μέσο που χρησιμοποιούν για όλα τα παραπάνω, δεν είναι άλλο από ένα συνοθύλλευμα post-rock και ήπιων metal αναφορών. Καταφέρνουν να αναπλάσσουν με δικό τους τρόπο τις ορχηστρικές, επικές ιστορίες των συναδέλφων Isis, Red Sparowes και Mogwai κτλ., αναμειγνύοντας κάποια μεταλλικά περάσματα (π.χ. Tool), ώστε τελικά να μας παραδώσουν ένα διακριτικά σκοτεινό, επικό αριστούργημα.
Αν υπάρχει λοιπόν, ένας θεμέλιος λίθος στη μουσική των Misuse, αυτός δεν είναι άλλος από τον ίδιο τους το σκοπό να σε γυροφέρνουν στο άβατο περίεργων διαδρομών. Με σκοπό, η γεύση που θα σου αφήνουν να είναι ένα αγχωτικό, περιπετειώδες κυνηγητό, που στη πορεία βρίσκει τρόπο και τόπο διαφυγής.
Χάρης Αποστολόπουλος |