|
|
|
|
ANYWHERE I LAY MY HEAD
|
Η SCARLETΤ JOHANSON είναι μια ιδιαίτερα πετυχημένη και αγαπητή ηθοποιός. Συχνά για τα αντρικά γούστα εκπροσωπεί μια καλή φίλη που θα ήθελες τυχαία να γνωρίσεις και να σε ερωτευτεί… (και το με το lost in translation ήρθε και εδεσε το γλυκό αυτό).
Με τα μουσικά ίσως την είχατε ακούσει να διασκευάζει πριν λίγα χρόνια το summertime και ίσως να είχατε ακούσει πως κάποτε τραγούδησε με τους Jesus and Mary Chain.
Αφήνοντας τα βιογραφικά άχρηστα στοιχεία, γιατί έναν δίσκο τον ακούς γιατί σου αρέσει αυτό που ακούς…και όχι για τον πρότερο έντιμο βίο, ερχόμαστε στο άλμπουμ ANYWHERE I LAY MY HEAD . Καταρχάς έχουμε μια ενδεκάδα κομματιών εκ των οποίων τα 10 έχει γράψει ο Tom Waits… Αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο…άσχετα με το ποιος θα τα ερμήνευε. Κομμάτια αργόσυρτα που απλώνονται γεμίζοντας το χώρο και περιμένοντας τα φωνητικά. Στο δίσκο βρίσκεις συμμετοχή από τον David Bowie λίγο στα φωνητικά… ως τους Yeah Yeah Yeahs!!!! Στην παραγωγή είναι ο David Sitek από τους TV on the Radio!!!! Και στα φωνητικά είναι η διάσημη ηθοποιός Scarlett Johanson.. Από μόνα τους όλα αυτά συνιστούν έναν σφικτό πυρήνα περιγραφής που κάλλιστα φιλοξενείται από τους new york times ως το Elle ή το Cosmpopolitan…
Δηλαδή… υπάρχουν πολλά γεμάτα στοιχεία για να γεμίσουν δυο αράδες σε περιοδικά ποικίλης ύλης και σε κινηματογραφικά έντυπα. Όμως με τον δίσκο έχουμε την υπέρβαση των πληροφοριών και ακούμε όντως καλά τραγούδια, συναισθηματικά φορτωμένα, που με τον αργόσυρτο τρόπο τους σε μαγνητίζουν και σε συγκινούν. Όταν κλείνει ο δίσκος με το υπέροχο Who are you…επαναφέρεις στην αντίληψη πως μια διάσημη ηθοποιός είναι αυτή που σου τραγουδούσε.
Ένα κομμάτι, το Song for Jo το έχει γράψει η ίδια η Scarlett Johanson, και αν και διαθέτει λίγα περισσότερα ambient στοιχεία και λίγο πιο γεμάτο background οργάνων, στέκεται στο ίδιο ύφος με όλο τον δίσκο. Και αυτό είναι ένα μεγάλο συν για την ηθοποιό μας.
Ο δίσκος είναι στο σύνολο του όμορφος, γλυκός και μελωδικός. Ο ρυθμός και ο τρόπος που σταθερά σαν drum machine οριοθετεί την εξέλιξη των κομματιών, ενισχύει το σχετικά σκοτεινό και ατμοσφαιρικό ύφος. Η διάσημη ηθοποιός κινείται με περισσή σεμνότητα, δεν κάνει καμιά προσπάθεια να ξεχωρίσει, ερμηνεύει σωστά και καλά τα κομμάτια χωρίς επιτηδεύσεις και λουσάτες κλίμακες στη φωνή της. Νομίζω πως αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο για την 24χρονη στάρ, η οποία απέδειξε πως ουδεμία προβολή θέλησε να κάνει στον εαυτό της. Είναι γεγονός πως η φωνή της δεν είναι αναγνωρίσιμη με βάση την κινηματογραφική της χροιά…Σίγουρα διεύρυνε το βιογραφικό της, αλλά συνάμα κατάφερε να την προσέξουμε ως τραγουδίστρια που κάνει ένα σπουδαίο ντεμπούτο άλμπουμ.
Αυτή η δισυπόστατη προσέγγιση μπορεί να σε μπερδεύει, αλλά από την άλλη αυθύπαρκτα μουσικά στέκεται, αρέσει και ξεχωρίζει. Και με την ερμηνεία της στο I Don’t Wanna Grow Up μας παρασέρνει να τραγουδήσουμε μαζί της, σε ένα ρυθμό που και ο Moroder θα σηκωνόταν…να χορέψει.
Το ότι ένα πανέμορφο πρόσωπο έχει και καλή φωνή… φαντάζει απόλυτα λογικό, όπως όταν αναφερόμαστε σε μια τραγουδίστρια που είναι και πανέμορφη. Το ότι είναι και διάσημη είναι απλά για το περιτύλιγμα… γιατί στεκόμενοι στο περιεχόμενο μένουμε απόλυτα ευχαριστημένοι.
Κυριάκος Σκορδάς |