|
|
|
|
NATACHA ATLAS
|
NATACHA ATLAS – PALLYRIA, Fuzz,
Κατά ένα μεγάλο μέρος, η ουσία όλων αυτών που είδαμε εκείνο το βράδυ, οφειλόταν στις ρίζες της Natacha Atlas. Με καταγωγή από Ισραήλ και μητέρα Μαροκινή, είχε από νωρίς δημιουργηθεί η προδιάθεση για πάντρεμα του δυτικότροπου μουσικού στοιχείου, με την κουλτούρα των αραβικών παραδόσεων. Τα πρώτα αυτά ερεθίσματα που θα έπαιρνε η Atlas, έμελλε να είναι ετερόκλητα και ίσως αυτό να είναι και το μυστικό για την ανάπτυξη ενός ιδιώματος, που φαίνεται να απολαμβάνει την αμφιταλάντευση μεταξύ δύο διαφορετικών κόσμων. Μια αμφιταλάντευση που γευτήκαμε και ζωντανά, βιώνοντας περισσότερο την Ανατολίτικη επιροή, η οποία ήταν πιο ευδιάκριτη λόγω των μελωδιών που έβγαιναν από το βιολί και τα πλήκτρα.
Πάνω απ’όλα όμως, κυριαρχούσε η διακριτική παρουσία της Natacha Atlas πάνω στη σκηνή. Άλλοτε γινόταν θελκτική λυκνίζοντας, απλά και μόνο, το κορμί της και άλλοτε με τον χορό των Δερβίσιδων για την αγωνιώδη επαφή με το Θείο. Η αληθινή όμως μαγεία βρισκόταν στη φωνή της, με την οποία διοχέτευε μια διαύγεια και μια μεγαλοπρέπεια.
Το αντιστάθμισμα με την Δύση απ’την άλλη πλευρά, ερχόταν από τη ρυθμική βάση, τον ντράμερ ιδιαίτερα, που με πολύ κέφι και περίσσεια ενέργειας, έπαιζε ρυθμολογίες που μπορείς εύκολα να βρεις στη ροκ παράδοση.
Μια εμφάνιση που κατάφερε να επιτελέσει με επιτυχία το σκοπό της: Να μας κάνει δηλαδή να λικνιστούμε (ή τουλάχιστον να θέλουμε να το κάνουμε), με μελωδίες που φάνταζαν πολύ συγγενικές με την δική μας παράδοση, αλλά ουδεμία σχέση είχαν με το ευτελές και την απομίμηση.
Χάρης Αποστολόπουλος |