 |
|
|
|
ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ ΔΙΔΟΝΤΙΚΟΥΣ
|
Θεατρική ομάδα EX ANIMO
Θέατρο Coronet
Με κομμάτια από την κλασική ιστορία του Κόμη Δράκουλα και τον μύθο που τον περιβάλλει και στοιχεία από τον κινηματογραφικό «Νοσφεράτου» του 1922, η ομάδα ΕΧ ΑΝΙΜΟ έφτιαξε μια «γοτθική σάτιρα» που παρουσιάζει για τρίτη χρονιά, φέτος από το θέατρο Coronet.
Ο Βλαντ ή γνωστότερος ως Κόμης Δράκουλας (Δημήτρης Ζωγραφάκης) ζει απομονωμένος στα Καρπάθια, με τον πιστό του υπηρέτη Ίγκορ (Ροζαμάλια Κυρίου), θρηνώντας τον θάνατο της αγαπημένης του Ελιζαμπέτα. Όλα όμως θα πάρουν άλλη τροπή όταν ο Βρετανός συμβολαιογράφος Τζόναθαν (Παύλος Εμμανουηλίδης) θα τον επισκεφτεί προσπαθώντας να του πουλήσει έναν πύργο, γεγονός που θα γίνει αφορμή για να γνωρίσει ο Δράκουλας την αγαπημένη του Τζόναθαν, Ελίζαμπεθ (Κωνσταντίνα Λαδοπούλου), που τυχαίνει να έχει μια διαβολική ομοιότητα με την δικιά του χαμένη αγάπη. Συμπαραστάτης του Τζόναθαν στον αγώνα του ενάντια στον Δράκουλα είναι ένας… απίστευτα φοβητσιάρης Δρ. Βαν Χέλσινγκ (Ζήσης Ρούμπος) ενώ μέσα σ’ όλα η αδερφική φίλη της Ελίζαμπεθ, Λούση (Φωτεινή Κρόκου), ερωτεύεται παράφορα τον Ίγκορ.
Είναι εμφανές ότι η EX ANIMO αποτελείται από ηθοποιούς με πραγματικό ταλέντο – αν ένα απ’ τα πρώτα δείγματα γραφής τους καταφέρνει να είναι τόσο απολαυστικό, έξυπνο και κεφάτο όπως ο «Νοσφεράτου Διδόντικους», μπορούμε μόνο να φανταστούμε τι έχουν να προσφέρουν αν συνεχίσουν έτσι. Χρησιμοποιώντας την «ακτομίμα» καταφέρνουν να δώσουν σάρκα και οστά σε ένα από τα πιο -σκόπιμα- λιτά σκηνικά που έχουμε δει ποτέ: οι ηθοποιοί παίζουν και ταυτόχρονα μιμούνται τους ήχους του τραίνου, των πουλιών ή της πόρτας που ανοίγει, ενώ τα σώματά τους είναι το ίδιο εκφραστικά με τα πρόσωπά τους, καθώς υποδύονται πως κατεβαίνουν από ένα ψηλό παράθυρο, πετάνε ή προσγειώνονται ανώμαλα στο έδαφος. Η σκηνή γεμίζει στο λεπτό εικόνες και συναισθήματα και ο θεατής μεταφέρεται σε μια απόλυτα γνήσια γοτθική εποχή, με χιούμορ όμως που σπάει κόκαλα.
Σημαντικό ρόλο παίζει και η μουσική, με την Βάλυ Ιωάννου να συνοδεύει την παράσταση παίζοντας στο πιάνο συνθέσεις του Στάθη Δρογώση. Ο Δρογώσης έχει γράψει και τα τραγούδια της παράστασης, που ταιριάζουν άψογα στα καίρια σημεία που έχουν τοποθετηθεί.
Αυτό που πραγματικά κερδίζει τις εντυπώσεις ωστόσο είναι οι ίδιες οι ερμηνείες των ηθοποιών, που δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό ένας προς ένα, από την πρώτη κιόλας στιγμή της παράστασης, με τον τρόπο που φωνάζουν και ύστερα «περιμένουν» τους θεατές πάνω στην σκηνή. Πανέξυπνο και άκρως επιβλητικό – και φυσικά αστείο. Ο «Νοσφεράτου Διδόντικους» είναι με δυο λόγια μια παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε, ιδιαίτερα αν είστε fans του Tim Burton, αλλά και χωρίς να ισχύει αυτό.
Και αν φύγετε αναφωνώντας «Αχ, ένα προβατάκι!» μάλλον θα συμφωνήσετε και εσείς.
Φωτεινή Δράκου |
Θεατρο/Χορός
