BRETT ANDERSON, Le Page 20/11/08 Polis Theater 24/11/2008

Καθώς ο Brett Anderson ζητούσε από τον κόσμο να τραγουδήσει μαζί του τα τραγούδια των Suede, κοιτούσα γύρω μου και αναρωτιόμουν με ποιες στιγμές της ζωής τους είχαν συνδέσει όλοι αυτοί οι άνθρωποι κάθε μικρό στίχο από αυτά τα κομμάτια, που τα τραγουδούσαν ο καθένας με το δικό του διαφορετικό, ξεχωριστό αγαπημένο σημείο. Πόσες εφηβικές βραδιές, πόσες αυταπάτες και πόσες ανατροπές, πόσοι θα πιστέψανε ότι είναι οι «Wild ones», πόσοι θα περπατήσανε στον «Asphalt World» και πόσοι σκέφτηκαν ότι γεννήθηκαν ως «Pantomime Horse»;

Ρητορικά ερωτήματα, γιατί προφανώς όλοι στο Πόλις ένιωθαν λίγο-πολύ κάπως έτσι. Ο Brett Anderson ήρθε μόνος, χωρίς Suede, χωρίς Tears αλλά και κρατώντας μια εξαιρετικά ισορροπημένη σχέση με το παρελθόν του. Ακόμα και όταν πολλοί τον ήθελαν ξεγραμμένο (το NME έκανε κυριολεκτικά – και απολύτως άδικα – κομματάκια το τελευταίο του album, «Wilderness»), με τη χθεσινή του συναυλία απέδειξε σε όσους είχαν ακόμη αμφιβολίες, ότι ίσως και να βρίσκεται σε ένα από τα καλύτερα σημεία της καριέρας του.

Με μόνη συνοδεία πιάνο, κιθάρα και τσέλο, μας έπαιξε τα τραγούδια από το Wilderness στο πρώτο μέρος της συναυλίας και ύστερα έκανε μια βόλτα από το παρελθόν του στο δεύτερο. Αφοσιωμένος, παθιασμένος και απίστευτα χαρισματικός ερμηνευτής, έμοιαζε με φιγούρα καλλιτέχνη βγαλμένου από την Αναγέννηση, ή τροβαδούρου που γυρνάει τους δρόμους τραγουδώντας τις ιστορίες του.

Αν υπήρχε μια λέξη που χαρακτήριζε τη βραδιά απόλυτα, αυτή είναι μία: συναίσθημα. Ο Anderson έδειχνε πιο βαθύς, ήρεμος και κατασταλαγμένος από ποτέ. Η ανδρόγυνη αεικίνητη live περσόνα μερικών χρόνων πριν, η επιτυχία αλλά και οι γκρίζες εποχές, έμοιαζαν να έχουν μετουσιωθεί όλα μαζί σε έναν άνθρωπο που δείχνει – τουλάχιστον – σίγουρος. Και το λιτό ακουστικό set ήταν ιδανική επιλογή, ιδιαίτερα για τα νέα κομμάτια που αφήνουν ακόμη πιο δυνατές εντυπώσεις ζωντανά απ’ ότι ήδη καταφέρνουν στο άλμπουμ.

Πολύ καλοί και οι Le Page ως support, με τις ευαίσθητες folk μελωδίες τους και παρά την εύλογη αμηχανία του να ανοίγεις για τον πρώην τραγουδιστή των Suede.

Φωτεινή Δράκου