KNOWLE WEST BOY TRICKY DOMINO 26/11/2008

Pissed off…και παίξτε με το puppy toy. Σε μια παραγωγή αρκετά διαφορετική από τα συνήθη ο πάντα τρομερός Tricky ξεδιπλώνει 13 κομμάτια δομημένα σε καλογυαλισμένες φόρμες που μπορούν και ξεχωρίζουν μέσα στον καπνό της διανόησης του. Σε μια χρονιά που το Bristol ξαναμπαίνει στον μουσικό χάρτη (αφού και οι Portishead μας εντυπωσίασαν φέτος) ο tricky δημιουργεί έναν πολύ καλό δίσκο.

Προσωπικά ήμουνα επιφυλακτικός όταν αγόραζα το καινούριο του album, αλλά στα σίγουρα θα σας πω πως η αγορά μου έπιασε τόπο. Νόμιζα πως αγοράζω άλλο ένα cd.. υποκύπτοντας στη δύναμη της αδράνειας…. Δηλ. χωρίς κάποιος να κάνει κάτι καινούριο εξακολουθεί και σε μαγνητίζει (άλλωστε την πάτησα φέτος με τον δίσκο tindersticks ..). Κι εδώ έρχεται η χαρά της πίστης… δε σε πήρα από την αδράνεια, αλλά από την πίστη μου ρε πανέμορφε φίλε πως πάλι θα σκάσεις μύτη με κάτι ενδιαφέρον.

Μόνο και μόνο με το δυναμίτη veronica αρκεί για βάλεις τέρμα τα ηχεία. Τι κομματάρα είναι τούτη και τι εθιστικό ρυθμό που έχει; (ο εθισμός των αισθήσεων…αποτυπώνεται σταθερά στα εσώφυλλα των δίσκων του, έτσι κι εδώ).

Συμπαραγωγός ο Bernand Butler!!!!! (αυτό πως κόλλησε τώρα…;)… έτσι για να ενισχύσει τη βρετανίλα του άλμπουμ.

Πάνε λίγο πιο πέρα τα βρώμικα ragga φωνητικά με το μάγκικο ύφος (θύμιση σε αυτά μας δίνει μόνο με το coalition και το αρκετά ρυθμικό bacative). Εδώ έχουμε κομματάρες σαν το council estate που πατάνε στον τσαμπουκά ενός στέρεου στερεώματος σαν αυτό που συνεχώς χτίζεται σήμερα από καλλιτέχνες σαν την imani copolla και τον hanay troof..Λαμπρά δείγματα ανακατεμένων ήχων, από το χιπ-χοπ στο ροκ και εξάρσεις μιας πανκ ορμής. Αναδεικνύει και λίγο dub στο Baligaga και υποψιάζεσαι πως εδώ μπορεί να τζαμάρει στη Θεσ/νίκη μαζί με τους dub pistols…

Οι γυναίκες και πάλι παρούσες με εξέχουσα την ερμηνεία στο αργόσυρτο past mistake από την γαλλικής καταγωγής Lubna (που τα είχανε και παλιότερα), από τα πιο σκοτεινά τραγούδια του δίσκου. Παρόλα αυτά διασκευάζει και kylie minogue στο slow…κρατώντας το τέμπο και ψιθυρίζοντας πάνω στις ρίμες, διατηρώντας το κομμάτι αναγνωρίσιμο. Στο far away ακούς τον tricky.. πια ως τραγουδιστή… Αυτό το ανακάτεμα…ορισμένες φορές σε αποπροσανατολίζει καθώς είναι έντονη η ανομοιογένεια, αλλά πιθανόν αυτό να ήταν το concept. Έτσι κι αλλιώς δεν βγάζεις άκρη…

Tricky Tricky μάνα μου… Πολύ καλή δουλειά, να τη δούμε και live να το επιβεβαιώσουμε

Κυριάκος Σκορδάς