MyBlogBook #48 2/12/2008

Πάλι καλά…

Εδώ και ένα μήνα περίπου (για τους μη γνωρίζοντες τα της Θεσσαλονίκης) έχει δοθεί σε εμάς τους πολίτες η λεγόμενη «νέα παραλία» της πόλης. Για να μην μπερδευτεί κανείς, το «νέα παραλία» δεν είναι κάποια προέκταση της ήδη υπάρχουσας, αλλά μια αναμόρφωση, με βάση τους κανόνες της αρχιτεκτονικής τοπίου, ενός κομματιού της παραλίας από το σημείο του Ομίλου μέχρι το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Κατάφερα πριν δέκα ημέρες να επισκεφθώ το χώρο και έτσι σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω το δικό μου σχόλιο. Γενικά, πάντα σε τέτοιες αναπλάσεις είμαι «κουμπωμένος» και εκτιμώ πως η ιστορία δεν με έχει διαψεύσει. Είμαι εντελώς αντίθετος με τον αποκλεισμό του πρασίνου από αναμορφωμένες πλατείες ή πάρκα και δεν μπορώ να καταλάβω το πόσο κατευθυνόμενες είναι πολλές φορές αυτές οι αναπλάσεις. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Πρώτο παράδειγμα η ανάπλαση πλατείας Δικαστηρίων πριν μερικά χρόνια: ελάχιστο πράσινο, παρέμειναν μόνο κάτι γέρικα πεύκα που έχουν ιστορική αξία, και το μίζερο γκαζόν δίπλα στην παιδική χαρά. Η υπόλοιπη πλατεία; Υλικά όπως μάρμαρο και τσιμέντο. Δεύτερο παράδειγμα το πάρκο Λευκού Πύργου που παραδόθηκε εδώ και μερικούς μήνες: είχα αναφερθεί ξανά σε αυτό στο MyBlogBook #9 με το ανάλογο σχόλιο για την έλλειψη πρασίνου. Το παραπάνω κομμάτι της παραλίας, λοιπόν, που μας δόθηκε πριν ένα μήνα έχει –απρόσμενα για μένα- αρκετό πράσινο σε σχέση με αυτό που έχουμε συνηθίσει. Πράσινο που συνίσταται όχι μόνο από καλλωπιστικά φυτά αλλά και από δενδρώδη είδη που πιθανά μελλοντικά να επιφέρουν μια μικρή όαση στις παρυφές της παραλίας. Τα θεματικά πάρκα έχουν το γούστο τους, αισθητικά είναι πολύ προσεγμένη και γενικά σε ημέρες με ωραίο καιρό χαίρεσαι το περπάτημα σε αυτή. Φυσικά, υπάρχουν πάντα οι ενστάσεις. Καταρχήν, κάτι που δεν το είχα σκεφτεί, αλλά κατάλαβα ότι είναι πολύ δίκαιο έτσι όπως το έθεσε ο θεσσαλονικιός συγγραφέας Σάκης Σερέφας στη σαββατιάτικη συνέντευξή του στα Νέα. Το ότι έτσι όπως είναι τοποθετημένα τα πάρκα, ο επισκέπτης γυρίζει την πλάτη του στη θάλασσα, αποκόπτοντας την οπτική επαφή με αυτή και ερχόμενος πιο κοντά στη λεωφόρο με τα αυτοκίνητα. Συμφωνώ. Δεύτερον, μια δική μου ένσταση: η ασυνέχεια μεταξύ του πάρκου Λευκού Πύργου και της νέας αυτής παραλίας. Ενδιάμεσα, μεσολαβεί ένα περίπου χιλιόμετρο χωρίς καμία επέμβαση, χωρίς καμιά αισθητική παρέμβαση, χωρίς κάτι που να προμηνύει πως σε λίγο έρχεται ένας τέτοιος καινούριος χώρος. Άραγε, πότε θα παρουσιαστεί ολοκληρωμένη η παραλία με νέα μορφή; Ή μήπως τελικά θα κατασκευάσουν την υποθαλάσσια αρτηρία και θα μας χαλάσουν και την τελικά συμπαθητική αυτή κατασκευή που «χαιρόμαστε» εδώ και 30 ημέρες;

Μύρισε Χριστούγεννα…

Έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στο Χριστουγεννιάτικο κλίμα (που παραδέχομαι ότι μου αρέσει, σε πείσμα αυτών που θα περίμεναν να ανήκω στους γκρινιάρηδες που «απεχθάνονται» αυτό το καταναλωτικοεορταστικό πανηγύρι…!), οπότε μιας που παραπάνω έγραφα για πράσινο και για δενδρώδη είδη, ας καταθέσω εδώ τη γνώμη μου για το Φυσικό Χριστουγεννιάτικο Δένδρο. Ούτως ή άλλως, ήδη άρχισαν οι πρώτοι παραγωγοί και έμποροι να φέρνουν τέτοια δένδρα στις αλάνες και πλατείες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, οπότε το θέμα είναι επίκαιρο. Τη γνώμη μου την καταθέτω ως άνθρωπος που έχω ασχοληθεί πολύ με το θέμα και όχι ως κάποιος που έχει απλά και θεμιτά μια γνώμη για κάτι. Δυστυχώς, λοιπόν, παρατηρώ συνεχώς πως κάποιες παγιωμένες αντιλήψεις μας για τη φιλοπεριβαλλοντική διάσταση του Φυσικού Χριστουγεννιάτικου Δένδρου δεν φαίνεται να έχουν διαφοροποιηθεί πολύ, παρά τις περί αντιθέτου εκτιμήσεις μου. Στην Ελλάδα, παρόλο που ακόμα και γνωστές περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η WWF, προτείνουν την αγορά Φυσικού Χριστουγεννιάτικου Δένδρου, δεν φαίνεται να έχει αλλάξει η νοοτροπία μας. Αν και το μεγαλύτερο ποσοστό νοικοκυριών και επιχειρήσεων στολίζουν Χριστουγεννιάτικο Δένδρο κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, αυτό είναι στις περισσότερες περιπτώσεις τεχνητό. Τούτο έχει συμβάλλει στη χαμηλή ζήτηση του Φυσικού Χριστουγεννιάτικου Δένδρου, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να υλοτομούνται πολύ λίγα στην Ελλάδα (μόλις 65.216 το 2006). Έτσι, ένα μεγάλο κομμάτι του ορεινού πληθυσμού της χώρας, που παλαιότερα είχε σημαντικά οικονομικά οφέλη από την καλλιέργεια του φιλοπεριβαλλοντικού αυτού προϊόντος, αιμορραγεί από τη συνεχώς μειωμένη ζήτηση. Ας υπενθυμίσω όμως μερικά βασικά στοιχεία που αφορούν τα δένδρα αυτά: όλα τα Φυσικά Χριστουγεννιάτικα Δένδρα παράγονται σε ιδιωτικές τεχνητές φυτείες (75% της παραγωγής), σε καστανοπερίβολα και σε αναγνωρισμένους δασωμένους αγρούς. Τα προς πώληση δένδρα έχουν μολυβδοσφραγίδα από το Δασαρχείο της περιοχής, η οποία βεβαιώνει πως αυτό δεν έχει υλοτομηθεί παράνομα από κάποιο ελληνικό δάσος. Κάθε παραγωγός υποβάλλει αίτηση στο τοπικό Δασαρχείο για το μέγιστο αριθμό που θέλει να υλοτομήσει από τη φυτεία του. Η Δασική Υπηρεσία εγκρίνει τις αιτήσεις και ελέγχει ώστε να μην υλοτομηθούν περισσότερα από τα εγκεκριμένα δένδρα. Τα υλοτομημένα δένδρα αντικαθίστανται άμεσα στη φυτεία. Η δημιουργία ενός μεγάλου αριθμού τεχνητών φυτειών με Φυσικά Χριστουγεννιάτικα Δένδρα σε απορριφθείσες από τη γεωργία ορεινές και ημιορεινές εκτάσεις συνέβαλε στη δάσωση ενός μεγάλου αριθμού γυμνών εκτάσεων, στη συγκράτηση των εδαφών και την αποφυγή διαβρώσεων και πλημμυρών, στην αύξηση του οξυγόνου που εκλύεται στην ατμόσφαιρα και κυριότερα στην ενίσχυση της ορεινής οικονομίας.

"Άντε, ρε, για πες κι άλλα!"

Κι αν αυτά τα στοιχεία δεν αρκούν σε κάποιον, αντιπαραβάλλω στοιχεία από το εξωτερικό όπου η αγορά του Φυσικού Χριστουγεννιάτικου Δένδρου έχει έναν κύκλο εργασιών αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ: στην Αυστρία, μια χώρα πλούσια σε φυσικά δάση, μόλις το 5% του πληθυσμού αγοράζει τεχνητά (πλαστικά) δένδρα. Οι πολίτες της χώρας έχουν κατανοήσει ότι η παραγωγή και διάθεση των τεχνητών (πλαστικών) Χριστουγεννιάτικων δένδρων προκαλεί σοβαρή περιβαλλοντική υποβάθμιση. Στη Δανία παράγονται 8 εκατομμύρια Φυσικά Χριστουγεννιάτικα Δένδρα χωρίς ποτέ να έχουν υπάρξει αντιδράσεις για το αν ένα φιλοπεριβαλλοντικό προϊόν καταστρέφεται με την κοπή του. Γενικά, οι ανάγκες στις 15 μεγαλύτερες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης ανέρχονται σε 33,4 εκατομμύρια δένδρα, αριθμός αστρονομικός συγκρινόμενος με τα 65 χιλιάδες που υλοτομήθηκαν στη χώρα μας πέρυσι. Εν τέλει, είναι αναγκαίο να παραδειγματιστούμε από τη διεθνή εμπειρία και να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε περισσότερο «οικολόγοι» από τους υπόλοιπους ευρωπαίους. Το αντίθετο μάλλον. Η αποδοχή που γνωρίζει το Φυσικό Χριστουγεννιάτικο Δένδρο σε αυτές τις χώρες πρέπει να μας προβληματίσει για την εμμονή μας να προτιμούμε τα τεχνητά για να σώσουμε δήθεν το περιβάλλον. Δυστυχώς, η εμμονή μας αυτή δεν έσωσε τα έλατα της Πάρνηθας και της Αρκαδίας από την καταστροφή το 2007, ούτε πρόκειται να συμβάλλει στην επαναφορά τους στις περιοχές…

Περιβάλλον ξανά…

…από την πλευρά της μουσικής αυτή τη φορά! Έψαχνα λεπτομέρειες για το καναδέζικο συγκρότημα The Duhks (ντάκς διαβάζονται) και «έπεσα» σε αφιέρωμα καναδέζικης εφημερίδας γι αυτούς, με αφορμή το The Duhks Sustainability Project. Ας τα πάρουμε από την αρχή: οι Duhks είναι ένα πενταμελές σχήμα με βάση τη Manitoba του Καναδά. Φέτος κυκλοφόρησαν το τέταρτο άλμπουμ τους (για μένα πρώτο) με τίτλο Fast Paced World (Sugar Hill Records, 2008). Εδώ μέσα ασχολούνται επιτυχημένα με την folk και roots music, περνώντας από διάφορα παρακλάδια της μουσικής παράδοσης της πατρίδας τους και όχι μόνο. Στο εισαγωγικό Mighty Storm έχουν μερικά soul στοιχεία που ίσως να φέρουν στο μυαλό του ακροατή όλες αυτές τις κοπελούδες Amy, Adele, Duffy κλπ, αλλά στη συνέχεια και σε κομμάτια όπως το This Fall και το Ship High in Transit δείχνουν την κλίση τους. Στο You Don’t See It θυμίζουν την άλλη Καναδέζα και αγαπημένη του MyBlogBook Kathleen Edwards, ενώ συνολικά οι μουσικές τους μου φέρνουν στο μυαλό το ένα και μοναδικό podcast που ακούω στο διαδίκτυο, το εξαιρετικό μηνιαίο Folkcast που σας προτείνω να ακούσετε στο folkcast.co.uk. Επανέρχομαι στο sustainability project. Η Tania Elizabeth, μέλος του γκρουπ, διαπίστωσε σε μια περιοδεία τους πόσο μεγάλη ήταν η επίπτωσή τους στο περιβάλλον. Τόνοι σκουπιδιών και τόνοι αερίων του θερμοκηπίου λόγω των πολλών μετακινήσεων. Έτσι, αποφάσισε να μειώσει αυτήν την επίπτωση σε συνεργασία με μια εταιρία που ασχολείται με τέτοια θέματα. Τώρα πια ανακυκλώνουν όλα τα απορρίμματά τους, χρησιμοποιούν βιοντήζελ στο βαν τους, τρώνε βιολογικά τρόφιμα από ντόπιους παραγωγούς των πόλεων που περιοδεύουν και πληρώνουν για να αντισταθμίσουν το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύουν στην ατμόσφαιρα. Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο greenduhks.com. Τέλος, η συσκευασία του cd είναι από ανακυκλωμένο χαρτί και τυπώθηκε με μελάνι από σόγια! Και καλοί μουσικοί, λοιπόν, και περιβαλλοντικά υπεύθυνοι. Μήπως πρέπει να ακούμε πια τη μουσική έχοντας και το περιβάλλον στο μυαλό μας;

• Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008 το MyBlogBook κάνει τον απολογισμό της παρουσίας του στο Atraktos. Την Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008 παρουσιάζει τα αγαπημένα του άλμπουμ για το 2008 και κλείνει τον κύκλο του.
• Για σχόλια πατάς πάνω στο όνομά μου και μου στέλνεις e-mail.

* Η πρώτη φωτογραφία προέρχεται από το www.acrobase.gr. Η δεύτερη είναι τραβηγμένη από μένα. Η τρίτη προέρχεται από το www.myspace.com/theduhks.

Κώστας Παπασπυρόπουλος