GIARDINI DI MIRΟ, THE LONSOME SOUTHERN COMFORT COMPANY, DEAR SEROTONIN – 6/2/2009 AN club 24/2/2009

Καλώς ή κακώς ότι προηγήθηκε του κυρίου θέαματος ήταν σαφώς κατώτερο από αυτό που θα έκλεινε τη βραδιά. Αυτή η απότομη εισαγωγή οφείλεται μάλλον περισσότερο στην προσμονή να προχωρήσω στις λέξεις για τους Giardini di Mirό .

Η αρχή λοιπόν έγινε με τους συμπαθητικούς συμπατριώτες Dear Serotonin που έδειξαν ότι το κίνημα του post-rock ανθεί και στα μέρη μας, χωρίς φυσικά να έχει τις δυνατότητες να μπορεί να πρωταγωνιστήσει στα δρώμενα.

Για την συνέχεια, οι The Lonsome Southern Comfort Company από το Λουγκάνο της Ελβετίας, παρ’όλο το σιδηροδρομικό τους όνομα δεν κατάφεραν ούτε στιγμή να μας εκτροχιάσουν από τη πραγματικότητα. Αχαλίνωτος, αφιλτράριστος θόρυβος, ήδη νοσταλγοί των σύγχρονων συγγενών τους Mogwai.

Επί της ουσίας, οι Giardini di Mirό έκαναν αισθητή τη παρουσία τους, δείχνοντας ότι ανήκουν πλέον στην κατηγορία των ελάχιστων μεσογειακών γκρουπ που έχουν μπει στο πάνθεον της post-rock κοινότητας και μάλιστα ως ένα από τα πιο αξιόλογα. Οι Ιταλοί από την επαρχία του Ρέτζιο-Εμίλια ήρθαν κατενθουσιασμένοι για τρίτη φορά στη χώρα μας να αποδείξουν του λόγου το αληθές, σε ένα σετ που δεν σε ενδιέφερε και τόσο η διάρκεια, όσο η ποιοτική του υπόσταση. Μια υπόσταση, που εκ φύσεως σε έκανε να χάνεις την αίσθηση των λεπτών από τις πρώτες κιόλας νότες.

Παρ’ότι το συγκρότημα έχει παρουσία δέκα περίπου χρόνων, εμφανίζεται πολύ τολμηρό σε κάθε δισκογραφικό του βήμα (σ.σ. κάτι που δεν συνηθίζεται σε συγκροτήματα του συγκεκριμένου είδους) και αυτό ήταν που έγινε αισθητό και στη ζωντανή τους εμφάνιση. Δείχνοντας αρκετά απορροφημένοι, μας ξεδίπλωναν τις εντελώς αντιδιαμετρικές πτυχές της δημιουργικής τους ηχόσφαιρας, ξεκινώντας από τα πιο εγκεφαλικά, ορχηστρικά ταξίδια των πρώτων τους βημάτων (“Rise and fall of academic drifting”), και φτάνοντας μέχρι τα αριστουργηματικά μελαγχολικά πονήματα του τελευταίου και πιο εμπνευσμένου τους δίσκου, ονόματι “Dividing Opinions”.

Οι Giardini di Mirό ανέβηκαν λοιπόν στη σκηνή του Αν με σκοπό να δείξουν τα δόντια τους ως αντικομφορμιστές του είδους, έτοιμοι να αμφισβητήσουν και να θυσιάσουν τον ίδιο τους τον εαυτό με μόνη ανταμοιβή την κατανόηση στο τόλμημα τους.

Υ.Γ. Παρ’ότι το ΑΝ Club αποτελεί ένα από τους πλέον αγαπημένους μας συναλιακούς προορισμούς στην πόλη, δεν δημιουργεί πάντα τις καταλληλότερες προϋποθέσεις για ένα ιδανικό live. O λόγος για την ηχολήπτρια που οι Giardini di Mirό κοιτούσαν διαρκώς για τα προβλήματα που είχαν στον ήχο τους, αλλά εκείνη είχε μάλλον μάτια ερμητικά κλειστά.

Χάρης Αποστολόπουλος