«Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ» Πάνος Παπαδόπουλος Με τον Δημήτρη Καταλειφό 21/4/2009

«Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ»

του Σάμιουελ Μπέκετ

Με τον Δημήτρη Καταλειφό

στο θέατρο Αργώ

Ελευσινίων 15, στάση Μετρό Μεταξουργείο

τηλ: 210-5201.684

Μόνο για 4 παραστάσεις

25-26-27-28 Απριλίου 2009

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης συνεχίζει το σύγχρονο θέατρο που ξεκίνησε με τον Ιονέσκο και παρουσιάζει ένα μη θεατρικό κείμενο του Μπέκετ, τον «ΠΡΩΤΟ ΕΡΩΤΑ», που ερμηνεύεται ως μονόλογος από τον ηθοποιό Δημήτρη Καταλειφό.

Το έργο παρουσιάσθηκε ήδη στην Κοζάνη με μεγάλη επιτυχία για 8 παραστάσεις στις αρχές Απριλίου, και στην Αθήνα θα δοθούν τέσσερις (4) παραστάσεις στο θέατρο Αργώ (Ελευσινίων 15, στάση μετρό Μεταξουργείο, τηλ: 210-5201.684) (Σάββ., Κυρ., Δευτ. και Τρίτη 25-28 Απριλίου, στις 9.15μμ).

Συντελεστές

Μετάφραση: Αχιλλέας Αλεξάνδρου

Σκηνοθεσία: Πάνος Παπαδόπουλος

Σκηνικά-κοστούμι: Πάνος Παπαδόπουλος

Φωτισμοί: Ανδρέας Σινάνος

Ερμηνεύει ο Δημήτρης Καταλειφός

Φωτογραφίες: Θεόδωρος Χλιάπας

Το έργο

Ο «Πρώτος Έρωτας» είναι ένα πεζό κείμενο του Μπέκετ που γράφτηκε το 1946 στα Γαλλικά. Το 1970 ο ίδιος το μετέφρασε στα Αγγλικά.

Ο ήρωας του έργου αφηγείται, θυμάται, δημιουργεί και αναδημιουργεί την ιστορία του πρώτου και μοναδικού του έρωτα, ο οποίος συνέβη πριν από πολλά χρόνια, όταν ήταν 25 χρόνων. Την ιστορία του διαπερνούν και καθορίζουν τρία από τα κορυφαία θέματα της ύπαρξής μας πάνω στον κόσμο: η γέννηση, ο έρωτας και ο θάνατος.

Ο ήρωας μιλάει γι’ αυτά με ένα αίσθημα αμφιβολίας, αμφιθυμίας, με αντιφάσεις και παλινδρομήσεις, υποκείμενος και αυτός στο μυστήριο και άλυτο αίνιγμα της ύπαρξης. Τα κυρίαρχα πρόσωπα μέσα σ’ αυτήν την αφήγηση, εκτός από την ήρωα, είναι η γυναίκα την οποία ερωτεύτηκε, κατά τα φαινόμενα μεγαλύτερή του σε ηλικία, ο πατέρας του, νεκρός πια, που τον άφησε απροστάτευτο μέσα σ’ έναν εχθρικό κόσμο, και το μωρό που γεννά αυτή η γυναίκα και του οποίου η γέννηση κάνει τον ήρωα να το βάλει στα πόδια.

Ο ήρωας, άστεγος και απροστάτευτος από κει και πέρα, εκτός από τα καταλύματα που ζητά σε όλη του τη ζωή, βρίσκει ένα ακόμα καταφύγιο στην τέχνη της συγγραφής και την απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο.

Για το έργο

Ο Μπέκετ, μέγας αμφισβητίας της ανθρώπινης επικοινωνίας, είχε πει κάποτε πως «ο έρωτας είναι μια εκδήλωση της ανθρώπινης θλίψης». Στη νουβέλα του «Πρώτος Έρωτας» (1946) αναπτύσσει αυτή την άποψη, τολμώντας να τραβήξει το πέπλο του ρομαντισμού που περιβάλλει συνήθως τις ιστορίες αγάπης και να σκύψει, με την αλλόκοτη τρυφερότητα που πάντα δείχνει, στα πλάσματα της φαντασίας του.

Ένας άντρας, σύμβολο μιας γραφικής φιγούρας κάθε κοινωνίας, μια γυναίκα της οποίας το παρελθόν εσκεμμένα αγνοείται, συνιστούν τους δύο πόλους μιας αγάπης της οποίας τα σημαινόμενα έσβησαν πριν από την εμφάνιση των σημείων της. Η ιστορία της αγάπης τους, ή καλύτερα της αποτυχίας της, ξετυλίγεται μέσα από ένα σαρκαστικό και ενίοτε σπαρακτικό μονόλογο.

Το κείμενο του Μπέκετ, με πολλές κωμικές και ταυτόχρονα τραγικές νύξεις, επιδέχεται πολλές και ποικίλες αναγνώσεις. Μέσα από έναν ήρωα που σε πρώτη ανάγνωση φαντάζει «διαφορετικός», αναγνωρίζουμε πολλά κοινά στοιχεία για την ανθρώπινη ύπαρξη γενικότερα. Ο άνθρωπος του Μπέκετ φανερώνεται γυμνός, ανυπεράσπιστος, αβέβαιος για τις επιλογές του, μόνος, και τα μόνα σίγουρα πράγματα είναι η γέννηση και ο θάνατος, ο οποίος άλλοτε φαντάζει τρομερός και απειλητικός και άλλοτε σα μια σωτηρία από τα βάσανα και τους πόνους της επίγειας ζωής μας. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο οριακούς σταθμούς, τη γέννηση και το θάνατο, περνάει η ζωή μας, η οποία στο έργο του Μπέκετ είναι ένα σύνολο από αβέβαιες επιλογές, αβέβαιες μνήμες, αβέβαια συναισθήματα και μία συνεχής και ανελέητη πορεία προς τη φθορά.

Ο Μπέκετ ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να κρύψει κάτω από το χαλί του καθωσπρεπισμού τα βαθειά ανθρώπινα αισθήματα. Αντιθέτως, όπως πάντα, έτσι και στον «Πρώτο Έρωτα», επιτρέπει με μεγάλη μαστοριά να εκτεθεί ο εσωτερικός κόσμος του ήρωα-αφηγητή, τα παθήματά του, οι ζοφερές του σκέψεις, τα εκκεντρικά του γούστα. Γενναιόδωρος προς το φανατικό κοινό του, τον αφήνει να υποκύψει μέχρι να πέσει, προκειμένου εμείς, το κοινό του θεάτρου, να συναντηθούμε με την Αλήθεια της ζωής έστω και για μια στιγμή.

Παραγωγή: ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης

Παραστάσεις: Σάβ. 25, Κυρ.26, Δευτ.27, Τρίτη 28 Απριλίου 2009, ώρα 9.15 μμ

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά

Εισιτήρια: 20 ευρώ, 15 ευρώ (φοιτητικό), 8 ευρώ (δραματικές σχολές), ατέλειες δεκτές

ΘΕΑΤΡΟ ΑΡΓΩ, Ελευσινίων 15, στάση Μετρό Μεταξουργείο, ΑΘΗΝΑ

Κρατήσεις: τηλ: 210-5201.684

Atraktos.Net