 |
|
|
|
THE MACCABEES
|
ΕΝΔΙΜΒΟΥΡΓΟ
01 May 2009
Περνώντας από την Waverley Bridge και ανεβαίνοντας ένα δρομάκι όπου φιλοξενούνται μερικά από τα ωραιότερα και εγκυρότερα ανεξάρτητα δισκοπωλεία του Εδιμβούργου, κατέφθασα μπρος σ’ ένα από τα δυο καλύτερα - απ’ ότι αντιλήφτηκα αργότερα – μαγαζάκια, όπου η μουσική έχει τη τιμητική της. 63 Cockburn St ανέγραφε ο δρόμος, avalanche records το δισκοπωλείο. Αφού έριξα μια απαραίτητη ματιά στα ενδότερα και πέρασα μερικά δημιουργικά λεπτά χαζεύοντας διάφορα δισκάκια, παρατήρησα, κατά την έξοδο μου, ότι την επομένη φιλοξενούνταν ένα live, με ελεύθερη είσοδο προς το ενδιαφερόμενο κοινό. Καθόλου άσχημα, σκέφτηκα, και την επόμενη ημέρα, Παρασκευή καλή ώρα, βρισκόμασταν με πλήθος κόσμου έξω από το Avalanche. Το συγκρότημα όπου θα εμφανιζόταν, είναι από αυτά τα γκρουπ, που τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μια ιδιαίτερη κίνηση γύρω από το όνομα τους, ως επί το πλείστον στη Μεγάλη Βρετανία.
Γύρω στις πέντε το απόγεμα ανέφερε η αφίσα ότι θα ξεκινούσε το live, το οποίο, ουσιαστικά, θα  ήτανε μια μικρή πρόγευση του tour της μπάντας στη Σκωτία και παρουσίαση κάποιων καινούριων κομματιών τους. Οι Maccabees, όπως είναι τ’ όνομά τους, κατάγονται από το Μπράιτον του Λονδίνου, και φαντάζομαι ότι μάλλον δε θα έχουν κάποια ιδιαίτερη σχέση με την εβραϊκή κοινότητα και παράδοση. Κι αυτό γιατί, για την ιστορία, η αυθεντική καταγωγή του ονόματος τους, προέρχεται από το εθνικό κίνημα απελευθέρωσης των εβραίων από την ελληνική δυναστεία του Σελεύκου, στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που έδρασε προ Χριστού στη περιοχή της σημερινής Παλαιστίνης.
Αφήνοντας όμως στην άκρη, τα περί Εβραίων και Παλαιστίνης, όπως τα αφήνουν οι περισσότεροι εδώ και δεκαετίες, ας έρθουμε στα καθέκαστα, τα δικά μας. Οι Maccabees, έτοιμοι να παρουσιάσουν τα καινούρια τους τραγούδια, εμφανίστηκαν έξω από το δισκοπωλείο γύρω στις 17:20, κι αφότου κατέβηκαν από το άσπρο βανάκι που τους μετέφερε, εισήλθαν σεμνά κι όμορφα στο δισκοπωλείο, όπου τους περίμενε αρκετός κόσμος, κυρίως νεαρόκοσμος. Άλλωστε, και τα μέλη της μπάντας, έτσι όπως τους έκοψα, αμφιβάλλω αν ξεπερνούν το εικοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους. Κοινώς, πιτσιρικάδες.
Ο κόσμος, όπως ήταν αναμενόμενο, δε χώρεσε όλος φυσικά εντός του δισκοπωλείου και έτσι αρκετοί έμειναν στην απ’ έξω, προσπαθώντας να πιάσουν τον ήχο από την ανοικτή πόρτα. Δεν πέρασαν αρκετά λεπτά, κι ύστερα από το απαραίτητο στήσιμο της μπάντας, στο βάθος του δισκοπωλείου, ένα μικρό και γρήγορο sound check ξεκίνησε. Έπειτα, το πρώτο τραγούδι της μπάντας άρχισε να ηχεί, και προσωπικά, ευθύς αμέσως, στο μυαλό μου ήρθανε οι εκ του Καναδά ορμώμενοι Arcade Fire. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι αυτοί που παρατηρούν την έντονη ομοιότητα τους, τόσο στον ήχο, όσο και στη φωνή του Orlando Weeks, τραγουδιστή των Maccabees.
To “Young Lions” λοιπόν, ήτανε το τραγούδι που άνοιξε τη μικρή αυτή παρουσίαση του καινούριου  τους δεύτερου δίσκου, και ακολούθησαν άλλα τέσσερα – πέντε, εάν ενθυμούμαι καλά, κλείνοντας το σετ τους με το “Love You Better”, single της μπάντας και αρκετά μεγάλη επιτυχία στα indie chart της Μεγάλης Βρετανίας. Όσον αφορά τώρα την εμφάνιση, το πενταμελές σχήμα παρουσίασε ένα πιο ακουστικό και low tempo σετ τραγουδιών, αλλά δε νομίζω ότι μπορεί κανείς να βγάλει κάποια ιδιαίτερα συμπεράσματα, καθότι ο χώρος και ο χρόνος ασφαλώς και δεν το επέτρεπαν.
Για όσους ενδιαφέρονται πάντως, το νέο άλμπουμ των Maccabees, με τίτλο “Wall Of Arms”, κυκλοφορεί κι επίσημα από τις 4 Μαΐου. Δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, καθότι ακολουθεί την πεπατημένη, αλλά νομίζω ότι θα βρείτε αρκετά όμορφα ποπ ροκ τραγούδια. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όλα τα nostalgic indie kids που δε λένε να ενηλικιωθούνε ποτέ. Cheers.
* Όλες οι φωτογραφίες προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του υποφαινόμενου, εκτός από μια, η οποία και αποσπάσθηκε από το site : www.avalancherecords.co.uk
www.themaccabees.co.uk
Άρης Μπούρας |
Live
