SECRET, PROFANE AND SUGARCANE ELVIS COSTELLO Hear music / UNIVERSAL 9/7/2009

Πριν λίγο καιρό έγραφα για τον ωραίο δίσκο της γυναίκας του, της Diana Krall . Συνεχίζοντας αυτήν την οικογενειακή περιπλάνηση ας δούμε τι κάνει και ο άντρας, ο Elvis Costello , ως κουβαλητής του σπιτιού. Εδώ και καιρό χωρίς τους attractions αλλά παρέα μεάλλη μουσική παρέα για τις ανάγκες του καινούριου του άλμπουμ, SECRET , PROFANE AND SUGARCANE.

Είναι γεγονός ότι ο Elvis Costello εδώ και πολλά χρόνια κατάφερε και βρέθηκε στο απυρόβλητο. Κατά δεύτερο έχει μία από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές των τελευταίων δεκαετιών. Αφού έβγαλε τα γυαλιά ηλίου (τα οποία πολύ του είχαν χρειαστεί αν θυμάστε τη συναυλία του στο γήπεδο της Λεωφόρου μαζί με Lou Reed και David Bowie ) παρέμεινε με αυτά τα μικρά σοφιστικέ γυαλιά και προχωρούσε προς την ολομόναχη ωριμότητα. Με συχνά περάσματα από την κλασική μουσική, αυτή τη φορά κυκλοφορεί έναν δίσκο, που στο φινάλε αν έπρεπε να πεις μόνο μία λέξη, θα τον έλεγες… country . Είναι έκπληξη αυτό; Εδώ και ο Elton John (πριν εμφανιστεί στο τρομερό Bruno ) έβγαλε πριν λίγα χρόνια country δίσκο!

Σε μερικά σημεία βέβαια ο δίσκος παίρνει μια … πιο καουμπόυκη τροχιά, όπως στο hidden shame , αλλά καμιά ντροπή, αφού μην ξεχνιόμαστε και με την υπέροχη Lucinda Williams είχε συνεργαστεί παλιότερα. Έτσι όσο και αν σε μερικά σημεία η κατάσταση γίνεται πολύ αμερικάνικης επαρχίας, σαν οικογενειακή γιορτή, όπως στο the crooked line , πρέπει οπωσδήποτε να προσθέσεις 2-3 ακόμα στοιχεία;

- το γεγονός πως το blues κυριαρχεί από αυτό της απλής country , σε σημείο που κάπου ακόμα και τον Van Morrison να θυμηθείς. Και αυτό είναι εντυπωσιακό δεδομένης της χαρακτηριστικής χροιάς της φωνής του Costello

- οι όμορφες ενορχηστρώσεις με την ακουστική κιθάρα, το μπάσο ή το μαντολίνο που προσδίδουν αυτό το … αλάτι ώστε ο δίσκος να γίνει πιο ξεχωριστός

- την παρουσία στην κιθάρα ολίγοις και στην παραγωγή συνολικά του φιλαράκου του Τ Bone Burnett

- τη φευγαλέα παρουσία της φωνής της Emmylou Harris

- το ότι επανερμηνεύει ένα κομμάτι, το complicated shadows, που προοριζόταν πριν από καμιά 15αριά χρόνια για τον Johnny Cash (για τον οποίο οι μπάντες κάνουν ακόμα tribute nights, ακόμα και στο άγνωστο ιταλικό Forli, ε Κώστα;)

- το ότι κάνει ένα τρομερά γλυκό ρομαντικό κλείσιμο με το changing partners, διασκευάζοντας το κομμάτι αυτό του Bing Crosby

- αν μάθεις απέξω τους στίχους από το κομμάτι sulphur to sugarcane… τότε άνετα πας στην εκπομπή Η Λίστα του Φερεντίνου για να πεις τις Πολιτείες των ΗΠΑ…

- το ότι έχει μέσα κάποια κομμάτια που είναι ξεχωριστά και θα ταίριαζαν ακόμα και στους δίσκους των 80ς του, όπως το how deep is the red και το my all time doll.

Με δεκάδες δίσκους στην πλάτη του ο Έλβις των alternative εξακολουθεί να έχει την ευχέρεια, αλλά και το προνόμιο, να κάνει ακόμα πιο ευρύτερα πράγματα. Στα συν και η πανέμορφη συσκευασία και η ζωγραφιά του εξωφύλλου.

Κυριάκος Σκορδάς