RICEBOY SLEEPS JONSI & ALEX PARLOPHONE 5/8/2009

Ο Jon Thor (Jonsi) Birgisson των Ισλανδών SIGUR ROS μαζί με τον συμπατριώτη του Alex Somers κυκλοφορεί το πρώτο άλμπουμ μουσικής συνεργασίας τους υπό τον τίτλο Riceboy Sleeps . Καλλιτεχνικά το όνομα αυτό το χρησιμοποιούν σε άλλες τέχνες, εικαστικές και όχι μουσικές. Έτσι όμως μας συστήθηκαν και στην πρόσφατη εξαιρετική συλλογή Dark was the Night όπου συμμετείχαν με το Happiness (το κομμάτι με το οποίο ανοίγει εδώ αυτό το εξαιρετικό album τους). Επέλεξαν πια να χρησιμοποιούν τα κανονικά τους ονόματα, διότι αυτό επιτάσσει ο όρος ντουέτο.

Ο μαγικός τρόπος που η μουσική έρχεται από την χώρα των ξωτικών, των αποδασωμένων αλλά πάντα πράσινων τοπίων, των μελαγχολικών ανησυχιών των κατοίκων της είναι πια … χαρακτηριστικός.

Η Ισλανδία πρωταγωνίστησε στην οικονομική κρίση καθώς η υπεραξία της ευημερίας κατέρρευσε μπροστά στην ανάγκη της καθημερινότητας. Ο τρόπος που αυτά εκφράζονται μέσα από τις υπέροχες μουσικές αποτελούν είτε καταγεγραμμένες προεξοφλήσεις, είτε απλά αποτελούν παρακαταθήκη για το σπουδαίο μουσικό μας μέλλον. Ότι και από τα δύο και αν ισχύει ο δίσκος Riceboy Sleeps είναι υπεραπλουστευμένα οριζόμενος ως σπουδαίος, μουσικά αναφερόμενος ως καταπληκτικό ονειρικό space μινιμαλιστικό ινστρουμένταλ, αφηγηματικά περιγραφόμενος ως mind-trap στα βαρετά καλοκαιρινά απογεύματα της ψωροκώσταινας πατρίδας

Η μελωδία έχει έναν ρόλο σπουδαίο καταδεικνύοντας ότι κάποια πράγματα είναι χρήσιμα μόνο σε μικρές ποσότητες, κατ’ αντιστοιχία με τα ιχνοστοιχεία της φύσης που δομούν και συντηρούν έναν ζωντανό οργανισμό. Διάσπαρτες μουσικές εξελίξεις ήχων μεταφορικά συνιστούν νότες, που επιδερμικά μπορείς να τις κατατάξεις ως.. μελωδίες. Πιο πολύ μοιάζει με κυματισμό αυτό που ακούς και λιγότερο με μουσική. Καταφέρνει και διαθέτει μικρά άγκιστρα ήχων που μπορούν να σε αιφνιδιάσουν και να σου αφήσουν αποτύπωμα στη μνήμη, όταν τα ξανακούσεις, όπως το αγκίστρι αφήνει σημάδι σε ένα ξαναελευθερωμένο ψαρι των μοντέρνων οικο-ψαράδων. Εξαίρεση ίσως με το κομμάτι Stokkseyri όπου τα πλήκτρα πρωταγωνιστούν, όπως τα γαλάζια κητώδη θηλαστικά στις παγωμένες βόρειες θάλασσες.

Η σχέση με την πανδαισία των μουσικών των Sigur Ros υπάρχει;
ΜΑ ΑΣΦΑΛΩΣ, σαν τα γονίδια μωρών που βγήκαν από την ίδια μήτρα. Επίσης η μουσική με τα πολλά έγχορδα και άλλα μελαγχολικά όργανα προέρχεται από το κουιντέτο των ANIMA , που πολύ συχνά αποτελούν την μπάντα ορχήστρα που συνοδεύει τους Sigur Ros είτε σε συναυλίες, είτε και στις ηχογραφήσεις δίσκων.

Φωνητικά είπαμε δεν έχει καθόλου;
Κάτι που και που ακούγεται, κύρια ως χορωδιακό – η λεγόμενη Kopavogsdaetur χορωδία, που προσδίδει επιπλέον μυσταγωγία,όπως στο πανέμορφο atlas song,αλλά σε γενικές γραμμές τα πάντα ρέουν άφωνα.

Νομίζω η λέξη «ρέουν» ταιριάζει γάντι με αυτό που ακούς. Ροή ήχων και συναισθημάτων, όχι γλυκανάλατων σαν ενός κλισαρισμένου ερωτευμένου, αλλά έντονων, σαν την αυγουστιάτικη πανσέληνο (που όσο και αν η τηλεόραση… ή οι τοπικές δημοτικές αναπτυξιακές εταιρείες και αν πασχίζουν να την καταστρέφουν, εξακολουθεί και έχει πάντα μια μαγεία – και δεν χρειάζεται ποτέ να πεις στην/στον σύντροφό σου…κοίτα τι ωραίο που είναι το φεγγάρι απόψε). Αυτό λοιπόν είναι που δεν έχει ο δίσκος αυτός, δεν έχει τίποτε το περιττό, αλλά μόνο το κόσμιο απέριττο. Πιθανόν οι Sigur Ros έχουν πιο σφικτές μουσικές περιπλανήσεις, εδώ τα πράγματα είναι πιο…μετέωρα, ίσως και πιο εύθραυστα. Και οι περίεργοι ήχοι, σαν το τρίξιμο των κλαδιών ενός δέντρου όταν φυσάει, είναι απόλυτα ταιριαστοί εδώ.

Μπορεί να βαρεθώ εύκολα;
Πιθανόν, αλλά μάλλον εσύ είσαι για άλλα πράγματα, οπότε μην ασχολείσαι. Αν σου αρέσει θα το καταλάβεις αμέσως, όπως ένα 10χρονο παιδί λέει…άσε, το’χω το’χω! Όταν τελειώσει ο δίσκος και η ησυχία διαδεχθεί κάθε γωνιά του δωματίου σου, τότε ίσως και να νιώσεις συγκλονισμένος – όπως όταν ανάβουν τα φώτα στο τέλος μιας μαγικής ταινίας.

Κυριάκος Σκορδάς