|
|
|
|
LUNGS
|
Την ώρα που η Sarah Jessica Parker περπατάει στους δρόμους της Νέας Υόρκης για τελευταία φορά, αναλύοντας τις σκέψεις και τα συμπεράσματά της για τις δυσκοίλιες ως συνήθως σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών, την ώρα που ετοιμάζεται να σημάνει το τέλος μιας μακράς περιόδου προβολής στη μικρή οθόνη του “Sex And The City”, κάπου εκεί, λίγο πριν από τους τίτλους τέλους, ξεχύνεται ένα από τα ωραιότερα ίσως pop tracks που γράφτηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Ένα από τα πιο soulfull και όμορφα pop tracks που η ιστορία του ξεκινάει εκεί κάπου στα 1986, όταν και ενώσανε τις δυνάμεις τους η Candi Staton (σημαντική φωνή της soul - gospel μουσικής) και ένας παραγωγός που κρυβότανε πίσω από το όνομα The Source. Το “You Got The Love” έκτοτε υπήρξε ύμνος της disco – house μουσικής και ακούστηκε άπειρες φορές στις πίστες διαφόρων club, με τους dj’s να κυκλοφορούν δεκάδες διαφορετικές εκτελέσεις του. Αυτήν την περίοδο, μια άλλη νεαρά κυρία, στην αντίπερα όχθη του ατλαντικού, αποφασίζει να ντύσει με το ίδιο τραγούδι, τους δικούς της τίτλους τέλους, στο δικό της προσωπικό σήριαλ.
Το “You Got The Love” αποτελεί το τελευταίο, δέκατο τρίτο, bonus τραγούδι του “Lungs”. Του πρώτου ολοκληρωμένου άλμπουμ της νεαρής Florence Welch από την Μεγάλη Βρετανία, το οποίο από τον Ιούλιο του φετινού καλοκαιριού κυκλοφορεί από τη δισκογραφική της Island και ήδη, νωρίς νωρίς, δημιουργεί ιδιαίτερο θόρυβο και ντόρο γύρω από το περιεχόμενο του και την εικοσιτριάχρονη δημιουργό του. Αν και για να είμαστε λίγο πιο ακριβείς, προϋπήρχαν ήδη δυο EP των Florence And The Machine, τα οποία και ήτανε αρκετά για να ζεστάνουνε κοινό και κριτικούς, όσον αφορά το επερχόμενο ντεμπούτο άλμπουμ τους.
Και τι το σημαντικό λοιπόν διαθέτει αυτό το άλμπουμ, θα μπορούσε κάλλιστα να αναρωτηθεί κανείς. Καταρχήν, πίσω από τα τραγούδια θα βρείτε μια περσόνα αρκετά εντυπωσιακή, και όπως αποδεικνύεται ιδιαίτερα χαρισματική, η οποία ξεπήδησε από τα underground club της Αγγλίας, και όχι από κάποιο τρισάθλιο talent show της Βρετανικής τηλεόρασης. Κατά δεύτερον, διαθέτει μια σκηνική παρουσία άκρως ικανοποιητική και μια ιδιαίτερη ικανότητα live προσέγγισης του υλικού της. Όσοι είχανε την ευκαιρία και την τύχη να την παρακολουθήσουνε ζωντανά τον Ιούνιο στο Synch, νομίζω ότι αντιλαμβάνονται τι εννοώ. Αέρινη παρουσία, θεατρική κίνηση, απίστευτη ενέργεια και ένταση, από μια δίμετρη ξερακιανή, όπου είχε την τύχη να της χαρίσει ο θεός, εκτός από πολύ όμορφα πόδια, και μια εξαίρετη φωνή. «Ωραία, και τα τραγούδια, τι λένε τα τραγούδια;» Θα μπορούσε εύλογα να προσθέσει ένας πιο υποψιασμένος και ολίγον κακεντρεχής ακροατής.
Εκεί κάπου πατάς το play και ξεκινάει γλυκύτατα το “Dog Days Are Over”. Φωνητικά κρυστάλλινα που σε τραβάνε εύκολα την προσοχή, μελωδία που ξετυλίγεται και διαχέει το χώρο με μιας, στίχοι που σε αρπάζουνε και σε καλούνε να τους τραγουδήσεις και ‘συ συνοδεία. Η Florence έχει, πέρα απ’ τα προαναφερθέντα, την ικανότητα να γράφει τραγούδια που σου κολλάνε αστραπιαία στο μυαλό. Και το σημαντικότερο, δε λένε να ξεκολλήσουνε με τίποτα απ’ αυτό. Ποπ μουσική δηλαδή στα καλύτερά της. Κι αν βάλετε στο όλο στόρυ και το μελοδραματικό κι ολίγον μελαγχολικό που ξεπετάγεται αβίαστα, στα περισσότερα νομίζω κομμάτια, τότε διαθέτετε μια πλειάδα εξαίρετων στιγμών. Το ότι προσφάτως μάλιστα, το “Lungs”, προτάθηκε κι έθεσε υποψηφιότητα για το “Barclaycard Mercury Prize” ως άλμπουμ της χρονιάς, φανερώνει και την πιο επίσημη εκτίμηση στο ντεμπούτο άλμπουμ της. Συνυποψήφιοι, έτσι για την ιστορία, οι Glas Vegas, Bat For Lashes, Friendly Fires, La Roux, The Horrors, Kasabian μεταξύ άλλων.
Από κει και πέρα, εάν αποφασίσετε ν’ αγοράσετε ή να κατεβάσετε το “Lungs”, προτιμήστε την deluxe version του, η οποία προσφέρει ένα ακόμη bonus πακέτο τραγουδιών. Εναλλακτικές και demo εκτελέσεις, συν κάποια tracks που δεν υπάρχουνε στην κανονική version του άλμπουμ.
Το μέλλον νομίζω προμηνύεται λαμπρό, αρκεί βέβαια να αντέξει η νεαρή Florence την έντονη θερμότητα των προβολέων που είναι στραμμένοι καταπάνω της. Αλλά κι αν καεί νωρίτερα απ’ ότι επιθυμούμε, θα μας μείνει παρακαταθήκη ένας πολύ όμορφος ποπ δίσκος.
http://florenceandthemachine.net
Άρης Μπούρας |