Συνέντευξη με τον FELIZOL 4/9/2009

Ακούγοντας το άλμπουμ του Felizol (Γιάννη Βελσεμέ), έρχεται στο μυαλό μου εκείνο το παιδιάστικο και ολίγον φτηνό σχόλιο που ακουγόταν για χρόνια στην Ελλάδα, για τους Έλληνες μουσικούς και τα συγκροτήματα, που αποφάσιζαν να εκφραστούν μουσικά και στιχουργικά λίγο πιο δυτικότροπα, εκείνο το «για Έλληνες καλοί είναι». Πόσο χαζό μπορεί ν’ ακούγεται πλέον κάτι τέτοιο στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ευτυχώς όχι μόνο οικονομικής κι εμπορικής. O Felizol λοιπόν, με τη βοήθεια πλήθους συνεργατών, προσέφερε ένα από αυτά τα άλμπουμ, όπου ναι, μπορείς να ξεστομίσεις αυτό το αφελές, για ελληνικό καλό είναι. Κι όχι μόνο. Συγκεντρώνοντας, κατά τα πρότυπα των Άγγλων, Γάλλων, Γερμανών – και πάει λέγοντας - παραγωγών, μουσικούς και τραγουδιστές από την εγχώρια σκηνή, στήνει ένα άλμπουμ υψηλότατων αξιώσεων, που έρχεται να προστεθεί σε μια χρονιά όπου, ας είμαστε ειλικρινείς, η ελληνική εγχώρια σκηνή, έβγαλε μερικούς αρκετά καλούς δίσκους. Ένας από αυτούς, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, είναι και ο δίσκος του εν λόγω κυρίου, που τιτλοφορείται “Birthdays” και κυκλοφορεί από τη δισκογραφική της Puzzlemusik. (διάβασε εδώ το review για τον δίσκο)

Felizol Interview

Τώρα που έχεις ολοκληρώσει το “Birthdays”, το πρώτο ουσιαστικά προσωπικό σου άλμπουμ, νιώθεις ικανοποιημένος; Πώς σου φαίνεται ακούγοντάς το εκ των υστέρων; Θα άλλαζες κάτι εάν σου δινόταν η ευκαιρία;

Όχι.

Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου;

Treehouse, Fairytalectro, Minimamal/Maximamal Techno, Fish n’ Clicks, Hardware/Software Pop, Fluffy Trance, Dumbstep, Love Songs For Biscuits And Tea.

The Boy, Dr Hector, Sportex, Madame Bouche, Σαβίνα Γιαννάτου. Όλοι τους, αμφότεροι, συμμετέχουνε στο άλμπουμ τραγουδώντας κομμάτια σου. Με ποιον τρόπο και ποιο σκεπτικό επιλέχτηκαν και «δόθηκαν» στον καθένα τα κομμάτια που ερμηνεύουν;

Το “Birthdays” είναι ένα ημερολόγιο. Όλοι τους βρέθηκαν στο στούντιο από το 2004 μέχρι το 2009. Είναι οι φίλοι μου, άρα και κομμάτι του δίσκου.

Το “Holding Hands (In Retrospect)” , το κομμάτι που ανοίγει το άλμπουμ, περιέχει sample από το «Μια Φορά Θυμάμαι» των Γιάννη Σπανό και Γιώργο Παπαστεφάνου. Ακούς καθόλου ελληνική μουσική από το παρελθόν; Ποιοι Έλληνες μουσικοί θεωρείς ότι σ’ επηρέασαν έντονα βάζοντας το λιθαράκι τους στη διαμόρφωση της μουσικής σου ταυτότητας;

Με επηρέασαν κυρίως οι μουσικές και τα σήματα των εκπομπών της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης του 80.

Η διασκευή στο “Kiss” του Prince πώς προέκυψε;

http://www.youtube.com/watch?v=1CoxNzOOoQU

Σε αρκετά κομμάτια του άλμπουμ, μπορεί εύκολα να διακρίνει κανείς κινηματογραφικές επιρροές και μουσικές που θα μπορούσανε άνετα να ντύσουνε κάποια μεγάλου ή μικρού μήκους ταινία. Αν δεν απατώμαι μάλιστα έχεις μια ιδιαίτερη σχέση με τον κινηματογράφο, έτσι δεν είναι;

Είμαι επαγγελματίας σκηνοθέτης.

Ταινίες που θα πρότεινες ανεπιφύλακτα σε κάποιον σινεφίλ;

Careful / Guy Maddin, Dune / David Lynch, Return to Oz /Walter Murch

Και δίσκοι που σε συντροφεύουν αυτήν την περίοδο;

Vasco/ Ricardo Villalobos, Solid Pleasure /Yello, Please Make Me Dance /The Boy

Στο παρελθόν έχουν κυκλοφορήσει κομμάτια σου, τόσο από την Ntrop του Leon Segka, όσο κι από την Gigolo του Dj Hell, κατεξοχήν πιο dance δισκογραφικές εταιρίες. Πώς τη βλέπεις τη χορευτική μουσική σήμερα, τώρα που έχει καταλαγιάσει και η εκ νέου έκρηξη της electro και techno που είχαμε στα 00’s;

Ακόμα κυκλοφορώ χορευτική μουσική. Το τελευταίο μου ep λέγεται Felizol’ s Treehouse και κυκλοφορεί από τη βερολινέζικη Persona Records.

Η house και η techno επιβιώνουν πάντα. Κάποιοι χορεύουν και κάτω απ’ το χώμα.

Myspace, YouTube, διανομή μουσικής μέσω υπολογιστών και κινητών σε μορφή αρχείων και πάει λέγοντας. Τι διακρίνεις μέσα σ’ όλη αυτή την αλλαγή;

Την άρνηση της ύλης, την πτώση της ποιότητας, τον πληροφοριακό θόρυβο.

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι υποστηρίζουν, κάτι το οποίο όντως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν, με αποκορύφωμα ίσως το punk κίνημα στα τέλη 70’s, ότι μια οικονομική – καλή ώρα – κρίση, μ’ ότι συνεπάγεται αυτής, δηλαδή ανεργία, πληθωρισμός, κοινωνική ανασφάλεια κι αναταραχή, οδηγεί – αντιστρόφως ανάλογα – σε άνθηση της δημιουργίας, ανάληψη περισσότερων πρωτοβουλιών του απλού πολίτη και κατ’ επέκταση επιδρά θετικά στη μουσική γενικότερα. Συμφωνείς με αυτή τη θέση; Πιστεύεις ότι όντως ισχύει;

Μετά τον Ά παγκόσμιο, πολύ πριν το πανκ, γεννήθηκαν τα μεγάλα ανατρεπτικά κινήματα της τέχνης. Οι τελευταίοι μουσικοί επαναστάτες ήταν ο Eric Satie, o Maurice Ravel, o Claude Debussy και ο Igor Stravinsky.

Πώς τα βλέπεις τα πράματα και το μέλλον σε μια χώρα όπου τα πάντα πωλούνται και καίγονται;

Δεν βλέπω το μέλλον. Έχω σταθερά το βλέμμα μου στραμμένο στο παρελθόν.

www.myspace.com/felizol

Άρης Μπούρας