DEPECHE MODE, Soulsavers 25/11/2009 FuturShow Station, Μπολόνια Iταλία 6/12/2009

Εφαρμόζοντας τις οδηγίες της λαϊκής σοφίας (κάτι πράγματα για τον Μωάμεθ και ένα βουνό) και με το απίστευτο απωθημένο από την περασμένη άνοιξη, φτάσαμε στην Μπολόνια για να δούμε τους Depeche Mode. Κάτι ώρες μετά συνειδητοποιούσα ακόμη περισσότερο πόσο απίστευτα άτυχοι σταθήκαμε στην Αθήνα που χάσαμε τέτοια συναυλία.

Στο support οι Soulsavers προσπάθησαν να ζεστάνουν το FuturShow Station που γέμιζε με γρήγορους ρυθμούς. Το dark, indie rock set τους δεν ήταν καθόλου άσχημο ηχητικά, όμως παραήταν αργό και ήρεμο για τη βραδιά. Μετά τα δυο-τρία πρώτα κομμάτια, οι Ιταλοί άρχισαν να τους φωνάζουν «Ciao» στο τέλος κάθε τραγουδιού.

Έτσι όταν η μπάλα στο κέντρο της σκηνής άναψε με τα αρχικά «D M», όλοι ήταν κάτι παραπάνω από έτοιμοι. Το «In Chains» θεωρητικά δεν έμοιαζε με την καλύτερη επιλογή για να ξεκινήσει η συναυλία, όμως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Οι Depeche Mode ανεβαίνουν στην σκηνή και ο Dave Gahan παίρνει τη θέση του πίσω απ’ το μικρόφωνο, ξεκινώντας ένα μαγικό δίωρο που αργότερα θα μοιάζει ότι πέρασε γρήγορα σαν δύο λεπτά.

Η Tour of the Universe έμοιαζε καταραμένη, με άπειρες δυσκολίες, προβλήματα υγείας, αναβολές και ακυρώσεις, όμως η μπάντα δείχνει να είναι σε φόρμα, ύστερα απ’ όλα αυτά. Το παράπονο των die-hard fans είναι ότι εστιάζουν περισσότερο στα πιο «σίγουρα»: όλα τα hits είναι εδώ. «Walking in my Shoes», «Enjoy the Silence», «Personal Jesus», κλασικά. Αντίθετα το «Sounds of the Universe» μοιάζει περισσότερο παραμελημένο απ’ όσο θα έπρεπε. Όλα αυτά όμως έχουν καθαρά «φιλολογική» αξία, αφού η ουσία της συναυλίας έχει να κάνει κυρίως με τον τρόπο που παίζονται τα τραγούδια, με το ίδιο το συγκρότημα. Και αυτά είναι μοναδικά.

Οι Depeche Mode σίγουρα είναι χτισμένοι από τη μοναδική, αρκετά υποτιμημένη από τους μουσικοκριτικούς και ευφυέστατη δημιουργικότητα του Martin Gore, όμως η σκηνή ανήκει 100% στον Gahan. Έναν Gahan που χορεύει, ελίσσεται σαν αιλουροειδές, γελάει, παίζει με το κοινό, το προκαλεί και στο τέλος το αφήνει απόλυτα ερωτευμένο μαζί του. Είναι απλά αδιανόητο ότι αυτός ο άνθρωπος πέρασε ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα υγείας μερικούς μήνες πριν. Το «I Feel You», τόσο δυνατό και φορτισμένο σήμερα όσο τη στιγμή που πρωτογράφτηκε, είναι το επιστέγασμα όλων αυτών, η κορύφωση στη συναυλία ενός electro, new wave συγκροτήματος που είναι όμως απόλυτα rock ‘n’ roll.

Και ο Gore όμως δεν πάει πίσω. Στο άλλο άκρο, μαγεύει το κοινό με το «Insight», το «Home» και το «One Caress». Στο «Home» αναλαμβάνει και χρέη μαέστρου, σε μια πολύ όμορφη στιγμή της συναυλίας, καθώς ο κόσμος τραγουδάει τη μελωδία στο τέλος, ενώ αρνείται – και πολύ σωστά! – να του κάνει τη χάρη όταν αρχίζει να ζητάει το «Just Can’t Get Enough».

Δεν μένει να πούμε τίποτα άλλο πέρα από ένα πολύ μεγάλο «κρίμα» που δεν θα δούμε τους Depeche Mode σ’ αυτήν την περιοδεία και στη χώρα μας, παρ’ ότι το πρόγραμμά τους έχει ακόμη κάποιες κενές ημερομηνίες και κλειστοί χώροι υπάρχουν στην Αθήνα. Στο μεταξύ το «Just Can’t Get Enough» μας εκφράζει ιδιαίτερα - και ας το έχουν βαρεθεί δικαίως και οι ίδιοι…

Setlist:
In Chains / Wrong / Hole to Feed / Walking in my Shoes / A Question of Time / Precious / World in my Eyes / Fly on the Windscreen / Insight / Home / Miles Away/The Truth Is / Policy of Truth / It’s no Good / In your Room / I Feel You / Enjoy the Silence / Never Let me Down Again / One Caress / Stripped / Behind the Wheel / Personal Jesus

Φωτεινή Δράκου