ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΧΑΙΡΕΤΑΙ! ΑΡΛΕΤΑ 7/12/2009

Πάντοτε όταν ακούω στο ραδιόφωνο την γλυκιά φωνή της Αρλέτας μου έρχεται στο μυαλό μια εποχή ασταμάτητης μελέτης σε περίοδο εξετάσεων με τα τραγούδια της να συντροφέυουνε ώρες και ώρες με διακοπές για τσιγάρο στο άκουσμα των βαρυών της κοματιών που με ταξίδευαν σε αγάπες και σε στιγμές. Την περασμένη εβδομάδα λοιπόν κατεβάινοντας στο κέντρο για βόλτα, πέρασα απο τα γνωστά δισκάδικα της πόλης και στις νέες κυκλοφορίες πρόσεξα το νέο αυτό διπλό άλμπουμ της.

Μετά απο σχεδόν δεκατρία χρόνια απουσίας απο την δισκογραφία, αλλά και μετά απο προβλήματα υγείας που την καθυστέρησαν να κυκλοφορήσει αυτόν τον δίσκο, πλέον είναι γεγονός και αποτελεί μια πανέμορφη διπλή συλλογή με νέα τραγούδια της αλλά και επανεκτελέσεις σε μερικά πολύ αγαπημένα της τραγούδια όπως το Μπαρ το ναυάγιο, τα ήσυχα βράδυα, Batida de coco και με μερικές διασκεύες σε παραδοσιακά μας τραγούδια. Ξεχωρίζει πολύ εύκολα κανείς τα Αγαπάω την βροχή, Με σημάδεψες, τα Εξάρχεια με στίχους απο την Σάννυ Μπαλτζή και το ιδιαίτερα συμαθητικό ελληνικό blues Αχ, Kill Billy.

Θα ήθελα να επισημάνω κάτι που μου αρέσει να συναντώ ιδιαίτερα σε ελληνικές κλυκλοφορίες, το θέμα artwork ενός άλμπουμ, κάτι στο οποίο η Αρλέτα κερδίζει σε ετούτη την κυκλοφορία, Υπέροχα σκιτσάκια και σχέδια δικά της κοσμούν το εξώφυλλο αλλά και τις μέσα σελίδες του δίσκου. Σίγουρα λοιπόν μιλάμε για μια επιστροφή της Αρλέτας στην δισκογραφία μετά απο μεγάλη απουσία, αλλά με έναν δίσκο που θα δείξει ο καιρός πόσο θα φωλιάσει μέσα μας και θα γίνει ένα με στιγμές μας. Αφήνω λοιπόν το σαξόφωνο του Batida de cocoνα μου κάνει γλυκιά παρέα και σας χαιρετώ με ένα μέρος απο στίχους της Σάννυ Μπαλτζής στο Εξάρχεια:

“Αν τα Εξάρχεια ήταν λιμάνι, θα τους τιμούσα με ένα στεφάνι

χαμένους έρωτες, φίλους και ξένους

συντρόφους έγκλειστους και ξεχασμένους

το φόβο θα βλεπα πρώτη να φτάνει

θα ταν τα χείλια σου γλύκα και αλμύρα

τώρα έχει η γεύση μου δάκρυα και μπίρα”

Τάσος Φιλόπουλος