|
|
|
|
Θάνος Ανεστόπουλος
|
LIVE @ Gagarin, Αθήνα
Παρασκευή 28/05/10
Παρασκευή βράδυ έξω από το Gagarin...
Δεν ξέρω πως να νιώσω, τι να πρωτοθυμηθώ απο την ζωή μου..
Πρώτη φορά που θα έβλεπα live έναν τραγουδιστή που με την προηγούμενη μπάντα του έχει χαράξει την εφηβεία μου αλλά και τα χρόνια της ενηληκίωςσης μου..
Μου δόθηκε και άλλες φορές η ευκαιρία να τον δώ solo επι σκηνής δίχως τα υπόλοιπα μέλη από τα Διάφανα Κρίνα, αλλά πάντα έβρισκα κάποια φτηνή δικαιολογία να μην πάω...Μερικές φορές οι χωρισμοί πονάνε πολύ και ένας χωρισμός της αγαπημένης σου μπάντας είναι δύσκολο να τον ζείς.. Αυτήν την φορά όμως το ήθελα...το ένιωσα...Αστείο να σκεφτεί κανείς πως μετά απο τόσα χρόνια μουσικών ταξιδιών και ένα σωρό συναυλιών να νιώθω ένα μικρό τρεμούλιασμα σαν και αυτό..
Στην σκήνη εμφανίζεται ο Θάνος, μαζί του ο Νίκος Γιούσεφ και το μουσικό πριόνι του, η Σοφία Ευκλείδου στο τσέλλο και ο Τηλέμαχος Μούσας στις κιθάρες και στο Theremin με το οποίο ακούσαμε πολλά νέα τραγούδια του Θάνου απο την δισκογραφική του δουλειά που ακούγεται οτι θα περιμένουμε μεσα στον χειμώνα. Νέα ταξίδια με νοσταλγικές φόρμες και με μια ώριμη εμφάνιση ενός καλλιτέχνη που καταθέτει την ψυχή του επι σκηνής και φαίνεται να κουβαλάει μια ταπεινότητα που πηγάζει απο την αλλαγή πορείας του στο μουσικό του ταξίδι. Η αλήθεια είναι οτι περίμενα να στεναχωρηθώ με το live, βλέποντας την φιγούρα του Θάνου χωρις τα Διάφανα Κρίνα μαζί, αλλα αντιθέτως ένιωσα μια ομορφιά για την γέννηση κάτι φρέσκου και κάτι καινούριου στην μουσική. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν αναφορές και σε τραγούδια απο τα Κρίνα, άλλωστε η εμφάνιση έκλεισε με το Βάλτε να Πιούμε σε μια εκτέλεση όμως διαφορετική, όπως τα περισσότερα κομμάτια τα οποία σε έκαναν όχι να νοσταλγείς αλλά να αναρωτιέσαι γιατί δεν είχες πάει νωρίτερα να τα απολαύσεις. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σε όλη την παρέα που ήταν με τον Θάνο Ανεστόπουλο στο live αλλά κυρίως και στον ίδιο τον καλλιτέχνη που δείχνει να βαδίζει σε μονοπάτια που εκείνος ξέρει και αγαπά πραγματικά!
Κλείνοντας να πώ κάτι τελευταίο...Η εκτέλεση του Γράμμα ενός Αρρώστου σε στίχους του Νίκου Καββαδία, το οποίο όλοι μας ξέρουμε απο την εκτέλεση της Δήμητρας Γαλάνης στον δίσκο με τους Ξέμπαρκους, ήτανε πραγματικά κάτι το μαγευτικό, ενα αλλιώτικο τραγούδι με μια αύρα υπέροχη, που τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν. Ας ελπίσουμε να υπάρχει στον δίσκο που μας ετοιμάζει αν αποφασίσει να βάλει κάποιες διασκευές του.
Τάσος Φιλόπουλος |