BUTTERFLY HOUSE THE CORAL 15/10/2010

Η σχέση μου με τους Coral θα έλεγα ότι ήταν, μέχρι πρότινος, επιφανειακή. Αρκετά καλά singles σε old-school διάθεση, συμπαθητικό group με σταθερά καλές κυκλοφορίες χωρίς ιδιαίτερα σκαμπανεβάσματα. Όταν όμως ένας μουσικός που εκτιμάς ιδιαίτερα (Mani-Stone Roses, Primal Scream) θεωρεί ότι το καινούριο τους album είναι το καλύτερο από την εποχή του πρώτου των Roses, ε τότε απλά κάθεσαι και το ακούς! Και τι ακούς…

Ακούς δώδεκα βελούδινες συνθέσεις που σου μεταφέρουν ένα τόσο ζεστό συναίσθημα θαρρείς και πρόκειται για greatest hits της αγαπημένης σου μπάντας.

Τι στο καλό έχανα τόσο καιρό!

Γυρνώντας όμως πίσω στην πορεία τους διαπιστώνει κανείς ότι εδώ φτάνουν στο ζενίθ τους. Ναι μεν υπήρχαν εξαιρετικές στιγμές, αλλά η συνοχή και αυτό το αξιοζήλευτο focus που συναντάμε στον έκτο τους δίσκο πραγματικά βγάζει μάτι.

Τα “More Than A Lover”, “Roving Jewel”, “Green Is The Colour”, “Falling All Around You” “Walking In The Winter, “Sandhills”, αποτελούν αποστομωτικά επιτεύγματα ενός group στην καλύτερη περίοδο της πορείας του, παρά την αποχώρηση του βασικού τους κιθαρίστα Βιll Ryder-Jones το 2008. Στη θέση τους πάλι μπορείτε, χωρίς δισταγμό, να βάλετε οποιοδήποτε άλλο track…

Αυτό όμως που εκτοξεύει το “Butterfly House” εκεί ψηλά είναι η παραγωγή του John Leckie, υπεύθυνος μεταξύ άλλων ξέρετε για ποιο album; Το πρώτο των Stone Roses!

Δε χορταίνεις πράγματι να ακούς αυτό τον κρυστάλλινο, διαυγή ήχο που πέτυχε σε αυτή την ηχογράφηση.

Η ψυχεδελική pop των ‘60s που φρόντιζαν τόσο καιρό οι La’s και οι Shack είναι πλέον σε καλά (και ίσως πιο άξια) χέρια!

Πέρα από όλα αυτά όμως αυτό που, κυρίως και ευτυχώς, μένει είναι μία ντουζίνα φινετσάτων τραγουδιών που ήρθαν για να μείνουν ή όπως, πιο κοφτά, το έθεσε ο Mani “proper music made by top musicians”.

Βασίλης Σίντος