|
|
|
|
PHOSPHENE DREAM
|
Ψυχεδέλεια, Doors, Janis Joplin, παιδιά των λουλουδιών, Woodstock. Αυτές είναι οι πρώτες σκέψεις που περάσανε από το μυαλό μου ακούγοντας το τρίτο άλμπουμ των Τεξανών “Black Angels”, με την ονομασία “Phosphene Dream”, στην αναγεννημένη από τις στάχτες της Blue Horizon.
Οι Black Angels, είναι τόσο πολύ μυημένοι στην εποχή των 60’s και την ψυχεδέλεια που έβγαζε εκείνη η εποχή που, από μόνο του το εξώφυλλο του εν λόγω δίσκου, μπορεί να κάνει τους παλαιότερους, να χαθούν στα χρώματα της εποχής και να θυμηθούν την παιδική και εφηβική τους ηλικία.
Αν τώρα, συνδυάσουμε τα παραπάνω με την εμμονή του συγκροτήματος, να παραμείνουν πιστοί σε συγκροτήματα της εποχής, τα οποία έπαιζαν psychedelic garage, όπως των Nuggets, οι λάτρεις της εποχής θα έχουν ανακαλύψει τον συνδετικό κρίκο του τότε και του τώρα.
Αντιθέτως και πέραν του νεαρού της ηλικίας, δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, μιας και η χρησιμοποίηση heavy metal κρουστών, μελωδιών που δύσκολα μπορείς να συγκρατήσεις στο μυαλό σου αλλά και μπάσα φωνητικά που ίσως σας θυμίσουν κάτι από Janis Joplin και κάτι από Doors, μπορώ να πω πως το μόνο που θυμάμαι μετά από το τρίτο άκουσμα του δίσκου, είναι ένας ελαφρύς πονοκέφαλος και μια μεγάλη δίψα (αυτό το έχω πάθει μόνο αφού έχω πιεί κονιάκ τριών αστέρων).
Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω μια επίκληση στα εναπομείναντα μέλη των Doors, αλλά και στο πνεύμα του ίδιου του Morrison: “take it easy on them”, κάποια μέρα θα τα καταφέρουν.
Picks: Αν είστε λάτρεις εκείνης της εποχής αναζητείστε το, αξίζει να βρίσκεται στην δισκοθήκη σας. Αν όχι, δεν πειράζει συνεχίστε την ζωή σας ακούγοντας Doors, JanisJoplin και γιατί όχι και τους Monkeys.
Διονύσης Αλεξανδρόπουλος |