|
|
|
|
PERSONAL JESUS
|
Η NINA HAGEN αποτελεί πάντα μια ιδιαίτερη περσόνα της μουσικής, με ανατρεπτικότητα και με λανσάρισμα ξεχωριστού ύφους, με παρουσιαστικό προκλητικό – που βρήκε μιμητές πάμπολλους, και με φωνητικές ικανότητες πραγματικά μοναδικές.
Η Βερολινέζα καλλιτέχνης διανύει εδώ και καιρό την 5η δεκαετία της πολυτάραχης ζωής της, έχοντας να επιδείξει μια πολύ πλούσια καριέρα, σε μουσική αλλά και στον κινηματογράφο (γιατί το Cha Cha αποτελεί μοναδική περίπτωση, έτσι;). Τυχεροί και όσοι την είδαμε στο rock in Athens να ξεφωνίζει με πάθος πριν ανέβουν οι Clash στη σκηνή!
Τέλος πάντων ας αφήσουμε τα βιογραφικά – ιστορικά, γιατί είναι ατελείωτα και αν θέλετε τα βρίσκετε σε κάποια βιογραφία της. Πάμε στην τελευταία της δουλειά με τίτλο Personal Jesus, όπου πραγματικά αναδεικνύει μια άγνωστη πτυχή, άκρως θρησκευτική.
Καταρχάς το ομώνυμο τραγούδι… όπως αμέσως αντιλαμβάνεστε είναι διασκευή του personal jesus των Depeche Mode (καλά αυτό το έκανε και ο Cash και ο Marilyn Mansonκαι τόσοι άλλοι), που ουσιαστικά σηματοδοτεί όλο αυτό το spiritual ύφος. Στην παραγωγή είναι ο Paul Roessler, συνεργάτης εδώ και καιρό, αλλά και μέτοχος σε πολλά πανκικα σχήματα από το L.A. (μέχρι και από τους Dead Kennedys πέρασε).
Μπορεί εν πρώτοις να «θεωρείται» κράχτης αλλά εν τέλει το personal jesus είναι απλώς 1 από τα 13 κομμάτια του δίσκου. Αλλά και το nobody fault but mine του Blind Willie Johnson ακούγεται επίσης ως καλός κράχτης για όσους αγαπούν τα blues. Και κάθε άλλη διασκευή εδώ μέσα.
Σε αυτό το λίγο country λίγο blues λίγο θρησκευτικό ύφος όπου η φωνή της Nina Hagen δίνει με άνεση το στίγμα της (αποφεύγοντας τους λαρυγγισμούς και τις όποιες σπαρακτικές ερμηνείες). Όμως είναι αρκετό σε ένα κομμάτι, μια στροφή, μια ανάσα, ένας ψίθυρος να «καρφώσει» το μεγαλείο της φωνής της. Απλά αυτό που αναρωτιέμαι όταν ακούω τη Nina Hagen αν τραγουδά «Ι’ve got a Bible in my home” πόσο έχει επηρεαστεί ή αν απλά κάνει ένα εύθυμο για αυτήν πείραμα;
Πάντως όλα αυτά τα θρησκευτικά τραγούδια θα είναι μια καλή παρέα και για τις ημέρες των Χριστουγέννων και σίγουρα ότι μιλάμε για έναν δίσκο που ρέει «μονοκόμματα», είναι σημαντικά πλεονεκτήματα που απευθύνεται σε όσους εξακολουθούν να έχουν σχέση με τις κυκλοφορίες που κινούνται σε ένα concept, και η οποία θα σας ικανοποιήσει με ιδιαίτερη ευκολία.
Κυριάκος Σκορδάς |