 |
|
|
|
ELECTRONIC ATHENS THREE
|
Μυστήρια ώρες ώρες κι ακούραστη μορφή αυτός ο Leon Segka. Η μουσική βιομηχανία και η πώληση δίσκων έχουν ενταφιαστεί για τα καλά, η Ελλάδα - κι ένα παραπάνω η Αθήνα - ζει την πιο στενή οικονομικά περίοδο της νεώτερης της ιστορίας, η μιζέρια, η γκρίνια, η παγωμάρα και οι δυσοίωνες προβλέψεις κερδίζουν έδαφος συνεχώς, αλλά αυτός εκεί, συνεχίζει ακάθεκτος παρά τις αντιξοότητες να το παλεύει. Κουτσά, στραβά, δε ξέρω, αλλά η τρίτη αυτή συλλογή της σειράς Electronic Athens, που κυκλοφορεί εδώ και μερικές εβδομάδες από την Ntrop, δείχνει την αντιστρόφως ανάλογη ροπή της δημιουργικότητας και της εκφραστικότητας της Αθηναϊκής – κατά κύριο λόγω – ηλεκτρονικής μουσικής.
Αρχής γενομένης με το εναρκτήριο κομμάτι της συλλογής, όπου οι Felizol & The Boy κάνουν εντυπωσιακό μπάσιμο με το O.H.I.O. , το οποίο με φέρνει - ομολογουμένως - σε αρκετά δύσκολη θέση, προσπαθώντας να ανακαλέσω στη μνήμη μου κάποιο χορευτικό κομμάτι με την ίδια δυναμική, που να κυκλοφόρησε προσφάτως από την ελληνική dance σκηνή. Εκρηκτικό, ουσιαστικό, με τον The Boy να τραγουδάει στ’ αγγλικά, και να με κερδίζει ξανά, έπειτα από τις μπαγιάτικες καρδιές, τα χύσια και τις πεταλούδες που φτερουγίζανε πάνω από το δάσος των νεκρών του, όταν και κυκλοφόρησε το προ μηνών του αμήχανο «Κουστουμάκι».
Παραπέρα, ο The Boy εμφανίζεται για δεύτερη φορά στο cd (τη συλλογή μπορείτε επίσης να τη βρείτε σε βινύλιο, αλλά και σε digital μορφή στο internet), μαζί με την Mary, στο “You You You”, όπου το κομμάτι ανακατασκευάζεται και ρεμιξάρεται από τον label owner Leon Segka, δίχως όμως να παίρνει και το χρυσό αγαλματίδιο. Ενδιαφέρον μεν, αλλά της δυναμικότητας ενός Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Και μια και περί συμπρωτεύουσας ο λόγος, η νύμφη του Θερμαϊκού κλείνει παιχνιδιάρικα το μάτι - καταστρατηγώντας ελαφρώς τον τίτλο της συλλογής - με το “Lament” των Broken Synths, όπου η νταρκίζουσα κι ελαφρώς πειραματική διάθεση συνομιλεί με electro – techno φαντάσματα του παρελθόντος, όπως και το πάλαι ποτέ αγαπημένο gigolo kid που ακούει στο όνομα Savas Pascalidis. To “Outfit” - αποκλειστικό track για τη συλλογή – μπορεί να μη προσφέρει κάτι καινούριο στον μέχρι τώρα ήχο, αλλά είναι από αυτά τα κλασσικά electro house tracks που τον έκαναν αγαπητό στα dancefloor του παρελθόντος. Acid αναλαμπές εμφανίζονται στο μνημονικό μου, και μου είναι αδύνατο να μην αναγαλλιάσω.
Από κει και πέρα, άλλα κομμάτια που θα ξεχώριζα ενστικτωδώς, το υποτονικό, post punk trip του “FallingTogether”, με την Όλγα Κουκλάκη να διαταράσσει το four on the floor της συλλογής και να τραγουδάει συνοδεία των Joalz, ενώ στο αντίστοιχα βραχύβιο “Mosanto”, ο Leon Segka προσφέρει εφιαλτικούς, επαναλαμβανόμενους ηλεκτροφόρους ήχους, ιδανικούς για ένα απολαυστικό soundtrack, την ώρα που εκατοντάδες μετανάστες θα προσπαθούνε να περάσουνε - μες στο θεοσκόταδο του Έβρου - τα νέα μας φιλελεύθερα συρματοπλέγματα.
Προσωπικό highlight της συλλογής τώρα, βρίσκω στο τελευταίο, δέκατο κομμάτι. Jazzy, instrumental, κυλάει - στα κοντά επτά λεπτά του - εντελώς ακούραστα, σ’ ένα απολαυστικό, υπνωτικό dub φευγιό. Το “Techeran” του Lemos (κομμάτι που κυκλοφόρησε προσφάτως και σε 12ιντσο από την εν λόγω δισκογραφική) φέρνει την techno στα καλύτερα της, κι εμένα ν’ αναλογίζομαι μια ακόμη εξέγερση που ετοιμάζεται να σκάσει προς ανατολάς μεριά.
Κλείνοντας, στη συλλογή θα βρείτε καταχωνιασμένες κι άλλες στακάτες strictly dance στιγμές, με το μεγαλύτερο μέρος αυτής ν’ αποπνέει μια σκοτεινή, δυσπνοϊκή ατμόσφαιρα, αντικατοπτρίζοντας ίσως μια από τις χειρότερες και πιο νευρωτικές περιόδους της σύγχρονης αστικής αθηναϊκής - κι όχι μόνο - πραγματικότητας. Και εις ανώτερα.
http://www.ntroprecordings.com
http://twitter.com/#!/aresburas
Άρης Μπούρας |
Live
