Συνέντευξη με την Αμερικανο-Ολλανδέζα Signe Tollefsen 17/9/2011

Συνέντευξη στην Όλγα Ροΐδη

Είναι απ’ αυτές τις περιπτώσεις που σου εμφανίζεται μια μπάντα-τραγουδιστής απ’ το πουθενά. Που δεν τους παίζουν όλη μέρα τα ραδιόφωνα, ούτε παίζει να τους πετύχεις στην τηλεόραση, ούτε φιγουράρουν σε γνωστά μουσικά blogs.

Απλά κάποιος φίλος πέφτει τυχαία πάνω της στο internet κατά την αναζήτηση νέας μουσικής και μετά απλά ξεχνάς να απενεργοποιήσεις το "repeat" στο musicplayer σου.

Ο λόγος για την Αμερικανο- Ολλανδέζα SigneTollefsen . Η πρώτη δισκογραφική κυκλοφορία ήταν το ομώνυμο της album τον Σεπτέμβριο του 2009,

τον περασμένο Γενάρη ακολούθησε το ep "Baggage" με έξι διασκευές από έξι διαφορετικά ονόματα (προσωπικά να με κερδίζει το “Downbythewater” της PJHarvey), και αυτόν τον μήνα κυκλοφορεί το νέο της album " Hayes ". Πολύ φιλική και πρόθυμη, κάναμε μια mini internetική κουβέντα.

Ας ξεκινήσουμε με μερικές προσωπικές ερωτήσεις! Από πού κατάγεσαι; Και που ζεις τώρα;

Γεννήθηκα στην Ουτρέχτη στην Ολλανδία, ο πατέρας μου ήταν Αμερικανός και η μητέρα μου Ολλανδέζα. Μετακομίσαμε στην Αγγλία όπου πήγα Λύκειο και Πανεπιστήμιο και ύστερα επέστρεψα πίσω στην Ολλανδία για να κάνω μουσική. Εκεί ζω τώρα.

Ποιό είναι το μουσικό σου background; Παρελθοντικά projects; Πως ξεκίνησες να παίζεις μουσική;

Το background μου είναι η κλασσική μουσική. Εκπαιδεύτηκα ως κλασσική τραγουδίστρια κι από τα 8 μου ήθελα να γίνω τραγουδίστρια όπερας. Αυτό δεν έγινε και είμαι πολύ χαρούμενη με την επιλογή μου να γράφω και να τραγουδώ την δική μου μουσική.

Ξεκίνησα να παίζω πιάνο όταν ήμουν 5, πήγα στην σχολική χορωδία στα 7, τραγούδησα εκεί και πήρα μαθήματα φωνητικής. Αγόρασα κιθάρα στα 14, έβαλα φίλους να με διδάξουν τις συγχορδίες και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Ποιοι είναι οι επιρροές σου; Και ποιές είναι οι αγαπημένες σου νέες μπάντες/καλλιτέχνες;

Οι Μαρία Κάλλας, Edith Piaf, Janis Joplin, Pink Floyd.

Τώρα ακούω τους Efterklang, το album-φαινόμενο των Talk talk “Spirit of Eden”, Le mystère des voix bulgares (μια γυναικεία βουλγάρικη χορωδία που τραγουδάνε παραδοσιακή βουλγάρικη μουσική), Cocorosie, Elbow, Kaizers orchestra, Mindpark (εκπληκτική ολλανδική μπάντα), Philip Glass, Poulenc, Bach και άλλη κλασσική μουσική.

Το νέο σου album “Hayes” (παρεμπιπτόντως τι σημαίνει, όνομα είναι;) κυκλοφορεί τέλη Σεπτεμβρίου. Πες μου λίγα πράγματα για την διαδικασία που έγραψες και ηχογράφησες τα κομμάτια και τι κάνει αυτό το album διαφορετικό από το πρώτο σου;

Hayes ήταν το μεσαίο όνομα του πατέρα μου. Πέθανε τον Φεβρουάριο. Από το να γράψω “αυτό το album είναι αφιερωμένο στον πατέρα μου”, το ονόμασα Hayes. Μου άρεσε και το όνομα έτσι σκέφτηκα ότι ήταν τέλειος τρόπος να τον τιμήσω.

Το “Hayes” είναι μεταβατικό album. Άλλαξα πολύ ανάμεσα στο πρώτο και σ΄ αυτό. Αντάλλαξα την ακουστική μου κιθάρα για ηλεκτρική. Είναι πολύ πιο “ζόρικο” από το πρώτο. Όχι μόνο ηχητικά αλλά και σαν σύνθεση και στιχουργικά. Ο παραγωγός μου Ralph Timmermans κι εγώ έχουμε πολύ καλή σχέση. Ήμαστε στο ίδιο μήκος κύματος στην μουσική, καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον και σπρώχνουμε ο ένας τον άλλον ώστε να επεκτείνουμε τα όρια μας και τους ορίζοντες μας. Γράψαμε μερικά τραγούδια μαζί για πρώτη φορά, το αποτέλεσμα ήταν τρία εκπληκτικά τραγούδια που δεν θα μπορούσα να είχα γράψει μόνη μου, τα “Daddy”, “Here is what” και “Scared”.

Προτιμάς να παίζεις μουσική μόνη σου ή μαζί με μπάντα;

Μου αρέσουν και τα δύο αλλά προτιμώ με μπάντα. Η μουσική είναι sex, και το να κάνεις sex μόνος σου δεν είναι το ίδιο διασκεδαστικό. Είναι ωραίο να φλερτάρει ο ένας με τον άλλον στην σκηνή και να ζεις την εμπειρία της μουσικής μαζί με άλλους.

Πως σου φαίνεται να πουλάς την μουσική σου στο διαδίκτυο και ποια η γνώμη σου για την ελεύθερο download? Πιστεύεις ότι η ψηφιακή μουσική κάποτε θα αντικαταστήσει εντελώς τα cd και τα βινύλια;

Η πώληση μουσικής online ήρθε αργά. Όχι ότι θα είχε αποτρέψει το παράνομο downloading, αλλά από το να μηνύουν και να τσακώνονται, θα έπρεπε να το σκεφτούν λίγο νωρίτερα.

Δεν είμαι σίγουρη αν θα αντικαταστήσει εντελώς τα cd και τα βινύλια, εγώ πάντως ακούω κυρίως από το Spotify και βινύλια. Τα cd είναι για να αντιγράφεις και για τα booklet, αφού τα αντιγράψω σπάνια τα ξανά αγγίζω παρά μόνο για να διαβάσω τους στίχους. Λατρεύω το Spotify και το πικάπ μου. Κληρονόμησα έναν εκπληκτικό ενισχυτή και ηχεία b&w από τα 70s από τον μπαμπά μου, έτσι είναι πραγματική απόλαυση να ακούω μουσική μέσω αυτών. Και ύστερα τα βινύλια… ω ακούγονται φανταστικά!

Μου λείπει να πηγαίνω στο μαγαζί να αγοράσω κάτι και να γυρίζω σπίτι ενθουσιασμένη. Το κάνω ακόμη καμιά φορά.

Είναι η μουσική το βιοποριστικό σου επάγγελμα;

Ναι, αλλά απλά αυτό. Είμαι πολύ φτωχή αλλά πολύ ευτυχισμένη.

Πως θα καθόριζες την λέξη επιτυχία;

Όταν επιτυγχάνεις τον στόχο σου. Στόχος μπορεί να είναι να γεμίσεις ένα στάδιο με θαυμαστές, να γράψεις ένα νούμερο ένα hit, αλλά επίσης και το να φτιάξεις ένα album για το οποίο είσαι περήφανος.

Πόσο κοινή είναι η πολιτική και η μουσική για σένα;

Δεν είμαι πολιτική μουσικός, αλλά η μουσική φυσικά και έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην πολιτική. Ειδικά κατά τη διάρκεια διαμαρτυριών (σκέψου την κίνηση για τα πολιτικά δικαιώματα στις ΗΠΑ και όλα τα τραγούδια που βγήκαν πριν αλλά και μετά από αυτήν).

Μελλοντικά σχέδια μετά την κυκλοφορία του album; Έχεις σχεδιάσεις κάποια περιοδεία;

Έχουμε μερικές συναυλίες κατά τη διάρκεια κυκλοφορίας του “Hayes”, μπορείτε να τα βρείτε όλα στο site.

Ποιο είναι το πιο καλοσυνάτο πράγμα που έχουν κάνει για σένα;

Αυτή είναι δύσκολη ερώτηση... Θα έλεγα ότι ο πιο καλός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ήταν ο πατέρας μου. Κάποτε μου έστελνε μία postcard την μέρα για μία εβδομάδα. Ήμουν κάπου που δεν ήμουν χαρούμενη. Ο πατέρας μου δεν ήταν πολύ καλός στο γράψιμο, έτσι το γεγονός ότι έβαλε τα δυνατά του να σκεφτεί κάτι να γράψει κάθε μέρα για μία εβδομάδα ήταν πολύ ξεχωριστό. Τότε δεν το συνειδητοποιούσα γιατί ήμουν παιδί και δεν τον καταλάβαινα ακόμα. Αλλά τώρα έτσι θέλω να τον θυμάμαι.

http://www.signetollefsen.com/

http://www.myspace.com/signetollefsen

Atraktos.Net