ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΕΝΕΚΕΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ

ΒΡΑΔΙΕΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟ BELLEVILLE (ΡΟΤΟΝΤΑ)

Το λογοτεχνικό περιοδικό της Θεσσαλονίκης, Ένεκεν, παρουσιάζει βραδιές σύγχρονης γυναικείας ποίησης στο συνεργατικό καφέ-μπαρ-βιβλιοπωλείο “Bellville sin patron”(Φιλίππου 80-82, Ροτόντα) κάθε Παρασκευή με το εξής πρόγραμμα:

Παρασκευή 15 Μάρτη: διαβάζει η Ξένια Καλαϊτζίδου

(την παρουσιάζει ο Δημήτρης Καταϊφτσής)

Παρασκευή 22 Μάρτη: διαβάζει η Κατερίνα Καραγιάννη

(την παρουσιάζει ο Γιάννης Τσιτσίμης)

Παρασκευή 5 Απρίλη: διαβάζει η Ιωάννα Μουσελιμίδου

(την παρουσιάζει η Χλόη Κουτσουμπέλη)

Παρασκευή 12 Απρίλη: διαβάζει η Σίσσυ Δουτσίου

(την παρουσιάζει ο Γιάννης Τσιτσίμης)

Το σκεπτικό για αυτές τις αφιερωμένες στη γυναικεία ποίηση νύχτες, είναι να σταθεί μπροστά στο κοινό η ίδια δημιουργός και να συνομιλήσει μαζί του μέσα από την ανάγνωση κειμένων της χωρίς άλλες «φιλολογικές» και φλύαρες παρουσιάσεις: η γυναίκα ποιήτρια μόνη απέναντί μας…

Οι 5 ποιήτριες της «Παρασκευής» επιλέχτηκαν με το κριτήριο της πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας που έχει εκδώσει 1 συλλογή (Κ. Μαλαμάτου, Κ. Καραγιάννη, Σ. Δουτσίου, Ι. Μουσεμουλίδου) ή δεν έχει εκδώσει καθόλου, έχει όμως δημοσιεύσει σε λογοτεχνικά έντυπα (Ξ. Καλαϊτζίδου).

Τις βραδιές πλαισιώνουν εκτελώντας τη σύνθεση για 2 κιθάρες «anacosmos», οι μουσικοί Γκιγιόμ Σαρποτιέ και Παναγιώτης Αναστασιάδης.

Κατά τη διάρκεια αυτού του ποιητικού μήνα (8/3-12/4) θα λειτουργεί έκθεση φωτογραφίας της Caroline Luigi.

Ώρα έναρξης 8.00μμ.

Επανερχόμαστε στις βραδιές ποίησης που διοργανώνει το ΕΝΕΚΕΝ στο Μπελβίλ (Φιλίππου, Ροτόντα)αυτήν την Παρασκευή 15 του Μάρτη με την ποίηση της Ξένιας Καλαϊτζίδου η οποία αν και δεν έχει εκδώσει ακόμα κάποια επίσημη συλλογή βάζει υποθήκες στίχους καλά δουλεμένους και αφήνει παρακαταθήκες γόνιμες για το μέλλον

Θα την παρουσιάσει ο Δημήτρης Καταϊφτσής στις 8μμ.

Όπως πάντα συνοδεύουν στις κιθάρες οι Γκιγιόμ Σαρποτιέ και Παν. Αναστασιάδης εκτελώντας το έργο "anacosmos"...

Ας πάρουμε λοιπόνμια πρώτη γεύση πριν τις αναγνώσεις της ποιήτριας ενώπιόν μας..

μήνυμα δεν εστάλη αυτή τη φορά. (2005)

Ξανά η πανσέληνος με μια κατάμαυρη βάρκα

Βουλιάζει στους λάκκους, αργεί στην αιώνια μάχη...

Εγώ η Μιλένα Γιεσένσκα, εσύ ο Φραντς Κάφκα,

Μπορεί και αντίστροφα – πια διαφορά δεν υπάρχει –

Σαν δύο πουλιά τυφλωμένα στο άδειο γεφύρι,

Σαν πύργοι κρυώμενοι που ερειμμένοι θα μείνουν,

Πού είμαι; Πού είσαι;

Χαράματος είδωλα μες το σπασμένο ποτήρι.

Διαβάζεις εκείνα που δεν έχω γράψει ποτέ στη ζωή μου,

Γιατί;

Πάλι παίζουν κρυφτό με οσμές του θανάτου

Τα πνεύματα του παρελθόντος.

Σαν θύρα που τρίζει,

Ο πόνος αγριεύει, μα τα γραφόμενά του

Κρατώ στα τετράδια μου και από κει ψιθυρίζει,

Σπασμένος ρυθμός ηδονής... μα ο σκότος δε λιώνει,

Κυλά σαν βροχή και σαν τοίχος κρατάει τους όρκους.

Μου λέει το ρολόι, σε λίγο ξαναξημερώνει,

Τα όνειρα του ποιητή μου γυρίζουν απ’ τους άδειους δρόμους.

καταιγίδα. (2011 –«το καλοκαίρι των πλατειών»)

Το καλοκαίρι άργησε φέτος

αλλά ξέσπασε ξαφνικά σαν καταιγίδα

κι εμείς στη μέση.

Δε λυπάμαι τα ρούχα –

κοίτα πόσες σταγόνες απέκτησαν φωνή

κοίτα το κρυστάλλινο τείχος τους.

Έτσι γίνεται πάντα.

Μέσα από εργοτάξια, φυλακές και παράγκες

ξεκινάς για τη Δύση μα –

σε βγάζει ο δρόμος στην Ανατολή.

Όμως δεν έχουμε χρόνο τώρα για λύπες.

Αλλάξαμε τόσα σπίτια.

Τόσες μέρες ψάχνουμε μια γλώσσα.

Πως θα μιλάμε με τη βροχή;

Πως θα μιλάμε ο ένας στον άλλον;

Τώρα εγώ μόνο ακούω

πέταλα να πέφτουν

πιάτα να πλένονται

ρούχα και ψυχές να κρέμονται απ’ τα μπαλκόνια.

Ακούω το μεσημέρι να παίζουν πιάνο

και το βράδυ ρεμπέτικα.

Αυτήν την αυλή δεν την αφήνω να σωπάσει.

Σήκω περιστέρι μου,

έχουμε πόλεμο και ειρήνη .

Δελτίο Τύπου