IDLEWILD

AΘHNA 30 NOEMBPIOY

ΘEΣΣAΛONIKH 1 ΔEKEMBPIOY ? AΠOΘHKH, MYΛOΣ

Αυτή είναι η ιστορία τεσσάρων νεαρών που ταξιδεύουν πολύ και των εμπειριών τους καθόλη τη διάρκεια των περιηγήσεων. Οι τέσσερίς τους απαρτίζουν μια μπάντα rock & roll από τη Σκωτία, ονόματι Idlewild. Μερικοί θα τους έχετε ακουστά, άλλοι πάλι όχι. Μερικοί πάλι, θα νομίζουν ότι γνωρίζουν τα πάντα γύρω από τους Idlewild. Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε απότομοι τόσο σύντομα, απλά?ετοιμαστείτε για ανατροπή. Μιλάμε εκ πείρας, αφού κάποτε αποχαιρετήσαμε τους Idlewild, μετά από το λανσάρισμα του μινι ? άλμπουμ ντεμπούτο ?Captain?. Όχι ότι τους θεωρήσαμε κακό συγκρότημα. Αντιθέτως, ήταν καταπληκτικοί, αλλά τους έλειπε η τέχνη. Αυτό ήταν στην αρχή του 1998 και κατά κάποιο τρόπο αμφισβητήσαμε το αν ο κόσμος θα δεχόταν ένα γκρουπ που βασίζεται στο ?Daydream Nation? των Sonic Youth και τα live του θυμίζουν καταποντισμό. Ένα είδος σπιντάτο αλλά αμφιβόλου διαμονής στο χώρο.

Δυόμιση χρόνια αργότερα, ακούσαμε ένα τραγούδι ονόματι ?Roseability?, ένα single από το δεύτερο άλμπουμ των Idlewild, το ?100 Broken Windows?. Ήταν κάτι τελείως διαφορετικό και δεν θύμιζε καθόλου το προηγούμενο ?Annihilate Now?. Αυτά τα παιδιά άρχισαν να βελτιώνονται θεαματικά. Ηχογράφησαν στο Σικάγο με τον Bob Weston και στο Rockfield με τον Dave Eringa. Είχαν πάψει να ακουγόνται σαν υποκατάστατα και άρχισαν να θυμίζουν κάτι πολύ ενδιαφέρον. Eίχαν πλέον αλλάξει.

Αρχές του 2001. Οι Idlewild έχουν αρχίσει να ηχογραφούν το νέο τους άλμπουμ, το οποίο μπορεί τώρα εσείς να ακούτε. Δούλεψαν με τον παραγωγό Stephen Street (γνωστός για δουλειές σαν αυτή με τους The Smiths , Blur) και τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Τα τραγούδια ακούγονταν σαν συνέχεια προηγούμενων μελωδιών από το ?100 broken Windows?. Τότε, ευτυχώς, καλέστηκαν να περιοδεύσουν στις HΠA τον Mάρτιο. Μετά από κριτικές, το ?100 Broken Windows? λανσαρίστηκε όπως θα έπρεπε από τον Capitol. Η περιοδεία έσπασε ταμεία ? κάτι πρωτοφανές στα μάτια του γκρουπ. Γρήγορα, έπαιξαν σε περισσότερες περιοδείες, ξεπούλησαν και ανέβηκαν. Εμφανίστηκαν στα σπουδαία show των David Letterman και Conan O? Brien. Γίνονταν σχέδια για μια τρίτη αμερικάνικη περιοδεία στα τέλη Iουλίου και η διάθεση του γκρουπ ανέβηκε ακόμη περισσότερο, έστω και αν δούλευαν στο πλευρό του Street.

«Nομίζω ότι πάντα είχαμε μια ανασφαλή συμπεριφορά όσον αφορά κάποια πράγματα, αλλά αυτό είναι υγιές. Μεγαλώσαμε βλέποντας αμερικάνικα συγκροτήματα να πηγαινοέρχονται, που δεν εκτιμούσαν την βρετανική σκηνή, η οποία όμως περιέχει ήδη φορμαρισμένα συγκροτήματα. Όταν πάμε στην Aμερική, φαινόμαστε σαν ένα καλοσχηματισμένο γκρουπ, αλλά όλοι οι δημοσιογράφοι και φανς της μουσικής, μας είδαν όταν είμασταν μικροί και δεν είχαμε εμπειρία. Αναθεωρήσαμε και τους εαυτούς μας και τη μουσική μας, ειδικά μετά από την ηχογράφηση 7 τραγουδιών μεταξύ Iανουαρίου και Φεβρουαρίου». Αυτά είναι τα λεγόμενα του Roddy Woomble, τραγουδιστή και στιχουργό των Idlewild. Η σιγουριά του προέρχεται από μια συνεργασία απρόβλεπτη, με τον Lenny Kaye ? μέλος του Patti Smith Group ? ο οποίος αποδείχτηκε φαν των Idlewild. Κάποιος στον Capitol πρότεινε να περάσουν έξι μέρες στο στούντιο με τον Kaye στην Nέα Yόρκη.

«’σχετα με το τι βγήκε, θεώρησαν ότι είναι καλή ιδέα να περάσουμε λίγο καιρό μαζί του», λέει ο Roddy. «Kαι όντως ήταν καλή ιδέα ? είναι ένας από τους πιο μεγάλους εμπνευστές που έχω γνωρίσει. Είναι παθιασμένος με τη μουσική. Ξέρετε, ο Kαλβινισμός ποτέ δεν ξέφτισε στην Σκωτία και εμείς ντρεπόμαστε για πολλά πράγματα, αλλά ο Lenny όχι. Αν και θα ακουστεί κλισέ, εκείνος ήταν αυτός που μας άνοιξε τους ορίζοντες σχετικά με τα τραγούδια που γράφουμε. Ουσιαστικά, η μουσική που ακούγαμε καθώς μεγαλώναμε ήταν σε στυλ στίχων και ρεφραίν, γεγονός που την κάνει να ξαναγεννιέται έστω και κουραστικά. Ο Lenny μας είπε ότι αν οι άνθρωποι είναι ενδιαφέροντες τότε θα είναι και η μουσική. Και αν δεν έχεις κάτι να πεις, τότε γιατί να μιλήσεις; Eίναι τόσο απλό, αν το σκεφτείς. Ειδικά με τους στίχους, πάντα ήμουν επιφυλακτικός. Εκείνος όμως έκατσε και μελέτησε όσα έχω γράψει, σε αντίθεση με πολλούς παραγωγούς που δεν ασχολούνται. Με ρώτησε τι προσπαθώ να εκφράσω και με βοήθησε να ξανασκεφτώ πολλά πράγματα, με αποτέλεσμα να αλλάξει ο τρόπος που γράφω στίχους. Ήταν μια απαραίτητη αλλαγή, με τη βοήθεια του Lenny Kaye».

Στο τέλος, η τρίτη περιοδεία των Idlewild έπρεπε να ακυρωθεί λόγω αδιαθεσίας του Rod Jones. Η σύντομη πάντως εμπειρία τους στη Nέα Yόρκη, είχε επιτελέσει το σκοπό της. Επέστρεψαν στη Σκωτία, προσπαθώντας να διαγράψουν τη δουλειά που είχαν κάνει με τον Stephen Street και να ξαναρχίσουν. Περιμένοντας τον Rod να αναρρώσει, μετά από δύο βδομάδες άρχισαν πάλι τα ταξίδια τους. Αυτή τη φορά ο προορισμός τους ήταν πιο κοντά στο σπίτι τους, αν και οι νεαροί Σκοτσέζοι είχαν συνηθίσει αλλιώς. Το νέο τους άλμπουμ γράφτηκε εκεί. Στα North West Highlands, σε μια απομονωμένη περιοχή του Sutherland. Μακριά από φίλους, μπαράκια και διάφορα καθημερινά πράγματα και με τα αποφθέγματα του Lenny Kaye ακόμη χαραγμένα στο μυαλό τους, οι Idlewild μισο ? έγραψαν 20 τραγούδια. «Περάσαμε όμορφα, αρκετά συγκεντρωμένοι, πολλές φορές πιωμένοι, αλλά είχαμε έναν σκοπό», λέει ο Roddy, «και ήταν πραγματικά ευχάριστη εμπειρία. Γνωρίσαμε και τους ντόπιους και γενικότερα η όλη ζωή στα Highlands μας φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα».

Έτσι, οι Idlewild με την προτροπή του Kaye και την εμπειρία στα Highlands, όρμηξαν να δημιουργήσουν την τελική βερσιόν του νέου τους άλμπουμ με τον Dave Eringa. Ο Roddy λέει: «Ήταν πολύ φυσικό να ηχογραφήσουμε το άλμπουμ με τον Dave, ο οποίος καταλαβαίνει το γκρουπ καλύτερα από όλους και ήξερε το σκοπό μας προτού αρχίσουμε». Η δουλειά ολοκληρώθηκε σε έξι βδομάδες, με το γκρουπ να πηγαινοέρχεται μεταξύ Rockfield και Sawmills, τα δύο πρωταρχικά κέντρα ηχογραφήσεων στην Bρετανία. Και τα αποτελέσματα είναι θεαματικά. Ένα από τα δύο τραγούδια που δούλεψαν με τον Lenny, είναι το ?American English? που ο Roddy θεωρεί το καλύτερο τραγούδι τους μέχρι τώρα, πράγμα που τους κάνει πολύ περήφανους. Το νέο τους άλμπουμ τιτλοφορείται ?The Remote Part? και είναι μια νεανική δουλειά την οποία κατάφεραν με πολύ ζήλο και ταλέντο, μια δουλειά που κάποιοι δεν περίμεναν από μέρους τους ότι είναι πιθανή, γεμάτη από ηρεμία και ρητορικές ερωτήσεις που δεν περιμένουν απάντηση. Όλα τα τραγούδια περιέχουν ακουστική κιθάρα, ακόμη και τα rock κομμάτια. Μερικά αποθεώνουν και μερικά σε συγκινούν. Μέσα στο δίσκο περιέχονται κομμάτια του Σκοτσέζου γίγαντα της ποίησης, Edwin Morgan, Poet Laureate της Γλασκώβης. Ο 82χρονος ποιητής συμφώνησε να γράψει το κλείσιμο του In Remote Part, το Scottish Fiction, μετά από αλληλογραφία με τον Roddy που είναι μεγάλος του θαυμαστής. Το κλείσιμο αυτό δείχνει το πόσο η γεννέτειρα ενός ανθρώπου μπορεί να τον επηρρεάσει. Ένα όμορφο τέλος για έναν όμορφο δίσκο. Αυτή η συνεργασία έκανε τους Idlewild να νιώσουν περισσότερο αυθεντικοί γι?αυτό που κάνουν.

Είμαστε τελείως άναυδοι. Οι Idlewild έχουν κερδίσει άξια τη θέση τους. Η τελευταία φάση του ταξιδιού τους έχει φτάσει στο τέλος της, αλλά μην ανησυχείτε. Θα τους πετύχετε ξανά, σε αναζητήσεις καινούριες, όπου θα ψάχνουν το κουμπί της καρδιάς των ανθρώπων. Και όταν το βρουν, ίσως να ανεβάσουν λίγο την ένταση. Ο Roddy συμπεραίνει: «Tο άλμπουμ είναι καθαρά φτιαγμένο για τον κόσμο. Είναι διαθέσιμο για όλους. Δεν είναι ούτε αρνητικό ούτε θετικό. Απλώς διαχέει απορίες που βρίσκονται μέσα στα πάντα. Είναι κάτι μεταξύ του τίποτα και των πάντων που ψάχνουμε εδώ και καιρό». Με αυτό το ιστορικό, βλέπουμε τι πρέπει να ξεχωρίζουμε και πως να φερόμαστε σε καλλιτέχνες που τελικά μοιράζονται μαζί μας την καρδιά τους.

Νέο Pεύμα A.E.

Δημοκρίτου 18, 106 73 Aθήνα

Τηλ: 010 33 88 400, Φαξ: 010 33 88 080

e-mail: contact@neorevma.gr

website: www.neorevma.gr

Δελτίο Τύπου