 |
|
|
|
ΑΧΑΙΟΙ
|
Το label ΧΑ! ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ της Virgin το είχα πάρει λίγο με κακό μάτι. Το λόγο δε νομίζω πως χρειάζεται να τον αναλύσω ιδιαίτερα, όσοι έχετε ακούσει το ντεμπούτο των ΕΙΣΟΔΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάω (αν και το OST της ταινίας ΧΩΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ άλλαξε αρκετά την εικόνα). Διατηρούσα λοιπόν κάποιες επιφυλάξεις για το τι θα ακολουθούσε... Να όμως που το νέο CD των ΑΧΑΙΩΝ, το οποίο φέρει υπερήφανα το? γελαστό ανθρωπάκι στο οπισθόφυλλό του, διέλυσε κάθε ίχνος επιφύλαξης, από τα πρώτα κιόλας λεπτά περιστροφής του στο CD-player. Ο ηλεκτρισμός κυριαρχεί από την αρχή μέχρι το τέλος! Το σύνθι μάχεται να ξεφύγει από τη δίνη της κιθάρας, του μπάσου και των drums, ενώ η φωνή παλεύει με στίχους όπως «Ότι μπορεί και μας νικάει μας λυτρώνει / όσο και αν αυτό πονάει». Τα τραγούδια ΦΥΓΗ, Η ΠΟΛΗ, ΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΔΩ και ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΤΙ είναι από τα κομμάτια του δίσκου που φλερτάρουν εντονότερα και συχνότερα με το CD-player. Το ορχηστρικό ΔΙΑΔΡΟΜΗ φέρνει στο νου αυτό ακριβώς που υποδηλώνει ο τίτλος του, ενώ ξεχωριστή είναι και η προσέγγιση που επιχειρούν οι ΑΧΑΙΟΙ στη ΡΩΓΜΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ των Ξυδάκη ? Ρασούλη. Όσο για τον τομέα της παραγωγής ότι και να πούμε θα είναι λίγο. Η τριάδα Τίτος Καργιωτάκης, Χρήστος Χαρμπίλας και Γιάννης Αγγελάκας (ο οποίος έχει και την επιμέλεια σε όλες τις παραγωγές του label ΧΑ!) κάνουν αυτό που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν, δίνοντας ώθηση στα τραγούδια και συνολικά άλλη πνοή στο δίσκο. Ρωτάτε αν θυμίζει ΤΡΥΠΕΣ; Η απάντηση είναι σαφώς και όχι, αν και σίγουρα μπορούμε να διακρίνουμε σημεία επαφής. Το λιγότερο άλλωστε που έμεινε από το άκουσμα αυτού του δίσκου είναι πως οι ΑΧΑΙΟΙ βρήκαν ? ευτυχώς ? τον εαυτό τους... Με λίγα λόγια θα έλεγα πως έχουμε να κάνουμε με ένα ροκ δίσκο που τον χάρηκα ιδιαίτερα και μάλιστα για δύο κυρίως λόγους. Αφενός γιατί οι ΑΧΑΙΟΙ καταφέρνουν με αυτή τη δουλειά να μας δείξουν τι μπορούν να κάνουν και πιστέψτε με μπορούν να κάνουν πολλά, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό αφού δεν είχαν καταφέρει να πετύχουν αυτόν το στόχο με το ντεμπούτο τους πριν από δύο χρόνια. Αφετέρου γιατί, πολύ απλά, είναι ένας απολαυστικός ροκ δίσκος! Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο!
Βασίλης Καραλάζος |
Local
