WIDE MAKE BELIEVE Hitch-Hyke 1/10/2000

Ηταν η πρώτη επίσημη κυκλοφορία του 2000, και σίγουρα μία από τις πιο αξιόλογες της χρονιάς. Ενα πολύ καλό ροκ άλμπουμ, απο αυτά που θέλουμε να ακούμε, από το ροκ που δεν γνωρίζει σύνορα, από ένα group που νιώθει την περιχαράκωση της ευρύτητας της μουσικής του, καθώς τα στενά ελληνικά σύνορα μαστιγώνουν την προοπτική επιτυχίας και διάδοσης, ότι όπως και να´χει το πολύ πολύ να σας μάθουν και μερικοί συμπατριώτες μας παραπάνω. Ειλικρινά ένας εκπληκτικός δίσκος της αυτοτροφοδοτούμενης ελπίδας ότι μπορούν τα ελληνόπουλα και οι ελληνοπούλες, όχι απλά να αφουγκραστούν την ανάσα του ροκ σήμερα, αλλά να αποτελούν και τα ίδια μέρος της παγκόσμιας σκηνής (έστω και στη γωνία).

Το ξεκίνημα γίνεται με rafting ενός πρωτάρη στο αφηνιασμένο ποτάμι (river), με κουπί το μπάσο που πρωτοστατεί. Γενικά το μπάσο έχει μεγάλη και φανερή συμμετοχή στον νέο δίσκο των Make Believe. Σκληρός κιθαριστικός ήχος, κοφτά ριφς, εκτοξευόμενα πιατίνια και η αέναη μελωδική φωνή-πνοή της Φλώρας συνθέτουν έναν πανέμορφο, προσεγμένο, λιτό και λουσάτο ήχο που σε κάνουν περήφανο και τυχερό συνάμα, καθώς απολαμβάνεις την ακρόαση. Το άκρως επιδραστικό strangest affair και το επιθετικό not for long δένουν στην ανέμη, πριν ξεκινήσει το learn to fly, που ξεκινά ως χαμηλή πτήση για να απογειωθεί χωρίς κέρινα φτερά και να σκάσει και ξανασκάσει σε τροχιές μαθητευόμενου αιωροπτεριστή, υποστηριζόμενο από αιθέρια νήματα φωνητικών, καθώς ατενίζει την πλαγιά και τα υπόλοιπα ηχητικά τοπία. Ένας μικρός κιθαριστικός δακτυλισμός ανοίγει το mystify σε ένα στρωτό ρυθμό (μόνο με τύμπανα στην αρχή) που ξανοίγεται και παφλαζει φωνάζοντας το ρεφραίν. Τέλεια αισθητική, ροκιές και ανάπαυλα. Ένα παραλήρημα αντανάκλασης και ανάδρασης που ξέρουν να το χαλιναγωγούν άψογα οι MAKE BELIEVE, αφήνοντας την δεξιοτεχνία άλλοτε στην κιθάρα και άλλοτε αλλού. All I need για τη συνέχεια, με αφηγήσεις και ξεσπάσματα για επεξηγήσεις (far enough for me to see), απαιτητικό ύφος, το απόλυτα προσωπικό, χωρίς μούρες και αηδίες. Pure rock, χωρίς περιστροφές, all I need - all we need τελικά. Λίγο πιο ποπ το never been found διευρύνει το περιεχόμενο αρχικά, αλλά το δυνάμωμα μετά από 1 λεπτό σε καρφώνει στο κέντρο. Το κομμάτι είναι περίτεχνη τρίπλα σε υγρό χορτάρι, τους ρίχνεις όλους και στέκεις ολόρθος.

Η διαδοχή ράθυμου έως σπιανιαριστού θορύβου, με το ήσυχο λαχάνιασμα ιδρωμένου παιδιού, ταιριάζει στο αλεπάλληλο παιχνίδι - συνδυασμό ξεσπάσματος και τρυφερής ροκ που παίζουν οι MAKE BELIEVE. Τα κοψίματα στο forever free είναι άψογα. Aκολουθεί το πανέμορφο glowing και το γρήγορο, ταχύτατο if you try, με το ποδοβολητό της κιθαριστικής εφόδου. Περιηγητική ποιητική ελεγεία το terrified, το ήσυχο τοπίο του wide. Η απόλυση με το reel, κομμάτι instrumental φοβερό, απο τα σπουδαιότερα στοιχεία του δίσκου, με πολύ ευχαριστο κοφτό τέμπο, που λαδώνει τα ρουλεμάν από τα πετάλια στις κιθάρες και επαναφορτίζεται για αρκετά λεπτά.

Η 10χρονη ιστορία των MAKE BELIEVE ζύμωσε τον πρώτο τους μεγάλο δίσκο (ναι όντως, αφού μέχρι τώρα είχανε κυκλοφορήσει 1 single και 2miniLP) και αποζημίωσε τους πολλούς φίλους του συγκροτήματος, ενός από τα καλύτερα front-female groups της χώρας μας. Πάντα η γυναικεία παρουσία προσθέτει λάτρα, μαγεία, φινέτσα και δύναμη στο ροκ. 12 λοιπόν τραγούδια μέσα σε μία καλαίσθητη συσκευασία (όλο το artwork το επιμελήθηκε η Φλώρα Ιωαννίδη,μαζί με τις φωτογραφίες). Οι στίχοι υπάρχουν και διαβάζονται και αυτόνομα, αλλά με μουσική είναι καλύτερα. Μετά το cd είχαμε την έκδοση και σε βινύλιο, για λίγα μόνο αντίτυπα.

Δίχως αναστολές αν κάπου στην Ελλάδα πρέπει να μπάινει το 10άρι αυτό είναι εδώ. Μπράβο στην τετράδα των φλώρα Ιωαννίδη (φωνή), Διαμαντή Καζουρη (κιθ), Γιώργο Αποστόλου (drums) και κ. Βελή (μπάσο).και στους άλλους συντελεστές αυτού του όμορφου rock πονήματος.

Η Ελλάδα μπορεί να παράγει rock

εναλλακτικό και εναλλασσόμενο

και από μίζερες καταβολές απαλλασσόμενο.

Κυριάκος Σκορδάς