DEFY EVERYTHING N17 - NOVEMBER 17 Slipdisc records / V2 30/10/2000

Σας παρουσιάζουμε συνοπτικά ορισμένες πληροφορίες για την μουσική οργάνωση Ν17.

Σε αντίθεση με την αποδεδειγμένη ύπαρξη της επαναστατικής τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη, οι Ν17 δημιουργήθηκαν μόλις το 1993. Κατάγονται από την Αριζόνα των ΗΠΑ και το group το αποτελούν 4 άτομα. Ο ένας από αυτούς αυτό-ονομάζεται Damon17 και παίζει ρόλο μπασσίστα στο συγκρότημα. Δική του ήταν και η ιδέα για την ονομασία του σχήματος, που το σκαρφίστηκε πριν από χρόνια όταν υπηρετούσε σε αμερικάνικη βάση στη Γερμανία, και όπου ανακάλυψε την ύπαρξη αυτής της οργάνωσης και το πόσο δημοφιλής ήταν.

Χρησιμοποιούνε λοιπόν το όνομα της οργάνωσης, αλλά και μέρος των απόψεων της για να ντύσουνε τον καταιγιστικό power ήχο τους. Φυσικά δηλώνουν ότι η τυφλή βία έχει επίδραση στον καθένα και οι στίχοι τους πραγματεύονται πολλά επαναστατικά (ούτε το κατάστημα ΜΙΝΙΟΝ ξεφεύγει από τα ενδιαφέροντά τους), αλλά επίσης συμπληρώνουν ότι η βία και το μίσος δεν είναι οι τρόποι για να λυθούν τα προβλήματα.

Τέλος πάντων τα λόγια μπορείτε να τα διαβάσετε στο εσώφυλλο. Πάμε στη μουσική. Δύναμη που σε σπρώχνουν προς τον ορυκτό πλούτο, αλλά εγώ εκτός από κρυφομεταλλαγμένος είμαι και κρυφοσκαπανεύς και έτσι τα νοεμβριάτικα τραγούδια μου τράβηξαν το ενδιαφέρον. Ο δίσκος περιέχει 11 φανερά τραγούδια ( + 1 κρυφό τυμπανιστικό υπέροχο που κλέινει με το θέμα από το κλασσικό κομμάτι greenleaves!!). Όλα είναι τρομερά γρήγορα, δυνατά στο ύφος του punk metal hardcore hard rock, αλλά μπορείτε να εντοπίσετε και εσείς δεκάδες μεταλλαγμένα υβρίδια.

Το ξεκίνημα είναι βουτιά σε παγωμένα νερά, με τη φωνή να σπαράζει I beg you burn και τα τύμπανα να ορύονται. Το κομμάτι αυτό, Rust λέγεται το διάλεξε ήδη η LEVIS ως το νέο της διαφημιστικό τραγούδι (αναμένουμε και τη διαφήμιση τώρα). Στο ίδιο τέμπο και τα υπόλοιπα, ομοβροντίες κατά ριπάς με αφοπλισμένες κάνες και αφοπλισμένες χειροβομβίδες. Οργισμένα τραγούδια, χωρίς ανάσα ούτε για κατούρημα, πάνε και έρχονται σφυροκοπώντας όσα η βαριοπούλα δεν μπόρεσε να γκρεμίσει. Πέραν της δύναμης ενδιαφέρον υπάρχει και στα Mirror με τις κοφτές υποστηρίξεις ίσα ίσα να κρατήσουν έναν ελάχιστο χώρο για να ειπωθούν λόγια και ξανά οι μηχανές στο φουλ, στο κάπως πιο ελεγειακό cleance. Ρυθμικός και οξύς και τραχύς ήχος, με βραχνά φωνητικά, περάσματα από τα ακόρντα στα thrash πειράματα και σε ορισμένες περιπτώσεις η ύπαρξη επιλεγμένων ηλεκτρικών εισαγωγικών ηλεκτρονικών ήχων αποτελούν τη βασική μαγιά που διέπει το στυλ των Ν17. Η μελωδία είναι σε πολύ μειονεκτική θέση, αφού εμπρός από τη δύναμη ούτε που γίνεται αντιληπτή, πέραν από φευγαλέες αναλαμπές όπως στο mute και στα αιθέρια προσθετικά του επόμενου πολύ καλού descend. Η φωνή είναι πολύ πιο διαφορετική στο εκρηκτικό suffering, αλλά παντού οι κιθάρες δίνουν ρέστα από δεκαχίλιαρο σε αγορά τσίχλας από το περίπτερο. Πολύ καλό και το έντονο waste, σε πιο μεταλλικές φόρμες, με μικρές ανάπαυλες κιθαριστικών θροϊσμάτων έως μανιακών κιθαρωδιών. Λίγο πιο industrial το brash, με καλές κατεβασιές και λυσσασμένες φωνές, που εξακολουθούν και λυσσομανάνε και στο τραγούδι για το ελληνικό πολυκατάστημα του ΜΙΝΙΟΝ, στο ομότιτλο τραγούδι. Το τελευταίο εγγεγραμμένο είναι πιο ηλεκτρονικό ως στόλισμα, αλλά εξίσου βαρύ πυροβολικό, ενώ έστω και αμυδρά ακούγεται κάποιο σόλο στην κιθάρα, ίσως η μοναδική φορά που μία χορδή εκπυρσοκροτεί αποσπασμένη από τις δεσμίδες των υπολοίπων εγχόρδων. Μετά τα 4.20 του baal, ακολουθεί κενό αρκετών λεπτών ώστε να ξεδιπλωθούν οι τυμπανιμοί του secret track.

Να συμπληρώσω στη δύναμη του δίσκου, τη συστράτευση του Neil Kernon, στην παραγωγή, ηχογράφηση και μίξη των κομματιών. Ο Ν. Kernon έκανε παρόμοιες τέτοιες δουλειές στους Dacid Bowie, Peter Gabriel, Nevermore.

Κυριάκος Σκορδάς