MEGADETH Αφιέρωμα στην πορεία αλλά και τη δισκογραφία των MEGADETH με αφορμή την έλευση τους στη χώρα μας, στα πλαίσια του Rockwave 2001 Αφιέρωμα στην πορεία αλλά και τη δισκογραφία των MEGADETH με αφορμή την έλευση τους στη χώρα μας, στα πλαίσια του Rockwave 2001 30/6/2001

Ένα απριλιάτικο πρωινό του 1983, ένας Αμερικανός κιθαρίστας ονόματι Dave Mustaine πήρε την απόφαση να αποχωρήσει από ένα μεγάλο συγκρότημα, τους Metallica. Τότε χωρίς δισταγμό ξεκίνησε το συγκρότημα Fallen Angels με τη βοήθεια του κιθαρίστα Robbie Cromwell και του ντράμερ Mike Leswick. Αυτή η συνεργασία λίγο πολύ απέτυχε και κράτησε για 6 μήνες. Έπειτα ο Dave Mustaine πήρε τον Dave Ellefson , που έμενε ακριβώς κάτω από το σπίτι του(!), και ξεκίνησαν τη μπάντα που έμελλε να παίξει σημαντικότατο ρόλο στη μουσική μας, τους Megadeth. Από την αρχή φάνηκε ότι ο Mustaine είχε πολλές λαμπρές ιδέες πάνω στη σύνθεση. Με κοφτά πανέξυπνα riffs, κάτι που χαρακτηρίζει διαχρονικά την μουσική των Megadeth, με στίχους που θίγουν διάφορα προβλήματα της αμερικανικής κοινωνίας προσπαθώντας να καταδείξουν μια κοινωνικοπολιτική συνειδητοποίηση και όχι μόνο, οι Megadeth έδειχναν περίτρανα πως θα εξελίσσονταν σε ένα μεγαθήριο της Metal μουσικής. O Dave από την αρχή δεν πήγε να το παίξει ο "αρχικιθαρίστας" της μπάντας και μάλιστα για να επικεντρώνεται περισσότερο στα φωνητικά στις πρώτες τους εμφανίσεις είχαν μαζί τους και τον Kerry King!!! (τον κιθαρίστα των Slayer).

*2*Αναμενόμενο ήταν φυσικά αυτή η πολλά υποσχόμενη μπάντα να υπογράψει συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. Έτσι οι Megadeth κατάφεραν την Combat να τους υπογράψει. Αυτόματα προσλήφθηκε ο Chris Poland ως δεύτερος κιθαρίστας και στη θέση του ντράμερ ο Gar Samuelson. Με αυτή τη σύνθεση άρχισαν να ηχογραφούν το "Killing Is My Business... And Business Is Good" οι δυσκολίες όμως άρχισαν να φαίνονται αφού ο προϋπολογισμός που κάλυπτε η Combat ήταν πολύ μικρός. Ο Dave Mustaine αναγκάστηκε στα μέσα του album να απολύσει τον παραγωγό και να συνεχίσει τη παραγωγή μόνος του, κάτι που είχε ως συνέπεια τον φτωχό ήχο (πράγμα διόλου σπάνιο για ντεμπούτο album!!!).

Τα πράγματα όμως άλλαξαν στον επόμενο τους δίσκο. Με καινούργια δισκογραφική εταιρεία (Capitol) και ανανεωμένο ήχο κυκλοφόρησε το "Peace Sells But Who´s Buying". O πολύ καλός ήχος σε συνδυασμό με τα καταιγιστικά riffs οδήγησαν τους Megadeth στην πρώτη τους επιτυχία. Ο επόμενος χρόνος της κυκλοφορίας του δεύτερου τους album (1987) ήταν χρόνος "συναυλιακός" . Στο τέλος όμως της περιοδείας τους βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια άλλη μπάντα που διεκδικούσε το όνομα, περιττό να σας αναφέρουμε ποιος κέρδισε!!!

*3*Το 1988 ήταν επίσης ένας χρόνος αλλαγής για τους Megadeth . Οι Gar Samuelson και Chris Poland αντικαταστάθηκαν από τους Chuck Behler και Jeff Young λίγο πριν αρχίσουν οι ηχογραφήσεις του καινούργιου τους album "So Far, So Good, So What" το οποίο είναι ένας πάρα πολύ καλός metal δίσκος. Επίτιμος προσκεκλημένος στο δίσκο ήταν ο παλιός κιθαρίστας των Sex Pistols Steve Jones, ο οποίος έπαιξε στη διασκευή ενός δικού του τραγουδιού το πασίγνωστο "Anarchy In The U.K." (εδώ έχω κάποιες ενστάσεις... Τι δουλειά έχουν οι Megadeth να διασκευάζουν punk;).

Οι αλλαγές όμως δε δείχνουν να σταματάνε... Οι μεγάλες διαφωνίες μεταξύ του Jeff Young και του Dave Mustaine όχι τόσο για τη μουσική πορεία των Megadeth όσο για την ισχυρογνωμοσύνη του Dave οδήγησαν τον πρώτο εκτός μπάντας, μαζί του άδειασε και η θέση πίσω από το Drumm kit. Αμέσως έγινε πρόταση στον Darell Lance (Pantera) αλλά εκείνος αρνήθηκε. Έτσι βρέθηκε να καλύψει την άδεια θέση ο γνωστός κιθαρίστας Marty Friedman τον Φεβρουάριο του 1990. Επίσης προσλήφθηκε και ο Nick Menza στη θέση του drummer. Με αυτή τη σύνθεση λοιπόν κυκλοφορεί ο καλύτερος δίσκος των Megadeth "Rust In Peace".

*4*Μετά την τεράστια επιτυχία που γνώρισαν οι Megadeth (όχι και τόσο εμπορικά), ακολούθησε το επίσης αριστούργημα "Countdown To Extinction", χωρίς αλλαγές στη σύνθεση. Οι Megadeth σε αυτή τη περίοδο φαινόταν να είναι στο απόγειο της καριέρας τους, δεν είναι όμως έτσι το 1994 κυκλοφορεί το "Youthanasia". Εδώ οι Megadeth δημιούργησαν το εμπορικότερο τους album και παράλληλα έναν απίστευτα έξυπνο metal δίσκο.

Από εδώ και πέρα δυστυχώς αρχίζει η κοιλιά του συγκροτήματος... Το 1997 κυκλοφορεί το "Cryptic Writings" σίγουρα όχι ένας άσχημος δίσκος αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι ισάξιος των προηγούμενων. Το 1999 το συγκρότημα κάνει την πιο άστοχη κίνηση που έκανε ποτέ, δημιουργεί και κυκλοφορεί το "Risk", το χειρότερο τους album και εδώ οι Megadeth όχι απλά δεν παίζουν το ατόφιο καθαρόαιμο metal που έπαιζαν κάποτε αλλά ούτε καν παίζουν ωραία μουσική.

Φτάνουμε στις μέρες μας όπου γίνονται αλλαγές στο line-up για μία ακόμη φορά. Οι Marty Friedman και o Nick Menza έπειτα από 10 χρόνια παρουσίας στους Megadeth αποχωρούν. Τη σκυτάλη παίρνουν οι Al Pitrelli και Jimmy DeGrasso αντίστοιχα. Έτσι κυκλοφορεί το "The World Needs a Hero" σίγουρα είναι μια απόπειρα επιστροφής στις παλιές καλές εποχές και αν έχουν όντως αυτόν τον σκοπό πιστεύω πως το καταφέρνουν, το ερώτημα είναι αν θα συνεχίζουν να στηρίζουν τη metal μουσική χωρίς ψευτοεμπορικά γυρίσματα (Risk)... Εγώ πιστεύω πως θα το πράξουν, μόνο όμως ο χρόνος θα δείξει. Έτσι οι Έλληνες οπαδοί έχουμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε στο Rockwave μαζί με άλλα μεγαθήρια της μουσικής μας. Σίγουρα θα είναι μια αξέχαστη εμφάνιση...

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

Killing Is My Business... And Business Is Good (1985)

Το ντεμπούτο album αυτού του μεγάλου συγκροτήματος... Με φτωχή ποιότητα δίσκου και μικρή διάρκεια (για τους λόγους που αναφέρθησαν παραπάνω) ο δίσκος δείχνει τον πρώιμο thrash ήχο εκείνης της εποχής. Οι συνθέσεις από ένα μέτριο έως ένα καλό επίπεδο έδειχναν την δυνατότητα του συγκροτήματος να φτάσει ψηλά... και όντως έτσι έγινε!

Peace Sells But Who´s Buying? (1986)

Η δισκογραφική συνέχεια των Megadeth. Είναι σαφώς ανώτερο του ντεμπούτου τους. Το κλασσικότατο "Peace Sells But Who´s Buying" περιέχει τραγούδια σταθμούς στην ιστορία του Metal. Τα "Wake Up Dead", "Peace Sells", "Devil´s Island", "Good Morning/Black Friday" δίνουν την αναγνώριση που χρειάστηκε το γκρουπ για να καθιερωθεί στο ευρύ τότε Metal κοινό και ακόμη και σήμερα θεωρείται από τους πιο επιτυχημένους δίσκους τους.

So Far, So Good, So What (1988)

Είναι η τρίτη τους κυκλοφορία. Εδώ ο δίσκος ανοίγει κάπως ανορθόδοξα με το καταπληκτικό instrumental "Into The Lungs Of Hell". Τραγούδια όπως τα "Mary Jane", "In My Darkest Hour" είναι από τα πιο "σκοτεινά" και παράλληλα επιτυχημένα που έγραψε η μπάντα.

Rust In Peace (1990)

Είναι η ένταξη του Marty Friedman στους κόλπους των Megadeth; Είναι απλώς η ζωογόνα πνοή της καινούργιας δεκαετίας (90) ; Ειλικρινά δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη τότε και δημιουργήθηκε αυτό το διαμάντι. Συνθέσεις που άφησαν εποχή και συνδέθηκαν με το όνομα Megadeth είναι "Holy Wars... The Punishment Due", "Hangar 18", "Tornado Of Souls", "Take No Prisoners" και το ομότιτλο "Rust In Peace... Polaris". Είναι αντικειμενικά ο καλύτερος Megadeth δίσκος.

Countdown To Exctinction (1992)

Στο πέμπτο album των Megadeth διακρίνουμε μια "ωριμότητα" στα πλαίσια προσπάθειας της μπάντας να γίνει αρεστή και σε άλλους τομείς της metal. "Skin O´ My Teeth", "Symphony Of Destruction", "Sweating Bullets", "Countdownt To Exctinction", είναι μερικά από τα τραγούδια του δίσκου που είναι πανέμορφα και χαρακτηριστικά του μετέπειτα ήχου των Megadeth ο οποίος ανάγεται σε κλασικότερες Heavy φόρμες.

Youthanasia (1994)

To "Youthanasia" είναι ο εμπορικότερος δίσκος των Megadeth που κυκλοφόρησε. Περιέχει υπέροχα τραγούδια όπως η "ημιμπαλάντα" "A Tout Le Monde", τα πολύ καλά "Family Tree", "Train Of Consequenses" και μη ξεχνάμε και τα "The Killing Road", "I Thought I Knew It All". Είναι από τα πολύ λίγα metal album που η εμπορικότητα δεν έβλαψε τη ποιότητα των τραγουδιών...

Cryptic Writings (1997)

Το γκρουπ μετά το "Youthanasia" δείχνει να έχει μια καμπή. Αν και ο δίσκος αυτός διαθέτει θα λέγαμε μια punk (!) χροιά, εντούτοις περιέχει διάσπαρτα heavy metal στοιχεία αλλά όχι τον συνηθισμένο ήχο της μπάντας.

Risk (1999)

Η πορεία τους προς τα κάτω εδώ φτάνει στο χαμηλότερο επίπεδο... Το "Risk" είναι ένας πολύ κακός δίσκος. Εδώ είναι εμφανή τα σημεία πειραματισμού των Megadeth έχοντας ξεφύγει από τον πολυαγαπημένο γνωστό τους ύφος με αποτέλεσμα την σιωπηλή "αποχή" των οπαδών τους από τα δισκοπωλεία.

The World Needs A Hero (2001)

Όχι μόνο ο κόσμος αλλά και οι Megadeth χρειαζόταν έναν ήρωα!!! Μετά λοιπόν την απογοητευτική κατάσταση των πωλήσεων του "Risk" και την γενικότερα απαισιοδοξία των οπαδών τους επακόλουθο ήταν να υπάρξουν αλλαγές. Έτσι ο Marty Friedman και ο Nick Menza αποχώρησαν και αντικαταστάθηκαν από τους Al Pitrelli και Jimmy DeGrasso. Στο νέο αυτόν δίσκο το heavy metal ιδίωμα επανεμφανίζεται (ευτυχώς!). Πάντως αξιοσημείωτη είναι η δήλωση του Mustaine πως, αν και μ´αυτόν τον δίσκο η μπάντα δεν αναγνωριστεί εμπορικά τότε δεν έχει νόημα η ύπαρξη της! Λόγια άραγε απογοήτευσης από τον έξυπνο, ιδιόρρυθμο, κυκλοθυμικό αλλά προπαντός ευφυέστατο κιθαρίστα και ιδρυτή των Megadeth; Ο χρόνος θα δείξει. Μουσικά το "The World Needs A Hero" κινείται θετικά. Οι Megadeth επανέρχονται σιγά σιγά στο παλιό "βεβαρημένο"! παρελθόν τους...

Κατεβάστε το αρχείο

Χρήστος Βογιατζής