DORIAN GRAY TOO (του Oscar Wilde) από το X theatre/Bald Theatre Γρηγόρης Αποστολόπουλος Μια ματιά μέσα από το πρίσμα του Αντώνη Καραγιάννη... 27/3/2001

Σκηνοθεσία- Γρηγόρης Αποστολόπουλος

Παίζουν- Γιάννης Μόχλας, Αντώνης Καραγιάννης, Νόπη Ράντη, Κατερίνα Καραβάτου και Ολυμπία Παϊζάνη

Διασκευή- Αντώνης Καραγιάννης, Γρηγόρης Αποστολόπουλος

Χορογραφίες- Αντώνης Καραγιάννης

Μουσική- Κων/νος Αποστολόπουλος

Video- Βασίλης Κεχαγιάς

Virtual Wilde- Ιεροκλής Μιχαηλίδης

Σκηνικά- Έρση Παπαδοπούλου

Κοστούμια- PARTHENIS

Styling- Mike and Alina Kessopoulos

Φώτα- Στέλιος Τζολόπουλος

Φωτογραφίες- Γιάννης Ψαθάς

*1*Το έργο είναι μια σύγχρονη διασκευή στο "Πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίη" του Oscar Wilde.

Ζούμε σε μια εποχή όπου τα πρότυπα της ομορφιάς αλλάζουν κάθε λίγους μήνες. Ο κόσμος επιδίδεται σε ένα άγριο κυνηγητό της ομορφιάς, της δόξας και του πλούτου.

Οι σύγχρονοι "Ντόριαν" δεν μπορούν να είναι επαναπαυμένοι. Το Life Style τους οδηγεί σε ένα ξέφρενο, ρυθμό σε έναν αγώνα επιβίωσης και εξάρτησης, σε μια καθημερινή μάχη για να εγκλωβίσουν την ομορφιά και την προβολή. Οι "Ντόριαν" της συγκεκριμένης παράστασης, λικνίζονται κάτω από τους ήχους της Αμάντα Ληρ και παίρνουν μέρος στην πασαρέλα της ομορφιάς και ίσως της ζωής, κάτω από τους ήχους των Plasebo. Στο τέλος θα βρεθούν αντιμέτωποι με τα είδωλά τους και αυτή η εμπερία τους θα είναι συγκλονιστική.

Αντώνης Καραγιάννης.

Ορισμένα "δοκίμια" από το ομώνυμο έργο του Oscar Wilde κρατήθηκαν αυτούσια και χρησιμοποιούνται στο κείμενο του έργου.Στη συνέχεια ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά κομμάτια...

"Αυτοί που είναι πιστοί γνωρίζουν τη φτηνή πλευρά του έρωτα. Οι άπιστοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν τις ερωτικές τραγωδίες."

"Είμαι παντρεμένος και το μόνο θέλγητρο του γάμου είναι, ότι κάνει απολύτως αναγκαία μια ζωή απάτης και για τα δύο μέρη. Ποτέ μου δεν ξέρω που είναι η γυναίκα μου και η γυναίκα μου δεν ξέρει ποτέ τι κάνω εγώ. Όταν συναντιόμαστε γιατί συναντιόμαστε πότε-πότε, όταν δειπνούμε έξω μαζί ή όταν επισκεπτόμαστε κάποιον, λέμε ο ένας στον άλλον τις πιο παράλογες ιστορίες με τον πιο σοβαρό τρόπο."

"Η απόλαυση είναι το μόνο που αξίζει να χει θεωρία.Φοβάμαι πως δεν μπορώ να διεκδικήσω την πατρότητά της. Ανήκει στη φύση κι όχι σε μένα. Η απόλαυση είναι δοκιμή της φύσης, η ένδειξη της επιδοκιμασίας. Όταν είμαστε ευτυχισμένοι είμαστε πάντα καλοί. Μα όταν δεν είμαστε καλοί δεν είμαστε πάντα ευτυχισμένοι."

"Τιμωρούμαστε για τα όχι μας. Ο μόνος τρόπος για να απαλλαγείς από έναν πειρασμό είναι να ενδώσεις σε αυτόν. Κάνε πως αντιστέκεσαι και η ψυχή σου αρρωσταίνει λαχταρώντας πράγματα που απαγόρεψε η ίδια στον εαυτό της, ποθώντας κάτι που οι τερατώδεις νόμοι της το κάνουν τερατώδες και παράνομο."

"Οι γυναίκες ενσαρκώνουν τον θρίαμβο της ύλης επί του πνεύματος, ακριβώς όπως οι άντρες ενσαρκώνουν το θρίαμβο του πνεύματος επί της ηθικής."

"Μα τα πάντα τα χρεώνουν υπερτιμημένα. Δεν δυσκολεύομαι να παραδεχτώ πως η πραγματική τραγωδία των φτωχών είναι ότι δεν έχουν τα μέσα να επιτρέψουν στον εαυτό τους τίποτα άλλο εκτός από την αυταπάρνηση. Οι ωραίες αμαρτίες όπως και τα όμορφα πράγματα είναι προνόμιο των πλουσίων."

"Ο κόσμος πηγαίνει στο θυσιαστήριο με τη θέληση του. Η ασχήμια είναι μία από τις επτά θανάσιμες αρετές.

Το ειδύλλιο ζει με την επανάληψη και η επανάληψη μετουσιώνει τις ορέξεις σε Τέχνη. Κάθε φορά που αγαπάει κανείς είναι η μοναδική φορά που αγάπησε. Τα διαφορετικά αντικείμενα δε μεταβάλλουν τη μοναδικότητα του πάθους. Απλώς την κάνουν πιο έντονη.

Το μόνο τρομερό είναι η πλήξη.

Η γνώση είναι καταστρεπτική, η αβεβαιότητα είναι που μας γοητεύει.

Η ομίχλη κάνει τα πράγματα θεσπέσια."

Atraktos.Net