Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ Θοδωρής Γκόνης του Γρηγόριου Ξενόπουλου από τα ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου και Βέροιας 9/9/2001

Τα δημοτικά περιφερειακά θέατρα Αγρινίου και Βέροιας μας θέτουν σε πειρασμό αυτό το καλοκαίρι παρουσιάζοντας ανά την Ελλάδα τον "Πειρασμό" του Γρηγόριου Ξενόπουλου. Το έργο γράφτηκε το 1910. Λίγα χρόνια πριν, ένα φιλικό σπίτι του συγγραφέα στην Αθήνα είχε αναστατωθεί από μια μικρή υπηρέτρια που με την ομορφιά και την τσαχπινιά της - αληθινός πειρασμός- ξετρέλανε όλους τους αρσενικούς. Είχε αντιληφθεί σ´ εκείνο το σπίτι πολλές κωμικές σκηνές εξ´ αιτίας της ξανθής εκείνης κηφισιοτοπούλας, που οι κυρίες της δεν ήξεραν πώς να τη διώξουν και οι κύριοι της πώς να την κρατήσουν. Επιτέλους οι κυρίες νίκησαν και ο πειρασμός διώχτηκε με κλωτσιές. Αυτό το περιστατικό ήταν το πρώτο ενδόσιμο για να γράψει την κωμωδία.

Παράλληλα, τον ίδιο καιρό του είχε κάνει εντύπωση και κάτι άλλο: μια νεαρή κυρία, νιόπαντρη, έλεγε πως δεν ζήλευε τον άντρα της καθόλου, πως θα του συγχωρούσε κάθε απιστία, προπάντων με παρακατιανές. Κι όμως λίγο έλειψε να χωρίσει τον "άπιστο" άντρα της. *2*Σκέφτηκε λοιπόν να συνδυάσει αυτά τα δύο περιστατικά. Με την κάλλιστη μόνο, την υπηρέτρια, ο πειρασμός θα ήταν απλά μια φάρσα. Με την Αγγέλα όμως, τη νεαρή της κυρία, είναι πια κωμωδία.

Αν και κάθε έργο γράφεται για μια και μόνο σκηνή, ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο "Πειρασμός" γράφτηκε για τη σκηνή της Αγγέλας και του Νίκου που γεμίζει σχεδόν την τελευταία πράξη. Σ? αυτή τη σκηνή ένα σημείο είναι το κορύφωμα του κωμικού: εκεί που η Αγγέλα, μετανιωμένη πια και έτοιμη να συμφιλιωθεί με τον άπιστο άντρα της, αλλά θέλοντας παράλληλα να κρατήσει τη θέση της, κι αρνούμενη να πιει μαζί του καφέ από το ίδιο φλιτζάνι όπως συνήθιζαν, προκαλεί την τελευταία στιγμή που τον βλέπει να φύγει θυμωμένος και του φωνάζει: "Μα τι ζεματιστό ήθελες να τον πιω;"

Το έργο είναι ηθογραφικό. Η ηθογραφία που έχει τη σφραγίδα της γνησιότητας. Η ψυχολογία των τύπων του, κατά τον κύριο Χουρμούζλιο, είναι σοφά μελετημένη.Το αποτέλεσμα της συμπαραγωγής των δύο περιφερειακών θεάτρων είναι εξαιρετικά καλό. *3*Οι ηθοποιοί, οι περισσότεροι χρόνια στο θέατρο, έδωσαν με τον καλύτερο τρόπο σάρκα και οστά στους ρόλους που ερμηνεύουν. Ξεχώρισαν η όμορφη και ταλαντούχα Αγλαΐα Παππά, η Αγγέλα στο έργο, καθώς και ο Ντίνος Καρύδης, που υποδύεται τον πατέρα της. Το σκηνικό είναι οικείο και λειτουργικό, οι φωτισμοί ατμοσφαιρικοί, ενώ ο Ορφέας Περίδης τραγουδάει ζωντανά σε κάθε παράσταση και παίζει μαζί με δύο ακόμα μουσικούς.

Το έργο παρουσιάστηκε στις 30/31 και 1 του Σεπτέμβρη στο Θέατρο Κήπου της Θεσσαλονίκης.

Ταυτότητα παράστασης

Έργο: "Ο Πειρασμός"

Συγγαφέας: Γρηγόριος Ξενόπουλος

Σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης

Σκηνικά: Αντώνης Στεφανόπουλος

Κοστούμια: Ιουλία Σταυρίδου

Μουσική- Τραγούδια: Ορφέας Περίδης

Φωτισμοί: Δήμος Αβδηλιώτης

Βοηθός σκηνοθέτη: Χρήστος Τσυρτσης]

Βοηθός ενδυματολόγου: Νότα Σκούτερη

Διανομή (με σειρά εμφάνισης)

Αλίκη: Ζωή Βυζαντινού

Κρίτων Μ. Γεωργιάδης: Σπύρος Μαρκόπουλος

Αγγέλα Παπαστάμου: Αγλαΐα Παππά

Κοσμάς: Τάσος Κορόζης

Κλειώ Γεωργιάδου: Όλγα Δαμάνη

Πολυξένη Δρόγκα: Βιβή Νικοπούλου

Καλλιόπη: Ηρώ Κωστή

Μενέλαος Γεωργιάδης: Nτίνος Καρύδης

Γεώργιος Δρόγκας: Γιώργος Μωρογιάννης

Νίκος Παπαστάμου: Δημήτρης Μαυρόπουλος

Μήτσος: Χρήστος Τσίρτσης

Θοδώρα: Σοφία Γιαννιώτη

Υπηρέτρια: Νικολέτα Φιλοσόγλου

Άννα Θεοδωρίδου