Η ΒΕΓΓΕΡΑ ΝΙΚΟΣ ΑΡΜΑΟΣ Τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα αποτελούν πάντα στυλοβάτη του ελληνικού θεάτρου. Και η παράσταση αυτή της βεγγέρας το επαληθεύει 17/10/2001

Από τα πιο γνωστά έργα, γνήσια ανάτυπα στιγμιοτύπων της νεοελληνικής κοινωνίας. Η βεγγέρα του Μανιάτη Ηλ. Καπετανάκη γνώρισε μεγάλη επιτυχία οδεύοντας ακόμη και στη στράτα του κλασικού θεατρικού έργου.

Η παράσταση όμως που παρακολουθήσαμε στο όμορφο Θέατρο Σερρών (Ορφέας) είχε τέτοια φρεκάδα και ενεργητικότητα που κάλιστα θα μπορούσε να είναι ένα σύγχρονο έργο μιας άλλης εποχής. Το όλο κείμενο του έργου είναι απολαυστικό, με διαλόγους εύστροφους και καυστικούς. Ο τρόπος όμως παρουσίασης ήταν πάνω από όλα απολαυστικός. Γρήγορος και ευφυέστατος, ευχάριστος και κεφάτος. Ειλικρινά νομίζω ότι οι ηθοποιοί *2*έμοιαζαν να διασκεδάζουν αφάνταστα πάνω στη σκηνή. Και το ίδιο συνέβαινε και με τους θεατές.

Η κίνηση, αλλά και οι συχνές παρεμβάσεις με χορογραφίες, τα τραγουδια και οι ζωηρές χειρονομίες συνέθεταν ένα έργο που απαιτούσε την προσοχή σου και όχι απλά την παρακολούθηση. Αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι οι μικρές ξεχωριστές σκηνογραφικά ερνηνείες. Πολλά πράγματα συνέβαιναν ταυτόχρονα και έπρεπε να τα παρατηρείς καθώς όριζαν πολλά από τα στοιχεία της ροής. Και ομιλούμε για απλές αλλά ξεχωριστές ιστορίες με διαλόγους, χειρονομίες, και εκφραστικές ερμνείες που εξέπεμπαν μια αξιομνημόνευτη αμεσότητα.

Η βεγγέρα λοιπόν, αυτή η παλαιά αφορμή για κοινωνικές συναθροίσεις με σκοπό το γάμο προφανώς, έχει τόσα πράγματα να δώσει που μπορεί τα σύγχρονα πρότυπα να έχουν στρίψει σε big brother καταστάσεις, αλλά μέσω αυτού του θεατρικού πονήματος πολλά πράγματα καταδεικνύονται ως επίκαιρα ή μονίμως σύγχρονα. *3*Ιδίως οι κοινωνικές σχέσεις, η καλοκάγαθη και μη προσποίηση στη συνπεριφορά και πάνω από όλα οι απλές ανθρώπινες σχέσεις. Σχέσεις που τα απρόοπτα μπορούν να τις μεταστρέφουν, να τις εξυμνούν ή να τις ξεγυμνώνουν πάντα μέσα από την ομορφιά και την καυστικότητα της σάτυρας.

Το δε περιεχόμενο του έργου μια αναλυτική παρουσίαση ενός απογεύματος μέσα από την σφαίρα του ηθογραφήματος. Οι μεν έρχονται μετά ανηψιού να γνωρίσουν τις κόρες των Δε και τα απρόπτα που πάντα πηγαια και αναμενόμενα εξωθούν τις καταστάσεις στα άκρα. Και πάνε πέρα οι ευγένειες και οι φιλοφρονήσεις και αρχίζουν οι προσβολές και οι παρεξηγήσεις. Ειδωμένα μέσα από την κοινωνική διαφορά των μικροαστών, την οικονομική, την μορφωτική και άλλες που όσο εύκολα συνκλίνουν, άλλο τόσο εύκολα ανατρέπονται. Αυτό που σήμερα κάνουν οι δήθεν και οι δήθεν, αρνουμενοι τους εαυτούς τους ή ξεγελούμενοι από κακέκυτπα.

Και ο ορισμός: Βεγγέρα είναι ιατρική στηθοσκόπησις, μικροβιολογική εξέτασις της οικογενείας. Μην κάμνετε λοιπόν βεγγέρας, αν θέλετε να κάμετε γαμβρούς.

Μια ιστορικής σημασίας υποσημείωση είναι ότι οι στίχοι σε αρκετά από τα τραγούδια της παράστασης γράφτηκαν σε προηγούμενες παραστάσεις με προεξέχουσα αυτή του 1971 της Ρούλας Πατεράκη που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ λόγω της λογοκρισίας.

Συντελεστές:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΑΡΜΑΟΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ-ΚΟΥΣΤΟΥΜΙΑ: ΛΙΛΑ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΗΡΑΚΛΗΣ ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ

ΧΟΡΟΓΡΑΦΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΓΚΟΥΤΗ

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΒΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΖΑΤΖΑΝΑΣ

ΒΟΗΘ. ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: ΚΟΡΙΝΑ ΧΑΡΙΤΟΥ

ΒΟΗΘ. ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΥ: ΜΑΡΟΥΛΑ ΠΑΣΒΑΝΤΙΔΟΥ, ΜΑΡΙΝΑ ΚΕΛΙΔΟΥ

ΕΠΑΙΞΑΝ οι μουσικοί: ΔΗΜ. ΚΙΤΣΟΣ (όμποε), ΒΑΣ. ΣΤΕΡΓΙΟΥ (ντραμς), ΠΕΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (μπάσο), ΗΡ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ (πιάνο) & ηχογράφηση στο στούντιο του Γ. Μάνιου

Κυριάκος Σκορδάς