MOMIX (ORBIT) Moses Pendleton Αποτέλεσε σίγουρα ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός 5/10/2002

Αποτέλεσε σίγουρα ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός. Η ομάδα ΜΟΜΙΧ επέλεξε και επιλέγη να δώσει 3 παραστάσεις στο Βασιλικό Θέατρο. Αποστασιοποιημένος εγώ από κάθε στοιχείο "κριτικού", ως θεατής μιας ξεχωριστής βραδιάς θα προσπαθήσω να δώσω μια συνοπτική εικόνα για την παράσταση που έδωσε το αμερικάνικο σχήμα MOMIX στη Θεσσαλονίκη.

Συστάσεις δεν χρειάζονται, αλλά έτσι για το internet-seen (κάτι ανάλογο με το θεαθήναι), σας λέω οι παραστάσεις που δίνουν οι ΜΟΜΙΧ εδώ και 15 χρόνια χαρακτηρίζονται από το οξύ καινοτόμο ύφος τους, την τόλμη για χορογραφίες με χιούμορ και καυστικότητα, αλλά και την υπερβατική σουρεαλιστική διάθεση. Ιστορικά το όνομα ΜΟΜΙΧ προήλθε από μια σόλο χορευτική παράσταση του Moses Pendleton στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980. Ο Μ. Pendleton ήταν παρών στη Θες/νίκη ως χορευτής και πρωτίστως ως χορογράφος.

Το έργο ORBIT είναι ένα καλλιτεχνικό απόσταγμα από 12 διαφορετικά παλαιότερα έργα. Ένα ποτ πουρί ή ένα best of the best θα μπορούσε κάποιος να πει. Αυτό που είδαμε ήταν ακριβώς μια ιλλουστραρισμένη εικόνα μιας καταπληκτικής ομάδας, που ασταμάτητα βομβάρδισε αυτιά και μάτια για 1 και κάτι ώρα. Απουσίαζε όμως κάποιο concept, μια κεντρική ιδέα και όλα οδηγούσαν ότι εδώ πρόκειται για ένα show επίδειξης τόσο καλά δουλεμένο, που πραγματικά απορούσες για το αψεγάδιαστο. Τα 50 ΕΥΡΩ βέβαια του εισιτηρίου θέλει ανάλυση για το που αναλογούσαν, διότι κάπου χάθηκε στην Ελλάδα και το μέτρο σύγκρισης όταν το σουβλάκι στην καντίνα ης εθνικής πήγε στα 2 ΕΥΡΩ.

Ακριβό ακριβό, αλλά κατάμεστο και το βασιλικό. Κόσμος μείγμα περίεργων που έδωσαν για τη μόδα τα 50, νεαροί που στερήθηκαν για να απολαύσουν, ελάχιστος κόσμος από τη γνωστή εικόνα των Δημητρίων αλλά και πολλοί που διακαώς περίμεναν αυτές τις παραστάσεις.

Το πάντρεμα δυνατής μουσικής, ρυθμικής έκφρασης, φώτων και εφέ, χορευτικών εξαρτημάτων ως συνοδές κατασκευές, χορογραφίας, σκηνοθεσίας και εκπληκτικής σωματικής επιδεξιότητας των χορευτών ήταν κορυφαίο. Σαν να ήθελε να δικαιολογήσει τον άτυπο υπότιτλο best of the best. Oι ιδέες των θεμάτων απαιτούσαν τόσο άψογα κορμιά και τόσο καλογυμνασμένα που είναι να απορείς πιος προηγείται της ιδέας ο χορογράφος ή οι χορευτές. Διότι δεν πρόκειται για παράσταση που θελει πολύ δουλειά για να βγει. Θέλει εξωπραγματικά γυμνασμένα σώματα. Και αν κάποιοι γνωρίζουν δόξα σε Ολυμπιάδες κάνοντας τον Σταυρό στους κρίκους, εμείς κάναμε τον Σταυρό μας όταν βλέπαμε ένα άψογο χορευτικό ντουέτο με πέδιλα του σκι, ή μια συνεχώς εφαπτόμενη σωματική κίνηση δυό ατόμων, στην νέα μορφή των σιαμαίων θα έλεγε κανείς χορευτών, ή της σχέσης φιδιού και δέντρου. Με κομένη λοιπόν την ανάσα, με κλειστά τα κινητά μας, αλλά εισπράττοντας γερή γεύση απολαύσαμε την ομάδα ΜΟΜΙΧ. Και χαλάλι τα 100 ΕΥΡΩ (γιατί σήμερα πουθενά δεν πας μόνος, ευτυχώς είχα μαζί μου την πιο γλυκιά παρέα).

Πολύ χειροκρότημα και εύθυμο κλείσιμο και "ευχαριστώ" από τους χορευτές

Παρουσιάστηκαν τα

Dreamwatcher (μουσική ΝΟΜΑD),

ORBIT (μουσική murray clark, chris deverell, rob elerby),

TUU (μουσική TUU από τη συλλογή του Michael Dog FEED YOUR HEAD),

SPAWNING (μουσική Peter Gabriel MERCY STREET),

UNDERWATER STUDY#5 (μουσική j. jeczalic σε διασκευή του BACK TO BACK από τους Art Of Noise)

PLEIADES (μουσική el-hadra-the mystic dance)

POLE DANCE (μουσική adam plack, johnny soames THE HUNT)

THE LAST VAUDEVILLIAN (μουσική: ένα παραδοσιακό)

MILLENIUM SKIVA (μουσική BRAINBUG)

THE WIND-UP (μουσική baka beyond SPIRIT OF FOREST)

OLYMPIC TRIBUTE (μουσική dead can dance INDUS)

Κυριάκος Σκορδάς