|
|
|
|
UP HIGH IN THE NIGHT
|
Στο εξώφυλλο 3 πουλάκια κάθονται, μέσα όμως χορεύουν τραγουδάνε. Πρόκειται για την πρώτη δισκογραφική απόπειρα των L.Α.εινών αλλά όχι ελεεινών ARLO. Μια ουσιατικά μικρής διάρκειας δουλειά, 35 λεπτών, με 12 τραγούδια, πολλά από τα οποία πατάνε στον ανεξάρτητο αμερικάνικο και όχι μόνο ήχο των 2 προηγούμενων δεκαετιών. Μόνο που εδώ δεν είναι καθόλου βρώμικα τα πράγματα, αλλά πιο στρωμένα έως και indie ή ακόμη και post rock. Κατά τη γνώμη μου ξεχωρίζουν πάρα πολύ τα δύο πρώτα κομμάτια του UP HIGH IN THE NIGHT, δηλαδή το πανέμορφο forgotten και το καταπληκτικό μείγμα pixies και Who στο τραγούδι sittin on the aces, και μετά ακολουθεί το κιθαριστικό kenji και το lucid με το αλλά pavement μπάσο. Riffάκια, όμορφα κουπλέ, φωνητικά και με διφωνίες στυλ Ramones, κάποια πιο γρήγορα τραγούδια, καποια πιο περιπλανώμενα σαν το κλείσιμο το δίσκου με το Botched. H τετράδα των ARLO έφτιαξε ένα καλό πρώτο δείγμα, με καλές συνθέσεις. Κάπου στα μισά με τα γρήγορα 2-3 τραγούδια, που είναι ιδιαίτερα απλά σε κάνει διστακτικό για το αν θα μπορούσες όταν θα θυμάσαι τους Remy zero συνειρμικά να λες ότι κάπου εκεί κοντά είναι και οι ARLO. Bέβαια έχεις και τα αργόσυρτα φωνητικά στο Lil´magic που λες μήπως και ο York πέρασε και από τα σπιτικά studio του συγκροτήματος. Οι ευχαριστίες στο τέλος και στους Beachwood Sparks ας μην ξαφνιάζoυν γιατί οι παρέες στις ΗΠΑ είναι μεγάλες, οι δε μουσικές συγγένειες εμφανείς. Ο μηχανικός ήχου που αναφέρεται στο λιτό εσώφυλλο, ονόματι Mark Linnet έχει και αυτός περγαμηνές από τους Beach Boys ως τους Jane´s addiction. Συμπερασματικά με χαμηλό προφίλ, οι ARLO μπήκαν και με μεγάλο δίσκο στη δισκογραφία, και το όνομα δεν είναι δύσκολο να το συντηρήσουμε στη μνήμη μας για να δούμε και την συνέχεια.
Κυριάκος Σκορδάς |