|
|
|
|
WHAT CAN NOT BE, BUT IS...
|
Τα πολυώροφα κτήρια του εξωφύλλου περικλείουν πανέμορφα μουσικά διαμερίσματα. Ο τίτλος είναι ίσως σιβυλλικός, αλλά η δικιά μου γνώμη θα είναι λιτή και ξεκάθαρη. Ομορφη απλή μουσική, με λυρισμό και γλυκές μελωδίες. Το αμερικάνικο ντουέτο έχει ήδη κτυπήσει με νέο άλμπουμ, οπότε έστω και μετά από τρομερή καθυστέρηση ας σας υπενθυμίσουμε και το 3ο άλμπουμ με τίτλο WHAT CAN NOT BE, BUT IS...
Νομίζω ότι τα keyboards ή ότι άλλο είναι αυτό που με πλήκτρα κρατά τον ρυθμό, είναι σημείο αναφοράς για τους VITESSE. Μουσική για ταξίδι, με πολλές εικόνες, με πολλές εναλλαγές σε σταθερές τροχιές. Ολίγον μελαγχολικά τα πιο πολλά κομμάτια, αλλά εδώ δεν μπαίνουμε στο μυαλό του καλλιτέχνη, η μουσική απλά μπαίνει στο αυτί μας και ως τέτοια απλοϊκή διαδικασία μας ευχαριστεί πολύ. Ωραία και τα γυναικεία φωνητικά, ωραία και τα ανδρικά.
Η διάθεση και ο ήχος είναι ηλεκτρο-ποπ. Ηλεκτρο πηγαίνοντας μέχρι και πίσω στην δεκαετία του ´80 (σάμπως οι Communards ή οι ΟΜD άσχημοι είναι), ποπ από τους Divine Comedy ή τους Jack έως στην εσωστρέφεια της μουσικής του J. Tenor, και από το δαιδαλώδες ύφος των built to spill στους καταχθόνιους συνειρμούς των Tarwater. Τώρα η κάλυψη και σε θέμα του Bruce Springsteen είναι μάλλον η έκπληξη, αλλά μην ξεχνάμε ότι για τους Αμερικανούς είναι πάντα ο Boss!
Μια νοσταλγία απλώνεται πάνω από τη μουσική και αν και αυτό αποτελεί την προηγούμενη τους δουλειά σας την προτείνω ως αρχή πριν πάμε και στην παρουσίαση της νέας τους δουλειάς. Μια υπενθύμιση λοιπόν για τους εν Ελλάδι επισκέπτες αφού ο δίσκος αυτός κυκλοφορεί κανονικά πια και στη χώρα μας. Οι απέξω, ας με συμπαθάτε.
Κυριάκος Σκορδάς |